Φίλες και φίλοι


Το μπλογκ αυτό είναι προσωπικό ημερολόγιο.
Δεν καταγράφω πότε έφαγα πότε ξύπνησα κλπ, αλλά τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου κατά την περίοδο που χτίζω ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος, για οικουμενική χρήση, δηλαδή είναι προσβάσιμο σε όλους, άσχετα φυσικής ικανότητας.

Έτσι, οι άνθρωποι με κινητικές αναπηρίες θα μπορούν ισότιμα και με ασφάλεια να ταξιδεύουν με ιστιοπλοϊκό σκάφος, να συμμετέχουν σε αγώνες ιστιοπλοΐας, να κάνουν διακοπές, να κολυμπάνε σε όμορφες παραλίες και ερημικούς κόλπους, να επισκέπτονται τα νησιά και να απολαμβάνουν τις ομορφιές της θάλασσας.

Στην ιδέα αυτή είχα συνεταίρους που ήδη κουράστηκαν και την "έκαναν" με ελαφρά πηδηματάκια, αλλά και άλλους που ακόμα με στηρίζουν. Η στήριξη είναι και οικονομικής φύσης, εργασία, αλλά και ανοχή στον χρόνο που αφιερώνω σε αυτόν τον σκοπό.

Περισσότερο απ όλους θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια μου, που με ανέχεται και συμμετέχει στα όνειρα μου.

Υπάρχουν πολλά προσωπικά στοιχεία, τα οποία δεν έχουν άμεση σχέση με τον πιο πάνω σκοπό, αλλά συμπληρώνουν τις σκέψεις και τις δραστηριότητες μου σε σχέση με την ιστιοπλοΐα και την θάλασσα, καθώς και με τον κλάδο του θαλάσσιου τουρισμού γενικότερα.

Κάποτε, ένας Ταϋλανδός που γνώρισα στην Παραολυμπιάδα του 2004, μου είπε πως θα περάσω φάσεις μεγάλης απογοήτευσης, θα κουραστώ, θα απελπιστώ, αλλά να μην σταματήσω τον αγώνα που ξεκίνησα... Είχε δίκιο. Ελπίζω να μην φτάσω στο σημείο τα πιο πάνω συναισθήματα που ήδη έχω νοιώσει, να με σταματήσουν.

Wednesday, April 22, 2009

ο κλάδος μας πεθαίνει, κάτι πρέπει να κάνουμε...

Στην Ελλαδίτσα μας, ενοικίαση ιστιοπλοϊκού σκάφους σημαίνει ότι σε κάθε ναύλο που πραγματοποιούμε, κάποιος μεσίτης εισπράττει το 35-45% νταβατζηλίκι (σε κάποιες περιπτώσεις και το 50 ή 55%), χωρίς τιμολόγια, μαύρα και αφορολόγητα. Οι σπάνιες εξαιρέσεις που ένα μικρό μέρος της προμήθειας τιμολογείται, δεν αλλάζει την κατάσταση.
Σε κάθε περίπτωση, εκτός από τις δαπάνες συντήρησης, ασφάλισης και ελλιμενισμού, εκτός από τα λειτουργικά έξοδα (τσεκ ιν, τσεκ άουτ, καθαρισμοί, μεταφορές, κλπ), κάθε χρόνο το σκάφος χάνει ένα ποσοστό της αξίας του λόγω παλαιότητας, και όλοι όσοι ασχολούμαστε για τον άλφα ή τον βήτα λόγο με το επάγγελμα της ενοικίασης τουριστικών ιστιοπλοϊκών σκαφών, γνωρίζουμε πως στο τέλος της ημέρας, το κέρδος μας από την δραστηριότητα αυτή είναι ελάχιστο ή μηδενικό πολλές φορές.
Δεδομένου ότι τα σκάφη μετά την πάροδο 2-3 ετών θεωρούνται στην Ελλάδα παλιά, οι τιμές ενοικίασης πέφτουν καθώς και οι μέρες που μπορούν τα σκάφη να νοικιαστούν λιγοστεύουν δραματικά, ενώ το κόστος συντήρησης μεγαλώνει, η κατάσταση κάθε άλλο παρά δελεαστική είναι για να επενδύσει κάποιος στο κομμάτι αυτό του θαλάσσιου τουρισμού.
Τα πιο πάνω είναι γνωστά, και δεν χρειάζεται να αναλωθώ πιο πολύ στην ανάλυση αυτής της κατάστασης που όλοι την γνωρίζουμε…
Αναρωτιέμαι λοιπόν, εάν το υποτιθέμενο κέρδος μας (από την μη τιμολόγηση των πραγματικών μας εξόδων…) έπρεπε να φορολογηθεί, θα καθιστούσε όλη αυτήν την δραστηριότητα πολύ ζημιογόνα! Πως είναι δυνατόν στην Γαλλία, στην Ιταλία, στην Κροατία κλπ που δεν υπάρχει το ειδικό φορολογικό καθεστώς του νόμου 27/75, να υπάρχουν σκάφη προς ενοικίαση? Αυτοί πως κερδίζουν? Γιατί νοικιάζουν σκάφη? Δεδομένου ότι και οι μαρίνες είναι ακριβότερες εκεί, και κάποιες υπηρεσίες…
Μετά από συζητήσεις με Ιταλούς επιχειρηματίες, έμαθα πως… αυτοί πληρώνουν προμήθειες τάξης του 10%, που σπάνια φτάνουν στο 12,5% και ακόμα σπανιότερα στο 15% το οποίο θεωρείται οροφή! Επίσης, οι τιμές που αγοράζουν τα σκάφη είναι μικρότερες, διότι οι έμποροι παίρνουν μικρότερες προμήθειες, ενώ δεν έχουν και τα δικά μας κόστη μεταφοράς κλπ. Οι τόκοι των δανείων τους είναι μικρότεροι, και όλα μαζί, συντελούν στο να βγάζουν κέρδος οι συνάδελφοι μας στις χώρες αυτές.
Μέρος του πραγματικού κέρδους τους, καταλήγει στην Εφορία, και το υπόλοιπο στην τσέπη του πλοιοκτήτη, πράγμα που κάνει την δραστηριότητα εκεί πιο κερδοφόρα, από ότι είναι εδώ, ενώ το καθεστώς είναι αφορολόγητο (αυτοτελώς φορολογούμενο) στην χώρα μας!!!
Είναι παράδοξο, το σωματείο μας να μην κάνει τις απλές διαπιστώσεις που αναφέρω πιο πάνω, δεν καθορίζει έναν τιμοκατάλογο για τα σκάφη των μελών του, δεν καθορίζει τις μέγιστες προμήθειες που θα έπρεπε να πληρώνουμε στους μεσάζοντες, και δεν ενισχύει τις προσπάθειες να διαθέσουμε μόνοι μας τα σκάφη μας για ενοικίαση. Ο νόμος 27/75 μας έδωσε την ευχέρεια να βγάζουμε κέρδη, με σκοπό την ανάπτυξη του κλάδου, και τελικά ο μόνος κλάδος που αναπτύχτηκε, ήταν αυτός των μεσιτών!
Αλλά από την άλλη, είναι φυσικό να συμβαίνει αυτό το παράδοξο, διότι η διοίκηση του σωματείου είναι τόσα χρόνια στα χέρια μεσιτών, στα χέρια ανθρώπων που η εκμετάλλευση σκαφών δεν είναι η κύρια πηγή του εισοδήματος τους, κλπ, και όχι στα χέρια αμιγώς πλοιοκτητών. Ένας μεσίτης που είναι και πλοιοκτήτης, έχει κάθε δικαίωμα να είναι μέλος του ΣΙΤΕΣΑΠ, αλλά δεν θα έπρεπε (κατά την γνώμη μου) να διοικεί το σωματείο, διότι είναι φυσικό να μην πάρει ποτέ αποφάσεις εναντίον της κύριας του εργασίας-πηγής εισοδήματος του. Ούτε η τακτική να τα πάμε καλά με όλους, μπορεί ποτέ να οδηγήσει τον κλάδο μας σε καλύτερες ημέρες.
Έβλεπα εχθές στις ειδήσεις, ένα θέμα για τους Ισπανούς γαλακτοπαραγωγούς, που επένδυσαν όλοι μαζί στην δημιουργία αυτόματων πωλητών φρέσκου παστεριωμένου γάλατος, προς ένα ευρώ το λίτρο, αντί να το πουλάνε στους μεσάζοντες προς 36 λεπτά το λίτρο. Έτσι, και το κέρδος τους θα αυξηθεί, και ο καταναλωτής θα αγοράζει σχετικά φθηνότερο γάλα.
Οι δικοί μας γαλακτοπαραγωγοί δεν παίρνουν ούτε 15 λεπτά το λίτρο, και αντί να οργανωθούν σαν τους Ισπανούς συναδέλφους τους, χύνουν το γάλα τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας… Στην γκρίνια είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης, στα έργα όμως πάσχουμε.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Πρόσφατα αναρωτήθηκα γιατί κάποιος μεσίτης, που δεν έχει δικαίωμα να είναι μέλος του σωματείου μας, ξόδεψε χρήματα για να εμφανιστεί σαν εκπρόσωπος μιας ΝΕΠΑ, και ανεπιτυχώς εν τέλει, να ψηφίσει στις εκλογές και να ψηφιστεί στο Δ.Σ.
Ανεπιτυχώς, γιατί το Δ.Σ. που προέκυψε εξαναγκάστηκε με τις συνεχείς παραιτήσεις να οδηγηθεί σε νέες εκλογές, που θα μας οδηγήσουν σε νέα ψηφοφορία.
Είναι προφανές στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, πως ο λόγος είναι ότι τέτοιοι άνθρωποι κρατούν μεν χαμηλό προφίλ, αλλά επιμένουν να διοικούν το σωματείο μας, είναι γιατί αποσκοπούν να μην αφήσουν κανένα περιθώριο να οργανωθούμε και να βρούμε τρόπους αυτοδιάθεσης των υπηρεσιών που προσφέρουμε στους τουρίστες.
Ξέρω πως κάποιοι ενοχλούνται από αυτά που λέω ή γράφω, αλλά όσο θα έχω φωνή, θα λέω πάντα ευθαρσώς την γνώμη μου, χωρίς να διεκδικώ το αλάθητο, θα ήθελα να ακούσω επιχειρήματα, και με ευχαρίστηση θα αλλάξω την γνώμη μου, εάν πειστώ για κάτι άλλο.
Στο παρελθόν, κάποιες απόπειρες συνεργασίας συναδέλφων κατέληξαν σε αποτυχία, αλλά ο λόγος που τρώνε τις σάρκες μας όλα αυτά τα χρόνια οι μεσίτες, με υπέρογκες προμήθειες και μην αφήνοντας περιθώρια κέρδους, και οδηγώντας τον κλάδο μας σε συρρίκνωση, είναι ακριβώς αυτός, ότι δεν έχουμε βρει τρόπο συνεργασίας.
Θα ήθελα να δω το σωματείο, να πρωτοστατεί σε μια τέτοια προσπάθεια, για την εξυγίανση του κλάδου μας, αλλιώς θα είμαστε μάρτυρες του θανάτου του. Για όσο διάστημα το ειδικό φορολογικό καθεστώς θα παραμένει, κάποιοι που ξεπλένουν χρήμα, θα παραμένουν στον χώρο, και θα δημιουργούν την ψευδαίσθηση κλάδου, και όσοι κερδίζουμε χρήματα από τις υπηρεσίες που προσφέρουμε σε αυτούς ( λογιστές, συντηρητές, κλπ ), θα κερδίζουμε τα προς το ζην. Όταν θα ξυπνήσουμε απότομα από τον λήθαργο, θα καταλάβουμε το λάθος μας, αλλά θα είναι αργά. Οι μόνοι που θα επιβιώσουν, θα είναι εταιρείες (ξένες κυρίως) που έχουν επενδύσει όλα αυτά τα χρόνια στην ανεύρεση πελατών απ ευθείας, σε λογικές τιμές, και με καλή ποιότητα υπηρεσιών προς τους πελάτες τους.
Οι Ισπανοί γαλακτοπαραγωγοί μας έδειξαν τον δρόμο… Μόνο με την αυτοδιάθεση των προϊόντων ή των υπηρεσιών μας, θα έχουμε κάποιο μέλλον.
Δεν νομίζω ότι αυτό το πέτυχαν οι Ισπανοί, ο καθένας μόνος του. Συνεργάστηκαν κλαδικά, και πήραν αποφάσεις και προέβησαν σε ενέργειες, που απαιτούσαν αντιπαράθεση, και όχι χάιδεμα αυτιών ή βόλεμα...
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Έχουμε τα συκώτια να παλέψουμε για τον κλάδο μας, ή θα γκρινιάζουμε κατά μόνας γιατί φέτος η χρονιά δεν θα έχει πολλή δουλίτσα?
Θα κάνουμε κάτι για τον κλάδο μας, ή θα αρκεστούμε στην γκρίνια για την κατάσταση στην Μαρίνα Αλίμου?

Αντώνης Μάγγος

Friday, April 17, 2009

καλή Ανάσταση

Αγαπητοί συνάδελφοι,
Σύντομα θα κληθούμε όλοι, να εκλέξουμε το νέο Δ.Σ. του σωματείου.

Τα γεγονότα των 2 τελευταίων εβδομάδων, έκαναν σαφές πως το σωματείο μας χρειάζεται όλους, ενωμένους και με διάθεση συνεργασίας και προσφοράς.
Η απαξίωση του σωματείου, η μη συμμετοχή μας, η αδιαφορία μας για το μοναδικό όργανο που έχουμε για να διεκδικήσουμε οτιδήποτε απασχολεί τον κλάδο μας, είχε σαν αποτέλεσμα να έχουμε μείνει λίγοι, και αυτοί που είναι διατεθειμένοι να ξοδέψουν τον χρόνο τους για το σωματείο, ακόμα λιγότεροι.
Εάν το σωματείο μας απαξιωθεί ή διαλυθεί, δεν θα έχει απλώς το αποτέλεσμα να μην μπορούμε να διεκδικούμε οτιδήποτε, αλλά θα έχει και την δυσάρεστη συνέπεια να κινδυνεύουν να χαθούν τα ήδη κεκτημένα. Θα ανοίξει η όρεξη σε ορισμένους να πιέσουν τον κλάδο μας ακόμα περισσότερο.

Τα μηνύματα που παίρνω από τα μέλη μας, αλλά και από όσους εδώ και χρόνια έχουν γυρίσει την πλάτη τους στο σωματείο, είναι η αγωνία τους για τις εξελίξεις, είναι ο φόβος πως εάν διαλυθούμε θα χάσουμε κάτι που τόσα χρόνια μας έχει εκπροσωπήσει επιτυχώς, και όλοι θέλουν να βάλουν το λιθαράκι τους για να βρεθούν λύσεις.
Μετά από τα μηνύματα που παίρνω, τείνω να πιστέψω πως τα γεγονότα των 2 τελευταίων εβδομάδων, λειτούργησαν σαν μοχλός πίεσης προς όλους, και θα επιτευχθεί μια πρωτοφανής συσπείρωση, σε σχέση με την εικόνα που παρουσίαζε το σωματείο τα τελευταία χρόνια, που «ξεχάστηκε» η επιτυχία του τιμολογίου της μαρίνας Αλίμου.
Όλοι είχαν εφησυχάσει, και οι περισσότεροι είχαν αδιαφορήσει για το σωματείο. Αυτό το κλίμα έχει αναστραφεί, και το γεγονός αυτό με κάνει να είμαι πολύ αισιόδοξος.
Καλώ όλους, να συμμετάσχουν στις ερχόμενες εκλογές, να δηλώσουν περισσότεροι υποψηφιότητα για να συμμετάσχουν στο νέο Δ.Σ. που θα προκύψει, να αφιερώσουν χρόνο, να καταθέσουν ιδέες, να στηρίξουν τις προσπάθειες του σωματείου, και να αφήσουμε στο παρελθόν τις εικόνες που όταν καλούσαμε τα μέλη να έρθουν για να συζητήσουμε ή για να κάνουμε κάποια δυναμική κινητοποίηση, δεν καταφέρναμε να μαζευτούμε ούτε 15 μέλη…
Ο κάθε ένας ξεχωριστά, και όλοι μαζί, να προσφέρουμε ότι μπορούμε, για να αναστηθεί το σωματείο μας. Σύντομα να ξαναγίνουμε 350 μέλη, και στο μέλλον να φτάσουμε στα 1000 μέλη και ακόμα περισσότερα.

Ο τίτλος και η καρέκλα, δεν πρέπει να είναι στόχος κανενός, χρειαζόμαστε ένα Δ.Σ. που θα κάνει έργο, θα έχει 7 δυναμικά μέλη, που θα εργάζονται για το καλό του σωματείου, με την υποστήριξη και των υπολοίπων μελών.
Σύντομα θα κληθούμε να βάλουμε σταυρούς σε κάποιους υποψήφιους, που θα ζητήσουν την ψήφο μας, για να εκλεχτούν σαν μέλη του Δ.Σ. Να σκεφτούμε καλά ποιόν και γιατί ψηφίζουμε. Μην ψηφίσουμε τον γνωστό μας, τον φίλο μας, τον κολλητό μας, αλλά να βάλουμε σταυρό σε αυτούς που πιστεύουμε πως θα εργαστούν φιλότιμα, σε αυτούς που έχουν γνώσεις και εμπειρία, και που δεν αποζητούν την προσωπική τους προβολή ή τον τίτλο.
Όλοι οι υποψήφιοι, να δεσμευτούν για την διάθεση συνεργασίας με όλους τους υπόλοιπους που θα εκλεγούν, χωρίς όρους για την θέση που θα επιλεχτούν να υπηρετήσουν στο νέο Δ.Σ.
Μια ενδεχόμενη επανάληψη της μάχης για την καρέκλα του προέδρου, που θα συνοδεύεται με προσωπικές επιθέσεις σε όσους ανταγωνίστηκαν για την θέση αυτή, για όσους δεν ψήφισαν τον τελικό επικρατήσαντα κλπ, θα οδηγήσει εκ νέου σε καταστάσεις που θα αποδείξουν ότι η κρίση που δημιουργήθηκε δεν ήταν τυχαία, αλλά τελικά έχουμε σοβαρότερα προβλήματα από αυτά που νομίζαμε.

Μεγάλη προσοχή επίσης πρέπει να δοθεί στο να μην έχουμε ξανά φαινόμενα μελών που θα ψηφίσουν ή θα ζητήσουν την ψήφο μας, ενώ δεν θα έπρεπε να είναι καν μέλη του σωματείου μας . Να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα, ώστε να μην υπάρχει θέμα ακυρότητας των επόμενων εκλογών.

Η δικιά μου επιθυμία, είναι να δω ένα Δ.Σ. που θα αποτελείται από πλοιοκτήτες που η εκμετάλλευση τουριστικών σκαφών θα είναι η κύρια τους ασχολία, και όχι άτομα που στην πραγματικότητα η ιδιότητα του πλοιοκτήτη είναι πάρεργο, και η κύρια ασχολία τους είναι η ναυλομεσιτεία. Οι ναυλομεσίτες έχουν δικό τους σωματείο, δεν είναι οι κατάλληλοι (κατά την γνώμη μου) να εκπροσωπούν τα μέλη μας. Βέβαια, εφ όσον ένας ναυλομεσίτης είναι και πλοιοκτήτης, δεν μπορούμε να τον αποκλείσουμε, ούτε θεωρώ πως θα έβλαπτε απαραίτητα, εξαρτάται από το ήθος και την προσωπικότητα του καθένα, αλλά θα ήμουνα ευτυχέστερος να δω ανθρώπους αμιγώς πλοιοκτήτες στο Δ.Σ. ή έστω να πλειοψηφούν αυτοί.

Αγαπητοί συνάδελφοι,
είναι ώρα ευθύνης, και πρέπει όλοι μαζί να στηρίξουμε το σωματείο μας, να κρίνουμε ποιος θα οδηγήσει το σωματείο μας τα επόμενα χρόνια στην επίτευξη των στόχων του, στην στόχευση νέων, όσοι βάλουμε υποψηφιότητα να κριθούμε από τα μέλη για την προσφορά μας στο σωματείο, για την στάση μας, αλλά και γι αυτό που θα προσφέρουμε στο μέλλον.

Ο κάθε ένας, να πράξει κατά συνείδηση.

Καλές γιορτές σε όλους, και η Ανάσταση του Κυρίου να σηματοδοτήσει και την Ανάσταση του σωματείου μας.

Χρόνια πολλά

εορταστικό κουίζ

Πως λέγεται κάποιος, που ενώ είναι μεσίτης και διαχειρίζεται σκάφη κάποιων πλοιοκτητών, τους παίρνει 15 με 18 χιλιάδες ευρώ για την βασική ετήσια συντήρηση ενός καινούργιου σκάφους, ζητάει προμήθεια για τα άνευ ναύλου που θα πάνε βόλτα οι φίλοι του ιδιοκτήτη, ζητάει προμήθεια από τους απ ευθείας πελάτες του ιδιοκτήτη διότι και καλά μόνο οι μεσίτες μπορούν να συντάξουν ναυλοσύμφωνα, τους παίρνει προμήθεια άνω του 50% για έναν ναύλο ενός τριημέρου Αγίου Πνεύματος (που κάποιος του πήγε έτοιμους τους πελάτες και δεν ζήτησε και φυσικά δεν πήρε ούτε ένα ευρώ προμήθεια), συγχρόνως ξοδεύει χρήματα για να μπορέσει να το παίζει (ανεπιτυχώς) πλοιοκτήτης συμμετέχοντας παράνομα στις εκλογές του σωματείου?

Όποιος το βρει, κερδίζει την ακυρότητα των προηγούμενων εκλογών του ΣΙΤΕΣΑΠ!!!
Καλό Πάσχα σε όλους, και καλή Ανάσταση στο σωματείο μας

Αντώνης Μάγγος
ΥΓ. Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος…