Η ιστιοπλοΐα είναι ο μόνος οικολογικός τρόπος να χρησιμοποιούμε την δύναμη του ανέμου για να μετακινηθούμε, να κάνουμε διακοπές, να παίξουμε, να ανταγωνιστούμε μεταξύ μας, να απολαύσουμε την φύση και την θάλασσα.
Φίλες και φίλοι
Το μπλογκ αυτό είναι προσωπικό ημερολόγιο. Δεν καταγράφω πότε έφαγα πότε ξύπνησα κλπ, αλλά τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου κατά την περίοδο που χτίζω ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος, για οικουμενική χρήση, δηλαδή είναι προσβάσιμο σε όλους, άσχετα φυσικής ικανότητας.
Έτσι, οι άνθρωποι με κινητικές αναπηρίες θα μπορούν ισότιμα και με ασφάλεια να ταξιδεύουν με ιστιοπλοϊκό σκάφος, να συμμετέχουν σε αγώνες ιστιοπλοΐας, να κάνουν διακοπές, να κολυμπάνε σε όμορφες παραλίες και ερημικούς κόλπους, να επισκέπτονται τα νησιά και να απολαμβάνουν τις ομορφιές της θάλασσας.
Στην ιδέα αυτή είχα συνεταίρους που ήδη κουράστηκαν και την "έκαναν" με ελαφρά πηδηματάκια, αλλά και άλλους που ακόμα με στηρίζουν. Η στήριξη είναι και οικονομικής φύσης, εργασία, αλλά και ανοχή στον χρόνο που αφιερώνω σε αυτόν τον σκοπό.
Περισσότερο απ όλους θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια μου, που με ανέχεται και συμμετέχει στα όνειρα μου.
Υπάρχουν πολλά προσωπικά στοιχεία, τα οποία δεν έχουν άμεση σχέση με τον πιο πάνω σκοπό, αλλά συμπληρώνουν τις σκέψεις και τις δραστηριότητες μου σε σχέση με την ιστιοπλοΐα και την θάλασσα, καθώς και με τον κλάδο του θαλάσσιου τουρισμού γενικότερα.
Κάποτε, ένας Ταϋλανδός που γνώρισα στην Παραολυμπιάδα του 2004, μου είπε πως θα περάσω φάσεις μεγάλης απογοήτευσης, θα κουραστώ, θα απελπιστώ, αλλά να μην σταματήσω τον αγώνα που ξεκίνησα... Είχε δίκιο. Ελπίζω να μην φτάσω στο σημείο τα πιο πάνω συναισθήματα που ήδη έχω νοιώσει, να με σταματήσουν.
Τι να πω για εμένα. Εγώ, εγώ, εγώ!!! Τα είπα όλα...
Πιστεύω στα έργα, και όχι στα λόγια. Αγάπησα πολύ τα ζώα, και σιγά σιγά, αγάπησα και τους ανθρώπους.
Πιστεύω ότι υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη, αλλά δεν πιστεύω στον Θεό, όπως τον παρουσιάζουν οι θρησκείες. Εαν έπρεπε να διαλέξω μια θρησκεία, θα επέλεγα την αρχαία Ελληνική θρησκεία, η οποία αν μη τι άλλο, ήταν θρησκεία ελεύθερων ανθρώπων που ουδέποτε υπήρξαν ειδωλολάτρες... Έφτιαχναν αγάλματα για να αγάλλονται, να χαίρονται, και όχι για να τα προσκυνάνε, όπως οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί. Παρόλα αυτά, μου αρέσουν πολλά διδάγματα που εμπεριέχονται μέσα στις διδασκαλίες του Ιησού, προσπαθώ να τα εφαρμόσω, απλώς θεωρώ πως πολλές σοφίες τις "δανείστηκε" από τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους.
Είμαι τελειομανής εκεί που με νοιάζει, αλλά εκεί που δεν με νοιάζει είμαι σκέτη απελπισία.
Φυσικά, είμαι Πανιωνάρα, γιατί τα βλέπω όλα κόκκινα και μπλέ. Όταν θα πάρουμε το διηπειρωτικό, εγώ θα τραγουδώ, στ' @ρχίδι@ μου τα δυό!!!
Αγαπώ πολύ την φύση, την θάλασσα, τα ηλιοβασιλέματα, το φεγγάρι, τον Γαλαξία μπορώ να τον κοιτάζω με τις ώρες.
Εαν δεν ήμουνα εγώ, θα ήθελα τουλάχιστον να ήμουν κάποιος που να μου μοιάζει!!!
η αλήθεια μπορεί να είναι πικρή, αλλά είναι ο μόνος δρόμος για να βρεις τον δρόμο σου στην ζωή... Αλλιώς κοροϊδεύεις τον εαυτό σου πρώτα, και μετά τους άλλους.
H αγάπη είναι ένα συναίσθημα που μας κατακλύζει, όταν προσφέρουμε ανιδιοτελώς. Δεν προσφέρουμε επειδή αγαπάμε, αλλά... αγαπάμε επειδή προσφέρουμε!!!
Ότι κάνουμε, το κάνουμε για τον εαυτό μας. Δεν μας χρωστάει κανένας κάποια χάρη, για κάτι που κάναμε... Όποιος δέχεται να κάνει κάτι που δεν το αισθάνεται, ζει την ζωή της εικόνας που δημιουργεί στους τρίτους, και όχι την δικιά του.
Σας βλέπω!!!
που είναι ο Μότσαρτ, που είναι ο Πουτσίνι...
Είπαμε, είναι προσωπικό ημερολόγιο, αλλά και το ψώνιο είναι ψώνιο...
No comments:
Post a Comment