Φίλες και φίλοι


Το μπλογκ αυτό είναι προσωπικό ημερολόγιο.
Δεν καταγράφω πότε έφαγα πότε ξύπνησα κλπ, αλλά τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου κατά την περίοδο που χτίζω ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος, για οικουμενική χρήση, δηλαδή είναι προσβάσιμο σε όλους, άσχετα φυσικής ικανότητας.

Έτσι, οι άνθρωποι με κινητικές αναπηρίες θα μπορούν ισότιμα και με ασφάλεια να ταξιδεύουν με ιστιοπλοϊκό σκάφος, να συμμετέχουν σε αγώνες ιστιοπλοΐας, να κάνουν διακοπές, να κολυμπάνε σε όμορφες παραλίες και ερημικούς κόλπους, να επισκέπτονται τα νησιά και να απολαμβάνουν τις ομορφιές της θάλασσας.

Στην ιδέα αυτή είχα συνεταίρους που ήδη κουράστηκαν και την "έκαναν" με ελαφρά πηδηματάκια, αλλά και άλλους που ακόμα με στηρίζουν. Η στήριξη είναι και οικονομικής φύσης, εργασία, αλλά και ανοχή στον χρόνο που αφιερώνω σε αυτόν τον σκοπό.

Περισσότερο απ όλους θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια μου, που με ανέχεται και συμμετέχει στα όνειρα μου.

Υπάρχουν πολλά προσωπικά στοιχεία, τα οποία δεν έχουν άμεση σχέση με τον πιο πάνω σκοπό, αλλά συμπληρώνουν τις σκέψεις και τις δραστηριότητες μου σε σχέση με την ιστιοπλοΐα και την θάλασσα, καθώς και με τον κλάδο του θαλάσσιου τουρισμού γενικότερα.

Κάποτε, ένας Ταϋλανδός που γνώρισα στην Παραολυμπιάδα του 2004, μου είπε πως θα περάσω φάσεις μεγάλης απογοήτευσης, θα κουραστώ, θα απελπιστώ, αλλά να μην σταματήσω τον αγώνα που ξεκίνησα... Είχε δίκιο. Ελπίζω να μην φτάσω στο σημείο τα πιο πάνω συναισθήματα που ήδη έχω νοιώσει, να με σταματήσουν.

Thursday, March 25, 2010

Περάστε κόσμε

Την ώρα που εμείς πρέπει να αντιμετωπίσουμε την φορολογική λαίλαπα, τους άμεσους και τους έμμεσους φόρους, την δυσφήμιση της χώρας μας που έχει γίνει παγκόσμιος και ευρωπαϊκός περίγελος, την ανοργανωσιά και την έλλειψη υποδομών και την ανεπαρκή λειτουργία των υπαρχόντων, οι γείτονες μας «πουλάνε» τα νησιά μας σαν δικό τους τουριστικό προϊόν. Μπάτε σκύλοι αλέστε, και αλεστικά μην δώσετε.

Friday, March 19, 2010

Με ρώτησε ένας Γερμανός:

 Dear Antonios,


 I know what you mean, but how can it done legally in Greece ? What is the correct way ? Since all the years I did not learn how to do it in a legal way.

In Turkey you pay a specific amount/tax per bed you rent. But Turkey is an expemption, bcs they are not in the EC. In all other EC countries you can do subchartering without problem as you have a professional charterlicence.

It works likes this in caribbean, german baltic sea, australia, all over the world, but Greece does not provide a legal way as we have to understand. As long there is no problem it does not matter, but if... the argumentation against authorities must be : Tell me how to do it legally !

Do you have an answer on it ? Maybe Greece introduced meanwhile in conformity with the other EC countries its laws and there is something new, but noboday knows. Did you ever asked this question in the ministery or whoever is in charge of it.

 Friendly

----------------

και του απάντησα:

Dear ΧΧΧΧ,


I will try to explain to you in English, believe me it is not very easy for me. Yes, Greece is a strange place. Everything seems very complicated, especially for foreigners But there is a reason for everything. For example, if in Germany it would be out of the law to do business for me, it would be impossible to do it! But when in Greece was not legal for a foreigner to do business, you were doing it, without a problem...
(not only you, but many foreigners did it, sunsail first of all)

All over the world, when you do a business, you pay taxes in the end of the year. In Turkey, you prepay the taxes. In Greece, all this years, you are tax free. Isn't this strange? It is, but we are (as I told you) a very strange country.

In Germany for example, if I drive out of the rules, or I park my car where ever I want, I will be punished, especially because I am foreigner there and I didn't respect their country, but in Greece, all foreigners who respect the rules in their countries, they do what ever they want, unpunished.

But I have also a lot of questions, for Germany for example: Your prime minister is refusing to give us loans for example, but they don't mind to sell to a country that is ready to bank rope new submarines, more guns, more cars, more products. This is inexplicable to me.
Of course somebody can sub charter a boat in Greece. There is a legal way. If I want to sub charter your boat for example, I can do it for one season, or more. But, nobody does, because we are out of taxation only when we charter our own boats, that's the problem. The sub charterer have to go to the tax authorities, to get VAT number, to make books, to get an accountant, and in the end of the year to pay the taxes for the profit he makes. Then, there is no any problem with the tax authorities or with the charter license.



Best regards



Antonis Mangos

Monday, March 15, 2010

καλώς ορίσατε στο μπουρδέλο!

Το Σάββατο 13/3/2010 επέβαινα στο καράβι ΟΛΥΜΠΙΑ ΕΞΠΡΕΣ των ΜΙΝΩΪΚΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ ΑΕ, που απέπλευσε στις 21:00 (τοπική ώρα) από Ανκόνα με προορισμό την Ηγουμενίτσα.

Αμέσως μετά τον απόπλου, μόλις βγήκαμε εκτός του λιμένα της Ανκόνας, ο πλοίαρχος του καραβιού ανακοίνωσε στα μεγάφωνα του καραβιού πως η άφιξη μας στην Ηγουμενίτσα θα είναι στις 12:00 το μεσημέρι, ώρα Ελλάδας, ότι ο καιρός ήταν καλός, η θάλασσα ήρεμη, κλπ.

Το πρωί, όταν ξυπνήσαμε, πολλοί παρατηρήσαμε πως το καράβι πήγαινε πιο αργά απ ότι συνήθως, αλλά αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό με αντικειμενικό τρόπο, και μέσα στο πέλαγος μπορεί να σε ξεγελάσει εύκολα το μάτι σου.

Όμως, υπήρχε μια έντονη φημολογία στους επιβάτες του καραβιού, που αναφερόταν στο γεγονός ότι την πιο προηγούμενη ημέρα, λόγω της απεργίας στην Πάτρα και της καθυστέρησης στον απόπλου από Πάτρα προς Ανκόνα, το καράβι πήγε πολύ γρήγορα, και επιβαρύνθηκε με επιπλέον κόστος στα καύσιμα, και για λόγους οικονομίας στα καύσιμα πήγαινε σαν την κότα στο ταξίδι της επιστροφής για να εξοικονομηθεί το υπερβάλλον κόστος της πρώτης διαδρομής!!!

Αρχικά θεώρησα τις φημολογίες αυτές σαν ανυπόστατες διαδόσεις, αλλά το γεγονός είναι πως τελικά καταπλεύσαμε σε πλήρη μπουνάτσα, στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας στις 15:30 ώρα Ελλάδος, δηλαδή με τρεισήμισι ώρες καθυστέρηση!
Ήδη κατέθεσα από τις 14:05 σχετικό έγγραφο παράπονο στον αξιωματικό που βρισκόταν δίπλα στην ρεσεψιόν, ο οποίος με διαβεβαίωσε πως θα διαβιβάσει στους αρμοδίους το παράπονο μου.

Δεδομένου ότι το καράβι δεν αντιμετώπισε καιρικές συνθήκες που θα δικαιολογούσαν κάποια καθυστέρηση, ούτε κάποιο μηχανικό πρόβλημα, διότι δεν έγινε κάποια διαδικασία επισκευής του καραβιού, απέπλευσε για την Πάτρα αμέσως μόλις αποβιβάστηκαν τα αυτοκίνητα, δεν αντιλαμβάνομαι την αιτία της καθυστέρησης, πέραν της δικαίωσης της φημολογίας περί οικονομίας των καυσίμων.

Δεν καταλαβαίνω πως αυξήθηκαν οι ώρες κατά τρεις-τρεισήμισι, βάσει των υπολογισμών του ίδιου του πλοιάρχου, μετά τον απόπλου.

Επειδή ταξίδευα χωρίς αυτοκίνητο, είχα οργανώσει τον τρόπο που θα έφευγα από Ηγουμενίτσα, μετά την ενημέρωση που είχαμε από τον πλοίαρχο για την προσδοκώμενη ώρα κατάπλου στην Ηγουμενίτσα. Μάλιστα, επειδή είναι θάλασσα και ποτέ δεν ξέρεις, είχα οργανώσει το πρόγραμμά μου με μια «λογική» καθυστέρηση της μιας ώρας, είχα πει δηλαδή να με περιμένουν στο λιμάνι κατά τις 13:00 ώρα Ελλάδος, και το πολύ πολύ θα ξόδευα τον χρόνο που περίσσευε πίνοντας έναν καφέ στο λιμάνι. Όλες αυτές τις συνενοήσεις τις έκανα, αφού άκουσα την ανακοίνωση στα μεγάφωνα για την ώρα άφιξης στην Ηγουμενίτσα.
Δεν είναι μόνο η ζημιά που υπέστηκα από την αδικαιολόγητη καθυστέρηση. Αυτό που με πείραξε περισσότερο είναι η προσβολή που έγινε σε εμάς τους επιβάτες, όχι μόνο εγώ, όλοι είχαν κανονίσει το υπόλοιπο πρόγραμμα τους, και τινάχτηκε στον αέρα εντελώς αναίτια.
Μάλιστα, λόγω της καθυστέρησης και της ώρας της ημέρας που βρισκόμασταν, αναγκαστήκαμε να γευματίσουμε στο καράβι, να πιούμε επιπλέον καφέδες κλπ, σε καθόλου ευκαταφρόνητες τιμές, ενώ εάν το καράβι έφτανε στην ώρα του, δεν θα έκανε τόσες εισπράξεις. Άρα πέραν της όποιας οικονομίας στα καύσιμα, αυξήσανε και τις εισπράξεις τους.

Ο αξιωματικός που παρέλαβε το έγγραφο παράπονο μου, είχε την ευγένεια να μου δώσει σχετικό φωτοαντίγραφο, και πρόβαλε σαν δικαιολογία πως στην θάλασσα υπάρχουν απρόβλεπτοι λόγοι που δικαιολογούν καθυστερήσεις. Όταν όμως τον ρώτησα τι λόγος υπάρχει που εμείς καθυστερήσαμε, δεν είχα κάποια απάντηση, αφού επικρατούσε σε όλο το ταξίδι μπουνάτσα, και δεν υπήρχε κάποιο μηχανικό πρόβλημα.


-------------------------------------------------------------


Η έξοδος μας από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, σε καμία περίπτωση δεν ταιριάζει σε χώρα, αλλά ούτε σε οίκο ανοχής. Όταν μπαίνουμε στην Ιταλία, υπάρχουν λιμενικοί και Τελωνειακοί, όλα τα αυτοκίνητα περνάνε από έναν οπτικό έλεγχο, και δειγματοληπτικά ένα στα 10 αυτοκίνητα οδηγείται στην άκρη, και ελέγχεται σχολαστικά. Όταν από Αγγλία περνάς στην Γαλλία, το ίδιο. Το ίδιο από και προς την Ελβετία. Βλέπει ο επισκέπτης της χώρας κάποιους εκπροσώπους του κράτους να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.

Αντιθέτως, βγαίνοντας από την Ιταλία, δεν έλεγξε κανένας ποιοι είμαστε και τι κουβαλάμε, αφού προφανώς φεύγουμε από την χώρα και δεν τους ένοιαζε…

Φτάνοντας στην Ηγουμενίτσα, περνώντας την έξοδο του περιφραγμένου χώρου υπάρχει ένα Τελωνειακό φυλάκιο. Δεν ξέρω εάν αυτό συμβαίνει πάντα, αλλά το Σάββατο 13/3/2010 και ώρα 16:00 μμ, δεν υπήρχε ψυχή. Ούτε ένας υπάλληλος, έστω να μας κοιτάει, να καταλάβουμε πως μπαίνουμε σε κάποια χώρα, όχι σε ξέφραγο αμπέλι.

Η εικόνα της ερημιάς και της εγκατάλειψης, ήταν τόσο έντονη, που δεν μπορούσε να μην γίνει αντιληπτή από τον καθένα. Και καλά, όποιος οδηγηθεί στην Εγνατία οδό, αποκομίζει μια καλή εικόνα για την χώρα, σαν δεύτερη εντύπωση. Όποιος όμως κάνει το λάθος και κατευθυνθεί προς Άρτα, Ρίο, κλπ, παθαίνει πολιτισμικό σοκ. Ο δρόμος είναι απαράδεκτος τόσα χρόνια, και το ξέρουμε όλοι, αλλά δεν έχουν κάνει ούτε το στοιχειώδες που έκαναν τόσα χρόνια. Οι γραμμές του δρόμου είναι μισοσβησμένες, και το βράδυ, είναι σχεδόν αόρατες. Είναι εφιαλτικό να οδηγείς νύχτα σε τέτοιο δρόμο, με μισοσβησμένες γραμμές από πάνω.
Ξαφνικά, πριν το Αγρίνιο, πιάνεις το κομματάκι της Ιωνίας οδού που παραδόθηκε στην κυκλοφορία, και παίρνεις μια γεύση πως θα μπορούσε και πως θα έπρεπε να είναι ο δρόμος. Μετά, επιστρέφεις στον παλιό δρόμο, και καταθλίβεσαι για άλλη μια φορά.

Πληρώνεις 11,90 ευρώ την Γέφυρα του Ρίου-Αντιρρίου, και μετά φτάνεις στα διόδια της «εθνικής οδού» Ρίου Κορίνθου, όπου σου ζητάνε ξανά λεφτά, για να οδηγήσεις σε έναν δρόμο ουσιαστικά κλειστό λόγω έργων, όπου παίζεις την ζωή στο κορώνα γράμματα και αισθάνεσαι πως είσαι τυχερός που επέζησες όταν φτάσεις στην Κόρινθο. Αυτός ο δρόμος δεν είναι απλώς επικίνδυνος, είναι δολοφονικός, και έχουν το θράσος να ζητάνε να πληρώσουμε διόδια γι αυτόν. Είναι έγκλημα να βάζουν σε τέτοιον κίνδυνο την ζωή μας, κάποιοι θα έπρεπε να μας αποζημιώνουν γι αυτό, όχι να μας ζητάνε να τους πληρώσουμε από πάνω.

-------------------------------------------------

Υ.Γ. Βλέποντας εκ των υστέρων τα δρομολόγια των Μινωϊκών γραμμών από την ιστοσελίδα τους στο διαδίκτυο, διαπιστώνω πως… το καράβι όταν αποπλέει από Ανκόνα στις 19:00 μμ, καταπλέει στην Ηγουμενίτσα στις 12:30 το μεσημέρι της επόμενης ημέρας. Άρα είναι λογικό, εφόσον απέπλευσε στις 21:00, με 2 ώρες επιπλέον καθυστέρηση (λόγω της απεργίας στην Πάτρα κλπ), να φτάσει με αντίστοιχη καθυστέρηση στην Ηγουμενίτσα.
Προφανώς ο καπετάνιος ανακοίνωσε στα μεγάφωνα λάθος προβλεπόμενη ώρα κατάπλου, και από αυτό δημιουργήθηκε η παρεξήγηση.

Είναι τραγικό, για επαγγελματία αξιωματικό του εμπορικού ναυτικού, να ανακοινώνει στα μεγάφωνα λάθος ώρα άφιξης στον προορισμό, και να δημιουργεί τέτοιες παρεξηγήσεις και ταλαιπωρία στον προγραμματισμό μας. Εάν συνήθως φτάνει στην Ηγουμενίτσα γύρω στις 12:30 (εφόσον φύγει στις 19:00μμ), κι αφού καθυστέρησε επιπλέον στον απόπλου από Ανκόνα, γιατί ανακοίνωσε μετά τον απόπλου ο καπετάνιος την ίδια ώρα κατάπλου (και μάλιστα μισή ώρα νωρίτερα)? Ακόμα και μαθητής της δευτέρας δημοτικού θα μπορούσε να υπολογίσει καλύτερα!

Sunday, March 14, 2010

φταίω εγώ?

Ε, ναι λοιπόν φταίω εγώ.
Ε, λοιπόν φταίμε όλοι εμείς που αγαπάμε πραγματικά την πατρίδα…………………………


Φταίω εγώ που δεν μπορώ να καταλάβω το μεγαλείο της δημοκρατίας που ζω, η οποία ρίχνει το φταίξιμο σε μένα τον δημόσιο υπάλληλο και εκπαιδευτικό που μετά από 12 χρόνια παίρνω 1300 ευρώ και πρέπει να πληρώσω εγώ.

Φταίω εγώ που δεν είμαι πατριώτης όπως ο κ. Παπανδρέου και οι υπόλοιποι βουλευτές που δεν έχουν υπηρετήσει ποτέ οι περισσότεροι στο στρατό αλλά όμως νοιάζονται.

Φταίω εγώ που δεν μπορώ να καταλάβω ότι δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου βουλευτές, υπάλληλοι της βουλής, φοροφυγάδες, ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων, πρόεδροι ποδοσφαιρικών ομάδων, ιδιοκτήτες εφημερίδων και τηλεοπτικών μέσων, είναι όλοι πιο ίσοι στα προνόμια από τους υπόλοπους και ίσως και πιο πατριώτες και για αυτό δεν θίγονται από τα μέτρα.

Φταίω εγώ που δεν λέω να κατανοήσω τους εθνικούς λόγους για τους οποίους οι δικηγόροι δεν καταβάλλουν ΦΠΑ, οι γιατροί δεν πληρώνουν φόρους, οι υπάλληλοι της βουλής παίρνουν 16 μισθούς.

Φταίω εγώ ο δημόσιος υπάλληλος που εκατομμύρια ευρώ δίνονται σε θνησιγενείς και μεταθανάτιες εφημερίδες μέσω κρατικών χρημάτων και σε ποδοσφαιρικές ομάδες.

Φταίω εγώ ο εκπαιδευτικός γιατί αντί να κάνω ιδιαίτερα και να μην έχω οικονομικό πρόβλημα περιμένω να μου δώσει μισθό το κράτος.

Φταίω εγώ γιατί δεν μπορώ να αντιληφτώ ότι πρέπει να δώσω ως πατριώτης και το 13 μισθό για να μπορούν οι εργολάβοι να φτιάχνουν δρόμους με τριπλάσιο κόστος από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Για να μπορούν οι ίδιοι εργολάβοι να εισπράττουν υπέρογκα ποσά από τα διόδια και μετά μέσα από τις εφημερίδες τους και τους σταθμούς τους να στοχοποιούν τους δημόσιους υπαλλήλους για το χάλι της οικονομίας. Για να μπορούν να προβάλλουν και να προωθούν τους πολιτικούς της αρεσκείας τους. Αλήθεια πόσοι Έλληνες εργάστηκαν στα μεγάλα έργα;

Φταίω εγώ που δεν νοιώθω πατριώτης για να δώσω και το 12ο μισθό στο κράτος για να μην αποδίδει κανένας καναλάρχης ασφαλιστικές εισφορές αγγελιόσημα και κάθε ιδιοκτήτης εφημερίδας να μπορεί να έχει αφορολόγητο ποσό από τον τζίρο του και να μπορούν συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι να είναι στη μισθοδοσία υπουργείων.

Φταίω εγώ που δεν έχω Πόρσε καγιεν και offshore εταιρεία όπως όλοι οι καλοί πατριώτες και που πιστεύω ότι νόμιμο είναι μόνο ότι είναι και ηθικο.

Φταίω εγώ ο προδότης της πατρίδας που δεν δίνω και τον 11ο μισθό μου για να μπορούν οι τράπεζες να δηλώνουν πριν λίγα χρόνια αστρονομικά κέρδη τετραπλάσια σε σχέση με τις ευρωπαικές και μόλις τα στελέχη τους έπεσαν έξω να τους δίνει το κράτος 22 δις €.Βλέπετε για να πλουτίσουν λίγοι πατριώτες τραπεζίτες πρέπει όλοι εμείς για 2 δις € να φάμε παντεσπάνι.

Φταίω εγώ ο τεμπέλης δημόσιος υπάλληλος που το κράτος χαρίζει δις σε φαρμακευτικές εταιρείες για εθνικούς λόγους και δεν συλλαμβάνει λαθρέμπορους καυσίμων όταν είναι πρόεδροι ΠΑΕ.

Φταίω εγώ που δεν είμαι τόσο πατριώτης για να βοηθήσω με το μισθό μου τους εργατικούς επιχειρηματίες του ιδιωτικού τομέα που έχουν τη χαμηλότερη φορολογία στην Ευρωζώνη και δεν φορολογούνται τα μερίσματά τους.

Φταίω εγώ λοιπόν που λόγω έλλειψης πατριωτισμού δεν μπορώ να αντέξω το γεγονός ότι για το κράτος εγώ ο εκπαιδευτικός των 1400 ευρώ θεωρούμαι δαπάνη περικοπτέα και ίσως και σπατάλη.

Για όλους αυτούς τους λόγους προχωρώ κι εγώ στα δικά μου επώδυνα πλην όμως αναγκαία μέτρα για την ανόρθωση της οικονομίας μας και παροτρύνω και όλους όσους νοιώθουν το ίδιο να τα ακολουθήσουν για το δύσκολο χρονικό διάστημα που έρχεται. Προτείνω λοιπόν σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους μέχρι να μας δώσουν πίσω τα χρήματα που μας παίρνουν τώρα ή μέχρι να φυλακιστούν κάποιοι πολιτικοί ή να δημευτούν περιουσίες φοροφυγάδων να θυμούνται τα εξής.

1. Δεν αγοράζω τίποτα πέρα από τα απολύτως αναγκαία. Για τα υπόλοιπα εάν δεν μου κάνουν επί τόπου έκπτωση 20% όσο και η απώλεια του εισοδήματός μου δεν τα αγοράζω. Ας κινηθεί η αγορά από τους τίμιους και εργατικούς υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα.

2. Δεν βγαίνω έξω για καφέ εάν δεν μειώσουν κατά 20% την τιμή του. Το ίδιο και για το σινεμά θέατρο και λοιπά.

3. Δεν αγοράζω εφημερίδα για λόγους τάξης καθώς όλες μας θεωρούν την αιτία του κακού αλλά και γιατί επιδοτούνται από το κράτος.

4. Δεν επιβραβεύω με τηλεθέαση δημοσιογράφους που επιχαίρουν ως είναι φυσικό σε μίσθαρνα γλοιώδη υποκείμενα οικονομικών συμφερόντων.

5. Δεν πιστεύω κανένα δημοσιογράφο αν δεν αποκαλύψουν ποιοι και πώς καταχράστηκαν δις € την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων; Αν δεν μας πούν πόσοι Έλληνες εργάτες επωφελήθηκαν των μεγάλων έργων και εάν καταβλήθηκαν οι εργατικές εισφορές; Εάν δεν μας πουν πόσα διόδια έπρεπε να πληρώνουμε και τι είδους κομπίνα γίνεται με τους εργολάβους που παίρνουν διόδια πριν κατασκευάσουν τους δρόμους. Εάν δεν μας αποκαλύψουν ποιοι δημοσιογράφοι πληρώνονται από υπουργεία.

Παρόλο δε που δεν είμαι και τόσο πατριώτης προτείνω στην κυβέρνηση που σίγουρα όλοι είναι πατριώτες τα εξής μέτρα περιμένοντας να μας πει και κάποιος πόσα δις € θα απέφεραν

1. Φορολόγηση 1% των χρηματιστηριακών συναλλαγών.

2. Φορολόγηση 40 % των επιχειρήσεων.

3. Φυλάκιση για όσους δεν αποδίδουν ΦΠΑ

4. Φόρος 5% επί των στρατιωτικών δαπανών.

5. Παύση χρηματοδότησης ΠΑΕ και ΚΑΕ.

6. Παύση χρηματοδότησης ιδρυμάτων πρωθυπουργών.

7. Παύση χρηματοδότης εφημερίδων και ιδιωτικών καναλιών με κρατκή διαφήμιση

8. Οι πλούσιοι που φυλάσσονται από αστυνομικούς να καλύπτουν και τη μισθοδοσία τους

9. Οι επιχειρηματίες να συμβάλλουν και αυτοί επώνυμα αν όχι με 20% τουλάχιστον με 10% έκτακτη εισφορά ως καλοί πατριώτες που δεν είμαστε εμείς οι δημόσιοι υπάλληλοι.

10. Φόρος 10% στα έσοδα από τα διόδια χωρίς να αυξηθεί η τιμή γιατί οι εργολάβοι είναι και οι περισσότερο πατριώτες από όλους.

ΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙΣ

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΤΩΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΘΑ ΧΥΘΕΙ ΑΙΜΑ ΕΑΝ ΠΑΛΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΝ ΣΤΙΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΤΣΕΠΕΣ
 
Σημείωση: Αν και δεν είμαι δημόσιοςυπάλληλος, προσυπογράφω το πιο πάνω κείμενο που μου έστειλε ένας φίλος με email, και το δημοσιεύω στο μπλογκ μου κι εγώ...

Tuesday, March 9, 2010

9-3-2010

Εδώ και κάμποσες δεκαετίες, οι σπόροι ανήκουν σε κάποιες μεγάλες εταιρείες, και είναι παράνομο να έχεις σπόρους και να φυτεύεις ότι σου καπνίσει. Απλώς δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ στην Ελλάδα, η εξαφάνιση των σπόρων έγινε με ήπιο τρόπο.


Οι πατροπαράδοτοι σπόροι χάθηκαν όταν λανσάρανε τους νέους σπόρους, που βγάζανε περισσότερο προϊόν ανά στρέμμα, και πιο ανθεκτικό.

Κάποτε, θα έρθει η μέρα που... όποιος βρει παλιούς σπόρους, θα ισοδυναμεί με ανακάλυψη θησαυρού.

Εάν εφαρμοστεί η νομοθεσία, τότε δεν θα μπορεί ο καθένας να έχει το προβατάκι του, την κοτούλα του, κλπ. Αυτό που μας σώζει, είναι που είμαστε τόσο ανοργάνωτοι, που ακόμα κάνουμε ότι μας καπνίζει εν πολλοίς.

Μέσω του οικονομικού ελέγχου, μέσω της κρίσης που δημιούργησαν, έχουν φέρει την χώρα μας στο χείλος του γκρεμού. Ποιό χείλος δηλαδή, πέφτουμε προ πολλού. Αυτό που δεν πέτυχαν κάποτε με τα όπλα, το έκαναν με τις εξαγορές και την οικονομία.

Οι προδότες που έφεραν την χώρα σε αυτό το σημείο, έχουν το θράσος να παίρνουν μέτρα και καλά για την σωτηρία της χώρας, από αόρατους εχθρούς, τους κερδοσκόπους.

Μετά τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, τον πόλεμο κατά του πολέμου, τώρα προχωρήσαμε στον πόλεμο κατά της κερδοσκοπίας! Αόρατοι και ανύπαρκτοι εχθροί, είναι ο τρόπος που εφηύραν για να καθυποτάξουν όλο τον κόσμο.

Πράγματι έχουμε πόλεμο, αλλά... ο εχθρός δεν είναι αόρατος. Είναι αυτοί που μας κυβερνάνε. Προδότες και εθνικοί μειοδότες. Όσο καθυστερούμε το να βγούμε όλοι στους δρόμους, όχι απλώς να απεργήσουμε, αλλά να επαναστατήσουμε και να κάνουμε εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα, τόσο δεν πρόκειται τίποτα να αλλάξει.

Έχουμε από καιρό εμπεδώσει πως μας κυβερνάει ένα διευθυντήριο στις Βρυξέλες, και οι κυβερνήσεις μας είναι κάτι σαν τους διαχειριστές της πολυκατοικίας μας. Πως έγινε εθνική υπόθεση η κρίση, αφού το έθνος μας είναι προ πολλού υποταγμένο? Η χώρα μας, προ πολλού έχει γίνει προάστιο της Ευρώπης. Δεν έχουμε εθνική ανεξαρτησία, για να κινδυνεύουμε να την χάσουμε. Την ξεπούλησαν όλες μαζί οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης.

Για ποιό τουρισμό θα μιλάμε φέτος? Ποιός θα έρθει φέτος στην Ελλάδα? Εγώ είχα κάποια ναύλα που ψηνόντουσαν, και κανένα δεν έκλεισε. Σε κάποια περίμενα προκαταβολές, και δεν ήρθε καμία από δαύτες, και ακυρώθηκαν τα ναύλα. Και εδώ και ένα μήνα, δεν έχω ούτε ζήτηση. Ούτε μια.

Αλήθεια, εάν εσείς ήσασταν Γερμανοί ή Γάλλοι, και πιστεύατε πως στην Ελλάδα είμαστε όλοι κηφήνες, λαμόγια, απατεώνες, και διασκεδάζουμε με τα δικά τους λεφτά, θα ερχόσασταν ποτέ ξανά στην Ελλάδα?
Ή μήπως ξεχνάτε πως... η πραγματική οικονομική κρίση, δεν έχει χτυπήσει την Ελλάδα, αλλά την Γερμανία, την Γαλλία και την Αγγλία! Αυτοί έχουν το πρόβλημα. Εμείς δεν παράγουμε τίποτα, τι κρίση να έχουμε? Εμείς υπηρεσίες γκαρσονιού προσφέρουμε, και τίποτα παραπάνω.


----------------------------

Αλήθεια, σε ποιόν χρωστάμε?


Εάν σε δανείσω 1 εκατομμύριο δολάρια ας πούμε, και μου υπογράψεις ότι θα μου τα επιστρέψεις σε 10 χρόνια, με τόσο τόκο, εγώ αποκτώ αμέσως ένα χαρτί ότι από εσένα, που έχεις κάποια περιουσιακά στοιχεία, έχω απαίτηση 100 χιλιάδων τον χρόνο, συν τους τόκους.

Εσύ έχεις μια χώρα ας πούμε, η χώρα έχει εδάφη, έχει ορυκτό πλούτο, έχει μελλοντικά έσοδα από φορολογία, έχει κάποιο παραγόμενο προϊόν. Εγώ που σε δάνεισα 1 εκατομμύριο ευρώ, τι είχα? Τίποτα. Αέρα.

Απόκτησα όμως απαίτηση από κάποιον που έχει, και δημιούργησα την δικιά μου περιουσία, με την ίδια την απαίτηση από εσένα. Ότι και να πάρω από εσένα, είναι κέρδος. Και τι κάνω? Σου δανείζω για να αγοράσεις από εμένα τα προϊόντα που εγώ παράγω, όπλα, πετρέλαιο, αυτοκίνητα, αγροτικά προϊόντα που είχες αλλά σε έκανα να μην τα παράγεις πια... Και σε δανείζω όλο και πιο πολλά, και αγοράζεις όλο και περισσότερα, ώστε να είναι χαρούμενοι και ήσυχοι όσοι δουλεύουν για εμένα, και εσύ να υποδουλώνεσαι όλο και περισσότερο.

Τι είναι το χρήμα? Αέρας κοπανιστός!

Εκπαιδευτήκαμε να το θεωρούμε κάτι που έχει αξία, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα χαρτί ή ένα νούμερο σε κάποια λογιστική κατάσταση.

Υπάρχει κάποια χώρα που δεν οφείλει? Όχι! Όλες χρωστάνε!! Αυτό που δεν καταλαβαίνω, είναι σε ποιους χρωστάμε, ποιοι είναι αυτοί στους οποίους χρωστάμε, και τι είχαν ακριβώς σαν περιουσιακό στοιχείο, από το οποίο προκύπτει ότι όσα μας δάνεισαν δεν ήταν τίποτα παραπάνω από αέρας κοπανιστός?

Όλοι καταλαβαίνουμε πως μια κότα έχει κάποια αξία. Ένα παπούτσι επίσης. Εγώ χρειάζομαι την κότα για να φάω, κι εσύ το παπούτσι για να το φορέσεις. Τι πιο φυσιολογικό να αποτυπωθεί η αξία της κότας και του παπουτσιού, και να ανταλλάσουμε τα χρήματα που αντιπροσωπεύουν την αξία τους, όπως διαμορφώνεται από την προσφορά και την ζήτηση.

Τι χρωστάμε λοιπόν?

Δεν έχω καταλάβει!
Εάν πούμε πως μια βραχονησίδα του Αιγαίου κοστίζει όσο όλο μας το χρέος, πιθανόν να χρωστάμε απλώς μια βραχονησίδα. Μπορεί και δύο.

Τι είχαν λοιπόν όσοι μας δάνειζαν? Τίποτα. Τι κέρδισαν? 2 βραχονησίδες. Κάτι τέλος πάντων, κάτι από το τίποτα.