Φίλες και φίλοι


Το μπλογκ αυτό είναι προσωπικό ημερολόγιο.
Δεν καταγράφω πότε έφαγα πότε ξύπνησα κλπ, αλλά τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου κατά την περίοδο που χτίζω ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος, για οικουμενική χρήση, δηλαδή είναι προσβάσιμο σε όλους, άσχετα φυσικής ικανότητας.

Έτσι, οι άνθρωποι με κινητικές αναπηρίες θα μπορούν ισότιμα και με ασφάλεια να ταξιδεύουν με ιστιοπλοϊκό σκάφος, να συμμετέχουν σε αγώνες ιστιοπλοΐας, να κάνουν διακοπές, να κολυμπάνε σε όμορφες παραλίες και ερημικούς κόλπους, να επισκέπτονται τα νησιά και να απολαμβάνουν τις ομορφιές της θάλασσας.

Στην ιδέα αυτή είχα συνεταίρους που ήδη κουράστηκαν και την "έκαναν" με ελαφρά πηδηματάκια, αλλά και άλλους που ακόμα με στηρίζουν. Η στήριξη είναι και οικονομικής φύσης, εργασία, αλλά και ανοχή στον χρόνο που αφιερώνω σε αυτόν τον σκοπό.

Περισσότερο απ όλους θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια μου, που με ανέχεται και συμμετέχει στα όνειρα μου.

Υπάρχουν πολλά προσωπικά στοιχεία, τα οποία δεν έχουν άμεση σχέση με τον πιο πάνω σκοπό, αλλά συμπληρώνουν τις σκέψεις και τις δραστηριότητες μου σε σχέση με την ιστιοπλοΐα και την θάλασσα, καθώς και με τον κλάδο του θαλάσσιου τουρισμού γενικότερα.

Κάποτε, ένας Ταϋλανδός που γνώρισα στην Παραολυμπιάδα του 2004, μου είπε πως θα περάσω φάσεις μεγάλης απογοήτευσης, θα κουραστώ, θα απελπιστώ, αλλά να μην σταματήσω τον αγώνα που ξεκίνησα... Είχε δίκιο. Ελπίζω να μην φτάσω στο σημείο τα πιο πάνω συναισθήματα που ήδη έχω νοιώσει, να με σταματήσουν.

Friday, March 14, 2008

Συμφωνητικό ελεύθερης συμβίωσης.

Σαν υποθετικά ελεύθερος άνθρωπος που είμαι, επιλέγω ελεύθερα ας πούμε, να συζήσω με κάποια ή με κάποιον άλλον. Από την στιγμή που θα υπογράψω συμφωνητικό που θα καθορίζει υποχρεώσεις και ευθύνες, πόσο ελεύθερη θα παραμείνει η συμβίωση?

Η ελευθερία εξ ορισμού πάει περίπατο, προφανώς η «ελεύθερη» συμβίωση είναι κάποια μορφή γάμου χωρίς γάμο.

Γάμος πάντως δεν είναι. Διαζύγιο δεν υφίσταται, απλώς καθορίζονται εκ των προτέρων οι υποχρεώσεις των υποτιθέμενων ελεύθερα συμβιούντων.

Εν κατακλείδι, το συμφωνητικό συμβίωσης εξασφαλίζει την ελευθερία μας να χάσουμε την ελευθερία της συμβίωσης εκτός γάμου.

Από την άλλη, έχει κάποια λογική. Συμβιώνεις με κάποιον άλλον άνθρωπο, και μετά από κάποια χρόνια προσφοράς ο ένας στον άλλον, τον πετάς σαν στυμμένη λεμονόκουπα… Που πας ρε Καραμήτρο? Οι άλλοι που παντρεύτηκαν θα πλερώνουν, κι εσύ θα την βγάζεις ζάχαρη? Πέρνα από το ταμείο κι εσύ.

Ο νόμος απαγορεύει την διγαμία. Το γιατί, δεν το έχω ποτέ καταλάβει.
Αν και ο Θεός δεν τραβούσε ζόρια με τους διάφορους πατέρες της Παλαιάς Διαθήκης που είχαν κάμποσες γυναίκες, η θρησκεία από κάποια στιγμή και μετά θεώρησε ως κακό την απόκτηση δεύτερης γυναίκας. Ακόμα και αυτός, μας πρόδωσε.
Όμως, κανένας δεν μπορεί να μου απαγορεύσει να συμβιώνω ελεύθερα με περισσότερες της μιας...

Αφού λοιπόν η ελεύθερη συμβίωση δεν αποτελεί γάμο, προφανώς μπορώ να συμβιώσω ελεύθερα με 2, 3 ή και περισσότερες γυναίκες!!!

Μπορώ επιτέλους να νομιμοποιήσω το χαρέμι μου?
Την πρώτη, την παντρεύτηκα, αλλά τις επόμενες τις έχω (αναγκαστικά) αστεφάνωτες, κι όταν μια μέρα αποδημήσω για αλλού, μακριά από τον μάταιο τούτο κόσμο, θα μπορέσω άραγε να εξασφαλίσω και τις υπόλοιπες ως ελεύθερα συμβιούσες μαζί μου?

Κι επειδή η γυναίκα μου για λόγους αρχής και ισότητας, έχει κι αυτή τους γκόμενους της, κι όλοι μαζί σαν ελεύθεροι κατά τα άλλα άνθρωποι συμβιώνουμε και αλληλο-εκγαμιζόμαστε, θα μπορούσαμε άραγε να υπογράψουμε ένα σύμφωνο ομαδικής ελεύθερης συμβίωσης? Δηλαδή, ο Αντώνης, ο Μιχάλης και ο Περικλής, συμβιώνουμε με την Πιπίτσα, την Κικίτσα και την Αϊσέ, με τους κάτωθι όρους:
Ο Αντώνης θα πηδάει την Πιπίτσα και την Κικίτσα, αλλά θα τον τρώει από τον Περικλή, που θα πηδάει και τον Μιχάλη, ο οποίος με την σειρά του θα ρίχνει ένα μανίκι την εβδομάδα στην Αϊσέ, που θα χαϊδεύεται κάθε Τρίτη –Πέμπτη -Σάββατο με την Πιπίτσα ενώ θα παίρνει μάτι η Κικίτσα.
Όποιος παραβεί τους όρους αυτούς, θα λύεται αυτομάτως η ελεύθερη συμβίωση όλων, τα δε παιδιά που θα προκύψουν όσο διαρκεί η συμβίωση, θα χρεώνονται όλα στον Μιχάλη, για να καταφέρει ένας εξ ημών να θεωρηθεί πολύτεκνος και να πάρουμε φτηνό αμάξι.

Ε?

No comments: