Φίλες και φίλοι


Το μπλογκ αυτό είναι προσωπικό ημερολόγιο.
Δεν καταγράφω πότε έφαγα πότε ξύπνησα κλπ, αλλά τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου κατά την περίοδο που χτίζω ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος, για οικουμενική χρήση, δηλαδή είναι προσβάσιμο σε όλους, άσχετα φυσικής ικανότητας.

Έτσι, οι άνθρωποι με κινητικές αναπηρίες θα μπορούν ισότιμα και με ασφάλεια να ταξιδεύουν με ιστιοπλοϊκό σκάφος, να συμμετέχουν σε αγώνες ιστιοπλοΐας, να κάνουν διακοπές, να κολυμπάνε σε όμορφες παραλίες και ερημικούς κόλπους, να επισκέπτονται τα νησιά και να απολαμβάνουν τις ομορφιές της θάλασσας.

Στην ιδέα αυτή είχα συνεταίρους που ήδη κουράστηκαν και την "έκαναν" με ελαφρά πηδηματάκια, αλλά και άλλους που ακόμα με στηρίζουν. Η στήριξη είναι και οικονομικής φύσης, εργασία, αλλά και ανοχή στον χρόνο που αφιερώνω σε αυτόν τον σκοπό.

Περισσότερο απ όλους θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια μου, που με ανέχεται και συμμετέχει στα όνειρα μου.

Υπάρχουν πολλά προσωπικά στοιχεία, τα οποία δεν έχουν άμεση σχέση με τον πιο πάνω σκοπό, αλλά συμπληρώνουν τις σκέψεις και τις δραστηριότητες μου σε σχέση με την ιστιοπλοΐα και την θάλασσα, καθώς και με τον κλάδο του θαλάσσιου τουρισμού γενικότερα.

Κάποτε, ένας Ταϋλανδός που γνώρισα στην Παραολυμπιάδα του 2004, μου είπε πως θα περάσω φάσεις μεγάλης απογοήτευσης, θα κουραστώ, θα απελπιστώ, αλλά να μην σταματήσω τον αγώνα που ξεκίνησα... Είχε δίκιο. Ελπίζω να μην φτάσω στο σημείο τα πιο πάνω συναισθήματα που ήδη έχω νοιώσει, να με σταματήσουν.

Friday, December 19, 2008

clipper round the world- training part A and B, part 2

After almost one month, I got this reply from them:

Antonis



Thank you for your email regarding your part A and B Training. My apologies for my slow response, I have been away on business for a couple of weeks.



I am very pleased to here that you enjoyed your 2 weeks training with us and that you feel that you have learnt a lot during this time. I am sure you will continue to learn a great deal during the remainder of your preparation for the race and the race itself.



I would like to thank you for the detailed feedback that you have provided, it is always helpful to receive constructive feedback on the training and events that we deliver, and we always take it onboard in order to improve our service. You make many points in your email which I have noted however I would like to deal with the key issues that you raise at the end of your email.



· Better maintenance on yacht.



Clipper Ventures employs its own in house maintenance team to ensure that the fleet is maintained to the highest standards possible which is essential for a round the world race fleet. It does however sound that during your training you did experience several unfortunate failings, namely the starter motor, the gas leak and the gear box bracket failure. It is very unusual for our boats to have such issues especially in the space of two weeks. I think it is also important to point out that all of these faults were caused by general wear and tear and very difficult to identify prior to the problem occurring. When issues arise it is always our aim to minimize the effects on the training courses. The boats have also recently returned from 35,000 miles of tough ocean racing which of course takes its toll on them. The fleet is currently going through a thorough refit program in preparation for the next race, the fruits of which you will experience during your Part C training.



· Diet.



Victualling a yacht for an ocean race is an extremely complicated task. The boats that we race on are race boats and as such are fairly basic. It is simply not feasible to have refrigerators on board as the volume of fresh food required for 18 crew for 4/5 weeks would be immense. Also if something was to go wrong the food would perish very quickly, especially in the tropics leaving a crew thousands of miles from safety without any food. It is our opinion that this risk is not one we would like to take. The other issue is one of weight refrigerators can be very heavy and would impede the performance of the yachts. This is the reason you will not find refrigerators on any serious race yacht. I would agree with you that diet is very important on the race it is after all the fuel that drives the crew and without it the crews performance with suffer. During the race the victualling will be one of the responsibilities of the crew and therefore you will be able to have a say about what you eat both during your Part C training and the race itself. You will be amazed how difficult it is to keep everybody happy with the limited facilities available. I think your idea of taking vitamin supplements is a good one and most of the boats take a good supply with them.



· Fake tests.



The purpose of the assessments which are moderated by Falmouth Marine School is to allow the crew members to reflect on what they have learned during the week and to stimulate further learning in any area's that there are weaknesses. As such the Skippers and Mates helping with answers is an important part of the process, however I will be very disappointed if the Skippers are simply telling the crews what to write as this does not help anybody. I am also unhappy with the assessments being undertaken in the environment that you describe. Both these issues have been addressed with all of our training staff, and I would like to take this opportunity to thank you for bringing it to my attention.



I hope this addresses some of the concerns raised in your email, and again thank you for your feedback it is always very useful. I look forward to seeing you for your Part C training next year.



Kind Regards



James





James Allen

Head of Training - Clipper Ventures



Office: +44 (0)23 9252 6000

Mobile: +44 (0)7989 344 428

E-Mail: jallen@clipper-ventures.com

Web: www.clipper-training.com



Clipper Ventures

Unit 1A

Granary & Bakery Building

Royal Clarence Yard

Weevil Lane

Gosport

Hampshire

PO12 1FX

---------------------------

So, I reply to them:

Dear James



Thank you for your reply; I would like to respond to some points that you made.



With regard to the tests; I would like to clarify that during the first week, the skipper and the mate were indeed helpful with their answers as you suggested. The problems occurred with the testing that was conducted during the second week in the pub. The system you described did not take place.



With regards provisioning: As far as the provisioning a yacht for a race is concerned, I find your answers somewhat naive. To assume that one has to provision entirely with fresh food for a long distance race is stupid and insults the questioner. I never said that it was necessary to provide only fresh food, but that it would be expected to be available for the first few days and weeks (lemons, onions etc). Numerous articles have been written by well-respected authorities on this subject, and I refer you, for example, to the following article written about the 1993-94 Whitbread, in particular the last paragraph at the bottom of the page ( http://www.physsportsmed.com/issues/1998/sailing/sailing.htm ).

My complaint concerned the fact that during the training weeks we were on board neither did we receive dry food, as you recommend (even for training purposes) nor vitamin or mineral supplements, but instead we had items like cheese and chicken that (after 4 or 5 days) had not been refrigerated (thus risking our health and well being) , without an adequate supply of supplementary fresh food. This is an important health issue and it shows that your organization did not really take the necessary precautions or educate your skippers with regards to provisioning and food preparation, thereby endangering the health of the crew for even the most limited time offshore during a training week...



After my experience in England, I have had many discussions with professional Captains both here in Greece and in the UK, regarding conditions on board. In addition to questioning provisioning they also mentioned various other issues including a safety problem which I did not previously know about.

You are currently using a 'single clip safety line'. The Hellenic Seaman Training Center and other professional offshore sailors have told me that they always use a double clip safety line, so that when you unclip from one location and until you get clipped on the next one, you are not left exposed with no safety line to falling over the side into the sea.

I find it extremely difficult to understand why Capt. Juan would not let JC use his double clip tether and why you haven't been using this system. I know that it's been used for many years everywhere else and may be included in the RORC Offshore Racing Rules, criteria for crew safety, but instead you take risks with the single clip safety line system.



With regards VAT: As an accountant, I read invoices and literature very carefully. The literature and invoice indicates that the part B Training is supposed to be off-shore, and therefore outside UK VAT jurisdiction, whereas in part A (the coastal part) you've charged V.A.T. It ended up that part B also took place close to the coast and we spent nights from port to port. How was part B different in this regards? Does this happen often? Or is there another reason why on the part B, VAT is not charged?



I have let time pass so that I could be objective about the conditions during this 2 week training experience before making any further decisions. Despite this, and even though at the end I had fun and a good break from work, I feel that I did not receive from you what I paid for.



In the first week we did not do any training in anchoring at night. Although I did receive some training in sail trimming, we lost more than a day due to poor maintenance on a yacht that did not go around the world (?). In the second week lost more time due to poor yacht maintenance (seized winches, transmission failure, the lack of working, accurate navigation equipment [GPS, RDF, accurate, updated charts, good log keeping and basic Dead Reckoning], and Capt. Juan's apparent inability to understand tide tables, the need to clean other peoples vomit and urine up immediately on coming onboard on the Sunday before training could begin. We did not experience any offshore sailing, either in the day or at night and had a skipper who thought it was more important to chase women than do his job. I was not trained fully in regards to my personal safety and my health was put to risk because of the way the food was stored during these two weeks.


Consequently I feel that I put my life at risk with your company and do not have any faith in your company's marketed ability despite your lucky track record. I could not put my life at risk in the in the middle of the ocean and rely on your company's level of professional skills as exhibited so far.



I had expected that in a place like England, the standard of yachting would be up to date in terms of health, safety and maintenance. I have been extremely disappointed. I am most surprised that health authorities and inspectors have not checked either the yachts or the level of training provided, and to be honest I was completely disillusioned by what I saw. I do not wish to continue learning 'the 'Clipper Way', (as was frequently quoted during my two weeks on board) as I do not feel that the high level of seamanship skills I expected to experience during my training period with your prestigious organization were in exhibited as standard practice on board.



Therefore, I do not wish to take part in any further training or the race, as I do not feel that the services you provide were satisfactory. I would like you to refund the balance of my account and maintain my rights for legal representation should it be required.



Antonis Mangos

Friday, December 5, 2008

τα έχω πάρει στο κρανίο...


δαιμονίστηκα!!! Ο πολύς καφές και το τσιγάρο, με έχουν βλάψει στα νεύρα!!!

Sunday, November 30, 2008

disabled sailing holidays, τέρμα τα δίφραγκα!!!






Τέλος για εμένα. Κουράστηκα!!!
Το σκάφος μου έφτασε, μου έχει στοιχίσει την μάνα μου και τον πατέρα μου, και από ότι δείχνουν τα πράγματα, είναι για τα σκουπίδια.

Παραιτούμαι. Τέρμα τα δίφραγκα.

Sunday, November 23, 2008

Έχω προβληματιστεί πολύ

...εάν όντως αξίζει τον κόπο να συνεχίσω να συμμετέχω στο clipper, round of the world 09/10.

Από τις 2 εβδομάδες της συμμετοχής μου στο training, είναι φανερό ότι οι άνθρωποι είναι ανοργάνωτοι, αρπακολατζήδες, ψιλολαμόγια, και κυρίως επικίνδυνοι!!!

Μια εταιρεία που στέλνει ανθρώπους να εκπαιδευτούν πάνω σε προφανώς ασυντήρητα σκάφη, η επταήμερη εκπαίδευση είναι στην πραγματικότητα 6 μέρες αφού ξεκινάει την Κυριακή το απόγευμα στις 6 και τελειώνει το απόγευμα του Σαββάτου, και στην δικιά μου περίπτωση τουλάχιστον, λόγω τεχνικών προβλημάτων εξ αιτίας της πλημμελούς συντήρησης, χάθηκαν πάρα πολλές ώρες στην αναμονή των τεχνικών για τις επισκευές, καθώς επίσης και στην περικοπή του εκπαιδευτικού προγράμματος, λόγω αδυναμίας επισκευής τεχνικών προβλημάτων.

Σε προηγούμενο ποστ μου έγραψα με ημερολογιακή σειρά, τα προβλήματα που προέκυψαν και διαπίστωσα. Κάποιοι που δεν διστάζουν να στείλουν τους ανθρώπους να εκπαιδευτούν με τέτοια κακο-συντηρημένα σκάφη που παρουσίαζαν συνεχή προβλήματα, δεν διστάζουν να τους δώσουν να φάνε αλλαντικά, τυριά και φρέσκο κοτόπουλο που δεν έχουν συντηρηθεί σύμφωνα με κανέναν κανόνα υγιεινής, δεν διστάζουν να κάνουν ψεύτικα τεστ γνώσεων για να φανεί ότι οι εκπαιδευθέντες μάθανε όλα όσα έπρεπε, αναρωτιέμαι εάν αξίζουν να τους εμπιστευτείς την ζωή σου και την σωματική σου ακεραιότητα σε ένα ταξίδι στους ωκεανούς!!!

Εκτός από τα χρήματα για το training και την συμμετοχή στο ταξίδι, η εταιρεία αυτή κερδίζει για τα λογότυπα και την χορηγία του κάθε ένα από τα 10 σκάφη που συμμετέχουν στον αγώνα, τουλάχιστον 750 χιλιάδες λίρες Αγγλίας. Τα συνολικά τους έσοδα ανά χρόνο, ξεπερνάνε κατά πολύ τα 5 εκατομμύρια λίρες. Τα χρήματα είναι πολλά, και δεν καταλαβαίνω πως μια εταιρεία τέτοιου μεγέθους, αντιμετωπίζει με τέτοια προχειρότητα τους πελάτες της.

Μετά την συμπλήρωση και του part A και του Β, δεν έκανα ποτέ το μέρος της εκπαίδευσης που αφορούσε την αγκυροβολία, χάθηκαν και τις 2 εβδομάδες-εξαήμερα η νυχτερινή εκπαίδευση που έπρεπε να έχω λάβει, καθώς και πολλές ώρες από την εκπαίδευση κατά την διάρκεια της ημέρας.

Το επόμενο στάδιο της εκπαίδευσης (part C) θα γίνει τον Ιούνιο. Ήδη έχω πληρώσει περισσότερες από 3 χιλ λίρες, και μέχρι τον Ιούνιο, θα έχω πληρώσει άλλες 4 χιλιάδες, και θα έχω εξοφλήσει όλο το ποσό για την συμμετοχή μου στον αγώνα.

Τον Ιούνιο, θα γνωρίσουμε τον σκίππερ και το σκάφος που θα ταξιδέψουμε στον αγώνα... Εάν τότε διαπιστώσω παρόμοια προχειρότητα, παρόμοια έλλειψη συντήρησης κλπ, τι μπορώ να κάνω? Θα έχω ήδη εξοφλήσει, και θα πρέπει να μπω σε μια μακροχρόνια και δαπανηρή δικαστική διένεξη μαζί τους, για να πάρω πίσω τα χρήματα μου, και με αβέβαιο αποτέλεσμα.

Από την στιγμή που έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη μου στην εταιρεία αυτή, με όσα έχω ήδη διαπιστώσει, θεωρώ ότι το πιο λογικό, είναι να σταματήσω να τους πληρώνω, να απαιτήσω την επιστροφή των χρημάτων που έχω ήδη πληρώσει γιατί η εκπαίδευση ήταν κατώτερη της προσδοκίας μου, και τα σκάφη τους σε κακή κατάσταση.

Εσείς, θα ταξιδεύατε σε κάποιον ωκεανό με την εταιρεία αυτή? Όποιος έχει κάποια ιδέα, κάποια πρόταση, ας μου στείλει email: antonismangos@gmail.com

Wednesday, November 19, 2008

No Matter What, I Had a Good Time!

No Matter What, I Had a Good Time during training part A and B of CLIPPER VENTURES for the round of the World 09/10.

The reason that I am writing this letter is because there was a Feedback Form that i signed at the end of the first and the second week with the question "Do you feel the course could be improved upon and if so, how?".
I saw many things being in my opinion wrong, and I have to explain them, otherwise I wouldn't feel alright about it.
We got in the ARIER CLIPPER yacht on the Sunday 2nd November 2008. The course would commence at 6 o clock in the afternoon, and finish the next Sunday, 9th of November at 10 am.
Our skipper was Pete Robinson and the first mate was Gordon Reid.

We got settled in the yacht and familiarized ourselves with the equipment.
I was looking for the fridge for some time, without realizing that, instead of a fridge there was an icebox with no ice in it.
As I am an owner of yachts for 20 years now, when they started the engine I knew that the starter was not working correctly and was doing an unnatural sound. I commented on it. But on the second try it worked so I thought that that noise was alright for the particular engine.
The engine area smelt distinctively of oil and there was a leak on the engine fuel filter. The image that was presented showed a lack of maintenance but... On this yacht there were other people to worry about that, it wasn't my business.

So, as we got settled in the yacht, what annoyed me a lot was the intense humidity, the whole yacht was cold and wet. I would have to get used to that, as obviously on the South Ocean race that I want to take a part of, I will be in conditions like this. I did manage it alright and I was happy about that.

On Monday morning, we were taught how to prepare the yacht, how to put on the sheets, the sails, we climbed up the mast etc. and at 12 o clock in the noon we would sail out for the first lesson on the yacht. But the starter was never to work again. After a lot of failed attempts we eventually stayed in the port, and the crew was looking for a replacement, which was installed on Tuesday morning. So, we lost a whole day!
The engine area still smelled of petrol.
On the other hand, another training yacht (Black Ader, with someone Robin as a skipper), was on schedule and sailing on Monday.

On Tuesday noon, the two yachts left together and we did a very nice training, many tacks, jybes, sail ups and downs, steering etc. We returned to Gosport in the evening, still the engine area smelling and leaking petrol.

On Wednesday morning, the two yachts started to go to Plymouth in a mini-race. The wind though dropped in the afternoon and we spent the whole night not moving on a spot. Oh Thursday morning, our skipper had the right idea that we would go to Plymouth using the engine and make our way back in the afternoon, because it was estimated that there would be wind then.

So we did, and got to Plymouth before lunch and rested so we would begin our return in the afternoon and get some training on the way.
During our stay in Plymouth, with no wind to make a sound and in silence, we heard the distinct noise of propane leak, from the place where it opens and stops the gas.
The skipper tried to find the cause of it, but he couldn't do anything about it, and as a result we were not able to even warm up food, water for tea or coffee etc.
We aired the yacht and the smell went, which showed that what we thought was a petrol leak, was not petrol, but propane.

The other yacht, Black Ader, arrived in Plymouth at 5 in the afternoon, because the skipper thought we should not have abandoned the race using an engine. So the crew was very tired and they didn't want to leave at 6 pm to return as they needed to rest. So we remained to Plymouth the whole of Thursday, sightseeing.

On Thursday night there were very nice winds, and we were in the port, so we missed the chance of a night sail with wind- whereas the previous night we were standing outside with no wind. Maybe for educational-training reasons, since we were preparing ourselves for the Ocean, no wind is more important than strong winds. Who knows!

On Friday morning, both the ships started our return, but we couldn't warm up water (because of the propane leak), so we did not follow the other yacht's schedule who stayed anchored in the sea during the night. We returned to the port of Cowes early, so we could order take away delivery.

On Saturday morning, we used the engine to go to the spot where the other yacht spent the night and we made a race between us, about who would do the faster reefing, up-down, the sails etc. This lasted only for an hour and we used the engine to return to Gosport and we arrived there at 12pm on Saturday. We cleaned the yacht and waited for the time to pass, rested and in the evening we went to a restaurant for a good-bye party.

So, my impressions of the first week of training part A of CLIPPER VENTURES for the round of the World 09/10, was that we lost a whole day because of the starter (Monday noon –Tuesday noon), and we lost all Thursday afternoon because of Robin's egoism that did not return to Plymouth earlier, and we lost our Friday night training because of the propane leak, as well as the almost the whole Saturday because our skipper returned to Gosport very early so we could have something warm to eat and drink.

Not only did we get much less education that what we should have, the truth is I was really badly impressed by the bad maintenance of the yacht. We're lucky that the started broke down in port and not in the ocean, and the propane leak was spotted before the whole yacht became a bomb. Thankfully that was all.
What I thought was the worst of all, was that we were travelling with fresh food like chicken, cheese, ham, without a fridge!! How can we have vulnerable items like that for our food when we don’t have any health measures?
Judging from that I am really doubtful if the water tanks were properly maintained, so the water we drunk were healthy. I did not see any chlorination being done when they were filling the tanks.

So, during the first week, we did 2-3 Man over Board, we did not do any spinnaker, but generally, even though I am experienced in sailing, I learned a lot of useful things. Just adjusting to cold and rain (because in Greece I am not used to travelling like that), and having all these people-strangers- to sail in such a big yacht with strong winds...I had a good time the first week of training part A with CLIPPER VENTURES for the round of the World 09/10!


On the last evening, we had a test and it was explained to use that the test was on behalf of the Falmouth marine school. We were reading the questions and most of the people did not know the answers...but the trainers would tell us the answers, we would note them down. So if someone was to look at the answers they would think everyone had the perfect training, which would be completely false. I don't know the reason why they do that, but it's a mockery.

On Sunday morning, 9/11/2008, we said goodbye, and whoever would go on for the second week for part B (me, JC from Ariel, and Steve the Australian from Black Ader), we put our luggage in the Hull & Humber, the 68ft yacht. This yacht is one of the 10 that participate in going around the world, so I was expecting-in vain- to see a better maintained yacht.
The yacht was dirty; the bunks were dirty, with puke dried on the wall. The mattresses were wet. I was cleaning for an hour to clean up the place that would be my home for the next week. Afterwards, with JC we cleaned up the kitchen and the two toilets (heads). Everything was dirty, cutlery, plates, glasses- in the toilets there was even dried urine on the walls.

At some point a hippy-looking person arrived, he did not look anything like the skipper and the mate of the first week, and he said he would be our skipper for the week. When we complained about the dirty yacht he said that before us the yacht was used by some associates of the company and we should clean it as they did not. We were already doing it, anyhow!
We put everything in place and the food and of course there was not a fridge on yacht. But once again an icebox with no ice!!
I really do not understand how in 2008, food like chicken and cheese are just laying there to be consumed by people...but I will come back to that later.

In any case, more people were starting to arrive, and our skipper changed to be better presentable, and he explained the functions of the yacht, but he never said anything about fire safety or the fire extinguishers, which made a really bad impression to me. I know about them because of my experience, but other people might not. Juan said that he was the one that was maintaining the yacht for one year and a half, which made me feel safe, thinking he would know how to deal with any issues.

On Monday morning, with 35-40 mile winds, we got the yacht ready and it was obvious that Juan had difficulty to get it out of the port. At 12pm we started untying the spring and the bow and stern lines, when the yacht because loose in the port and ended up on the opposite side, following the wind and the currents. The gear box was broken!!!

After the events of the previous week, my trust in the maintenance of the yachts was really crumbled, because we were at the same spot that we had been a week ago with the other yacht. Nevertheless, Juan managed to make the gear box to work, and at the end we went out with very strong wind, and did a nice sail, with storm jib and mail sail on the 3rd reef. The wind dropped some time later and we put on Yankee 3.
On our return to the port, we were again having problems with the gear box. Juan managed to put the boat in the port and the wind pushed us back opposite because the gear box was going on and off.

So, they called a technician and on Tuesday morning, we stayed in port, waiting for the repair. At the same time, because the winches were not working correctly either, we did some maintenance on them as they were completely dry.
To spend the time, we were going up and down the mast and took photos.
Tuesday noon, after the technician finished, we had a short sail, since the morning was just gone.

On Wednesday morning, with no problems, we sailed and did many things on the yacht which were very nice. The problem was that the yacht had 3 spinnakers but 2 of them were ripped and we couldn't use them so we could only use the spinnaker for strong wind.

On Wednesday afternoon I had a serious body collapse. The previous 10 days I was sweating a lot, became very tired so my body crumbled. I slept a lot and I was dehydrated, had cramps, and on the skipper's advice I ate salt and drank a lot so I got better slowly.

On Thursday, whereas we were told we'd stay anchored outside in the sea the whole night, the plans changed and we went to Dover. The skipper looked troubled. When I asked him what's wrong he said he couldn't train us in a yacht that is "failing in parts"!!!
He said at the end that the gps of the yacht was broken, that there were not enough maps, and he used the radar to find the port in the mist and raid. So, another night lesson was lost, and as I finished part A and part B, I never had any training in anchoring and watches.

On Friday morning, an associate came over and brought a handheld gps, and we were told we would return to Gosport, but because we did a lot of jybes, we were out of course and time so we spent the night in Poole. There, at 8pm, in a half lit pub with loud music, having beer, we had another test that we were told the answers so it looks like we had theoretical training that we were taught and understood. I do not understand why they just didn't fill the tests in themselves.

On Saturday, we started our way back, but the skipper was not able to calculate the tides, so we ended up in standstill in the afternoon, with no wind and an opposite current of 4 miles. So, quite far away from the port, we started going back with the engine. We arrived there at 7pm and quickly showered because we had dinner reservations for 8.

During the second week, I was taught a lot, I learned how to trim the spinnaker, how to be better at man over board, I had more opportunities to sail, to trim the main sail, and the spinnaker pole became clear in my mind. I also had a chance to test my physical stamina on cold and the situations I will face during the leg of the south ocean that I will participate in.
I really hope the yachts will be better maintained during the race.

I thought that what would bother me the most would be the cold. But what really troubles me now is the food. With no fridge there's no chance we can have fresh food, and the idea of eating out of tins for 4-5 weeks is not great. Bad food will weaken both my mind and my psychology. I plan to take with me vitamin and amino acids in pills to help my body. But, in a yacht that we were told that we can use the power generator 3-4 hours a day I do not see the problem to install a mechanical frigo that will maintain food for a long time, thus making sure that a good diet and good health is preserved. When I asked someone about the fridge, they said they don't have one because it might break!!!! Well, if it breaks we will have to feed on things that do not need refrigerating, but why should we start from that point???

In any way, I will survive along with the others, but I do not feel that our diet and the fresh food handling has been appropriate, at least on the first two stages of the training.
Another thing I have realised is that it is very important to have the right clothing so we can be warm and dry, and physical capabilities will be very important so I will start now a program of exercise and diet.

I also intend to read as much as possible, and become better with the sailing terms in English, and attend races here in Greece and become more experienced in trimming the spinnaker.
The truth is that I have many complains about the diet and the maintenance of the yachts but.. I learned a lot I was tested in living with 2 different groups of strangers, and I loved the experience, I made friends, I laughed with many things like cutting woollies for the spinnaker, making 8s with ropes, because of Conrad I learned the thief knot that I should know years ago according his opinion about me.... I met very nice people like Antoine from France, Darios from Lithuania, John from England, Nick from Serbia, Steve from Australia. I knew JC and Mike already, but I was happy for the time with them. I will always remember Conrad from the U.S. and Karen and Freya and Jo, who are very nice girls, along with the skippers and the mates of those two weeks. I hope I have not forgotten someone.


I have knowledge and experience in sailing but I still have a lot to learn. In these two weeks I learned a lot and I will keep on learning in the future. I also thing it is very important that the Clipper Ventures organization is giving the opportunity to people like me (and people with less knowledge) to travel around the world with her yachts, or do some legs of it, like I have chosen. The yachts were not properly maintained and we lost days in training but nevertheless, we sailed across all weather conditions, and I will always remember a lot of things I saw these two weeks. I hope that when the race starts, the boats and the equipment will be in better shape.
So, in the question about what I would propose to make training better for training part A and B of CLIPPER VENTURES for the round of the World 09/10, I would say:

• Better maintenance on yachts, so we do not lose time
• Better diet for the participants so you can perform
• Not to have fake tests, so the true knowledge of the participants can be tested.


Antonis Mangos
Athens-Greece

Tuesday, November 18, 2008

clipper round the world- training part A and B

Τρίτη, 18 Νοεμβρίου 2008

Μόλις γύρισα από Αγγλία, μετά από τα courses of training part A και part B που έκανα με την εταιρεία CLIPPER VENTURES PLC.

Σαν επικεφαλίδα, θα έβαζα: Παρόλα αυτά, πέρασα καλά!!!


Ο λόγος που γράφω αυτήν την επιστολή, είναι γιατί στο FEEDBACK FORM που μου έδωσαν να υπογράφω στο τέλος της πρώτης εβδομάδας, αλλά και στο τέλος της δεύτερης, με ρώτησαν: Do you feel the course could be improved upon, if so how? Αλλά και γιατί είδα πολλά στραβά κατά την γνώμη μου, και πρέπει να τα πω, γιατί αλλιώς δεν θα αισθανόμουνα καλά με τον εαυτό μου.

Μπήκαμε στο σκάφος ARIER CLIPPER την Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008. Το course ξεκινούσε στις 6 το απόγευμα, και θα τελείωνε την επόμενη Κυριακή 9 Νοεμβρίου στις 10 το πρωί.
Ο σκίππερ ήταν ο Pete Robinson, και first mate ο Gordon Reid.
Τακτοποιηθήκαμε στο σκάφος, και γνωρίσαμε το σκάφος και τον εξοπλισμό του.


Μάταια έψαχνα να βρω που είναι το ψυγείο, μου πήρε ώρα να καταλάβω πως για ψυγείο ήταν ένα icebox χωρίς πάγο... Επειδή είμαι ιδιοκτήτης σκαφών περίπου 20 χρόνια τώρα, όταν έβαλαν μπρος την μηχανή, αμέσως κατάλαβα πως το starter (η μίζα) κολλούσε και έκανε αφύσικο θόρυβο. Αμέσως το σχολίασα. Όμως στην δεύτερη προσπάθεια, η μηχανή πήρε μπρος, και υπέθεσα πως ίσως ο θόρυβος αυτός ήταν «φυσιολογικός» για την συγκεκριμένη μηχανή. Ο χώρος του μηχανοστασίου μύριζε έντονα πετρέλαιο, και υπήρχε διαρροή κάτω από το φίλτρο της μηχανής. Η εικόνα που παρουσίαζε η μηχανή έδειχνε από μακριά έλλειψη συντήρησης, αλλά... στο σκάφος υπήρχαν άλλοι που έπρεπε να ανησυχούν γι αυτό, δεν ήταν δικιά μου δουλειά.

Αφού εξοικειωθήκαμε με το σκάφος, αυτό που με ενόχλησε περισσότερο ήταν η υγρασία από τα χνώτα μας, όλο το σκάφος ήταν υγρό και κρύο. Έπρεπε όμως να συνηθίσω, γιατί προφανώς στον αγώνα στο South Ocean που θέλω να συμμετάσχω, θα αντιμετωπίσω τέτοιες συνθήκες. Προσαρμόστηκα πολύ εύκολα και αυτό με ικανοποίησε πολύ.

Την Δευτέρα το πρωί, μάθαμε να ετοιμάζουμε το σκάφος, να βάζουμε τις σκότες (sheets), τα πανιά, ανεβήκαμε στο άλμπουρο κλπ, και γύρω στις 12 το μεσημέρι θα ξεκινούσαμε για την πρώτη εκπαιδευτική βόλτα με το σκάφος. Όμως, η μίζα δεν επρόκειτο να δουλέψει ποτέ ξανά. Μετά από πάρα πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, κάτσαμε στο λιμάνι, και όλο το απόγευμα χάθηκε στην αναζήτηση από την πλευρά του πληρώματος στην εύρεση ανταλλακτικού. Τελικά βρέθηκε το ανταλλακτικό, τοποθετήθηκε την Τρίτη το πρωί στο σκάφος, και η πρώτη εκπαιδευτική μας βόλτα ξεκίνησε την Τρίτη το μεσημέρι. Έτσι χάθηκε μια ολόκληρη μέρα!!!

Εν τω μεταξύ, ο χώρος γύρω από την μηχανή μύριζε έντονα, πολύ άσχημα, και υποθέσαμε ότι αυτό προκαλείται από την μικρή διαρροή πετρελαίου.

Αντίθετα με εμάς, ένα άλλο σκάφος που έκανε training mε ένα άλλο γκρουπ (BLACK ADER, με skipper κάποιον Robin), ταξίδεψε κανονικά την Δευτέρα το απόγευμα.

Την Τρίτη τα 2 σκάφη ξεκινήσαμε μαζί και κάναμε πολύ ωραία εκπαίδευση, πολλά tacks, jybes, sail ups and downs, steering, κλπ. Το βράδυ επιστρέψαμε στο Gosport, το λιμάνι της αφετηρίας μας. Η μυρωδιά και η διαρροή του πετρελαίου παρέμειναν.

Την Τετάρτη το πρωί, ξεκινήσαμε τα 2 σκάφη, υπό μορφή αγώνα, να πάμε στο Plymouth. To απόγευμα ο άνεμος έπαψε να φυσάει, και περάσαμε όλο το βράδυ ακίνητοι σε κάποιο σημείο σε απόλυτη άπνοια. Όταν ξημέρωσε η Πέμπτη, ο σκίππερ του δικού μας σκάφους, λογικά σκεφτόμενος, είπε να πάμε με την μηχανή μέχρι το Plymouth, και το απόγευμα να ξεκινήσουμε για πίσω, διότι από το απόγευμα αναμενότανε να φυσήξει πάλι... Έτσι και κάναμε, φτάσαμε στο Πλύμουθ πριν το μεσημέρι, και ξεκουραστήκαμε προκειμένου το απόγευμα να ξεκινήσουμε πάλι για πίσω, και συγχρόνως να εκπαιδευτούμε στους χειρισμούς του σκάφους.

Η μυρωδιά στο σκάφος ήταν πάρα πολύ έντονη, και κατά την διάρκεια της παραμονής μας στο Πλύμουθ, με απόλυτη ησυχία γιατί δεν φυσούσε και δεν υπήρχε ο θόρυβος από την κίνηση του σκάφους, ακούσαμε το χαρακτηριστικό θόρυβο από την διαρροή προπανίου, από τις βάνες που ανοίγουν και κλείνουν το αέριο.

Ο σκίππερ προσπάθησε να βρει την αιτία, αλλά παρόλες τις προσπάθειες του, δεν κατάφερε να κάνει κάποια επισκευή, με αποτέλεσμα να μείνουμε χωρίς την δυνατότητα να ζεστάνουμε φαγητό, νερό για τσάι ή καφέ κλπ.

Αερίσαμε το σκάφος, και έφυγε η μυρωδιά, πράγμα που αποδεικνύει ότι εξ αρχής, αυτό που νομίζαμε ότι μύριζε σαν πετρέλαιο εξ αιτίας της διαρροής στο φίλτρο του πετρελαίου, δεν ήταν το πετρέλαιο, αλλά το προπάνιο.

Το άλλο σκάφος, το Black ADER, έφτασε στο λιμάνι του Πλύμουθ γύρω στις 4 το απόγευμα,
γιατί ο σκίππερ του θεώρησε ότι εμείς κακώς εγκαταλείψαμε τον αγώνα βάζοντας την μηχανή, και για να ικανοποιήσει (προφανώς) τον εγωισμό του, κι έτσι το πλήρωμα του σκάφους αυτού ήταν πολύ κουρασμένο, και δεν ήθελαν να φύγουμε για πίσω στις 6 το απόγευμα όπως αρχικά μας είχε πει ο δικός μας σκίππερ, για να ξεκουραστούν και αυτοί. Έτσι εμείς παραμείναμε στο λιμάνι του Πλύμουθ όλη την Πέμπτη, κάνοντας τουρισμό!!!

Το βράδυ της Πέμπτης σήκωσε πολύ δυνατό αέρα, εμείς ήμασταν δεμένοι στο λιμάνι, κι έτσι χάθηκε μια νυχτερινή πλεύση με αέρα, ενώ το προηγούμενο βράδυ, στεκόμασταν ακίνητοι στην άπνοια. Ίσως για τους εκπαιδευτικούς λόγους που μας προετοιμάζουν για τους Ωκεανούς, η άπνοια είναι πιο σημαντική, από την πλεύση με δυνατό άνεμο. Ποιός ξέρει!!!

Την Παρασκευή το πρωί, ξεκινήσαμε μαζί και τα δυο σκάφη για πίσω,
αλλά επειδή εμείς δεν είχαμε την δυνατότητα να ζεστάνουμε φαγητό ούτε νερό (λόγω της διαρροής προπανίου όταν λειτουργούσαμε την κουζίνα του σκάφους), δεν ακολουθήσαμε το πρόγραμμα του άλλου σκάφους που κάνανε διανυκτέρευση με την άγκυρα, ενώ εμείς πήγαμε νωρίς στο λιμάνι του Cowes, όπου μπορούσαμε να ζεστάνουμε νερό με τον ηλεκτρικό βραστήρα, και φάγαμε πίτσες που παραγγείλαμε από έξω.

Το Σάββατο το πρωί, πήγαμε με την μηχανή στο σημείο που το άλλο σκάφος διανυκτέρευσε, και κάναμε έναν αγώνα μεταξύ μας για το ποιός κάνει πιο γρήγορα reefing, up-down τα πανιά, κλπ, και μετά από λιγότερο από μια ώρα, ο αγώνας τελείωσε, και ξεκινήσαμε για το Gosport με την μηχανή, και φτάσαμε στο λιμάνι γύρω στις 12 το μεσημέρι του Σαββάτου. Καθαρίσαμε το σκάφος, και περιμέναμε να περάσει η ώρα, κάναμε μπάνιο, ετοιμάσαμε τα πράγματα μας, ξεκουραστήκαμε κλπ, και το βράδυ πήγαμε όλοι μαζί σε ένα εστιατόριο, σαν αποχαιρετιστήριο πάρτι.

Οι εντυπώσεις μου λοιπόν από την πρώτη εβδομάδα είναι ότι χάσαμε σχεδόν μια ολόκληρη ημέρα λόγω της μηχανικής βλάβης λόγω της μίζας (Δευτέρα μεσημέρι μέχρι Τρίτη μεσημέρι), και χάσαμε όλο το απόγευμα και το βράδυ της Πέμπτης λόγω του εγωισμού του Ρόμπιν να μην έρθει νωρίτερα στο λιμάνι του Πλύμουθ και χάθηκε η νυχτερινή μας εκπαίδευση της Παρασκευής το βράδυ λόγω της διαρροής του προπανίου που μας οδήγησε στο λιμάνι του Cowes, καθώς επίσης όλο το Σάββατο σχεδόν, γιατί ο σκίππερ μας γύρισε πολύ νωρίτερα στο Gospot, για να μπορούμε να πιούμε κάτι ζεστό και να φάμε.

Εκτός λοιπόν ότι πήραμε πολύ λιγότερα από όσα έπρεπε, η αλήθεια είναι ότι μου έκανε πάρα πολύ κακή εντύπωση η κατάσταση της συντήρησης του σκάφους. Ευτυχώς που η μίζα χάλασε στο λιμάνι κι όχι μεσοπέλαγα, γιατί αυτό θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα, και η διαρροή του προπανίου εντοπίστηκε στο λιμάνι πριν μετατραπεί όλο το σκάφος σε βόμβα. Μετά από αυτά, δεν ξέρεις τι άλλο πρόβλημα θα προκύψει ανά πάσα στιγμή. Ευτυχώς, δεν είχαμε άλλα...

Αυτό όμως που εγώ θεώρησα χειρότερο απόλα, είναι πως ταξιδεύαμε με φρέσκα τρόφιμα (κοτόπουλο, αλλαντικά, τυριά κλπ) χωρίς ψυγείο!!! Είναι απορίας άξιο, πως επιτρέπεται ευπαθή προϊόντα να δίνονται για την διατροφή μας, ενώ δεν έχουν συντηρηθεί με προϋποθέσεις υγιεινής.

Εάν κρίνω δε από την ελλιπή συντήρηση του σκάφους, έχω μεγάλη αμφιβολία εαν τα water takns είχαν πραγματικά φροντιστεί έτσι, ώστε το νερό που πίναμε ήταν πράγματι ικανοποιητικό από πλευράς υγιεινής, διότι δεν είδα να κάνουν κάποια χλωρίωση όταν γεμίζανε τα τάνκια.

Κατά την διάρκεια της πρώτης εβδομάδας, κάναμε 2-3 Man Over Board, δεν κάναμε καθόλου spinnaker, αλλά γενικά, παρόλο που είμαι έμπειρος ιστιοπλόος, έμαθα πολλά πράγματα και θεωρώ ότι ήταν πολύ χρήσιμες οι γνώσεις που ακέκτησα. Αλλά και μόνο ότι ταξίδευα με ένα σκάφος, το ότι προσαρμόστηκα στο κρύο και στην βροχή (γιατί στην Ελλάδα δεν έχω συνηθίσει να ταξιδεύω με τέτοιες συνθήκες), ότι τόσοι άνθρωποι ξένοι μεταξύ μας, με μικρές ή μηδενικές γνώσεις οι περισσότεροι ταξιδέψαμε με ένα τόσο μεγάλο σκάφος, με δυνατούς ανέμους, και περάσαμε όμορφα, γελάσαμε, βοηθήσαμε ο ένας τον άλλον, γίναμε φίλοι... παρόλα τα αρνητικά, πέρασα όμορφα την πρώτη εβδομάδα!!!

Το τελευταίο απόγευμα, μας έβαλαν να κάνουμε ένα τεστ για τις γνώσεις που αποκτήσαμε κατά την εβδομάδα που πέρασε, και μας εξήγησαν πως το τεστ αυτό γίνεται για λογαριασμό του Falmouth marine School - Plymouth University με το οποίο συνεργάζονται... Οι εκπαιδευτές, μας έβαλαν να διαβάζουμε τις ερωτήσεις, και τις περισσότερες απαντήσεις δεν ξέρανε οι εκπαιδευόμενοι να τις απαντήσουν... Όμως, οι ίδιοι οι εκπαιδευτές μας έλεγαν τις απαντήσεις, τις σημειώναμε όλοι, και τελικά... όποιος δει τις απαντήσεις, θα νομίζει ότι όλοι είμαστε πάρα πολύ καταρτισμένοι, πράγμα που δεν είναι αληθές. Δεν ξέρω για ποιό λόγο το κάνουν αυτό, αλλά όλη η ιστορία των γραπτώς αυτών εξετάσεων είναι κοροϊδία!!!

Την Κυριακή το πρωί, 9/11/2008, αποχαιρετιστήκαμε με το πλήρωμα του σκάφους, και όσοι συνεχίζαμε την δεύτερη εβδομάδα για το part B, εγώ και ο JC από το ΑΡΙΕΛ, και ο Steve o Αυστραλός από το BLACK ADER, βάλαμε τα πράγματα μας στο Hull&Humber, το 68 feet σκάφος που θα συνεχίζαμε την εκπαίδευση μας. Το σκάφος αυτό είναι ένα από τα 10 που συμμετέχουν στον γύρο του κόσμου, και περίμενα να δω ένα καλύτερο (από πλευράς συνθηκών και συντήρησης) σκάφος. Μάταια όμως!!!
Το σκάφος ήταν βρώμικο, οι κουκέτες (banks) ήταν βρώμικες και με εμετούς κολλημένους-ξεραμένους στον τοίχο, τα στρώματα υγρά. Καθάριζα μια ώρα για να μετατρέψω τον χώρο που θα διαβίωνα ικανό να με φιλοξενήσει για την επόμενη εβδομάδα. Μετά, με τον JC καθαρίσαμε την κουζίνα του σκάφους, όλα ήταν βρώμικα (κουζινικά σκεύη, πιάτα, ποτήρια, μαχαιροπήρουνα κλπ) καθώς και τις 2 τουαλέτες του σκάφους, που είχαν ξεραμένα κάτουρα μέχρι και τους τοίχους.


Κάποια στιγμή, έσκασε μύτη ένας τύπος σαν χίπης, που σε τίποτα δεν έμοιαζε με τον σκίππερ και τον mate της πρώτης εβδομάδας, και συστήθηκε πως θα είναι ο σκίππερ μας της επόμενης εβδομάδας. Όταν του παραπονεθήκαμε πως το σκάφος είναι πάρα πολύ βρώμικο, μας είπε πως πριν από εμάς, το είχαν χρησιμοποιήσει κάποιοι associates της εταιρείας, και ας το καθαρίσουμε εμείς, διότι αυτοί δεν το έκαναν προφανώς, ως όφειλαν.

Τακτοποιήσαμε και τα πράγματα και τα τρόφιμα στην θέση τους, και φυσικά (!!!) δεν υπήρχε ούτε σε αυτό το σκάφος κάποιο ψυγείο, αλλά ένα icebox χωρίς ice!!!

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω πως το 2008, τρόφιμα όπως κοτόπουλο, τυριά, αλλαντικά και άλλα ευπαθή προϊόντα βρίσκονται μέσα σε ένα σκάφος που φιλοξενεί ανθρώπους, αλλά... θα επανέλθω αργότερα επ’ αυτού.

Τέλος πάντων, σιγά-σιγά άρχισαν να μαζεύονται και οι υπόλοιποι, και ο σκίππερ μας, με πιο αξιοπρεπή πλέον εμφάνιση, μας εξήγησε τα λειτουργικά του σκάφους, αλλά για παράδειγμα, ουδέποτε μας εξήγησε τα θέματα της πυρασφάλειας αλλά και της χρήσης των πυροσβεστήρων, πράγμα που μου έκανε πολύ κακή εντύπωση... Εγώ γνωρίζω την χρήση αυτών, από δικιά μου εμπειρία, αλλά θεωρώ πως κάποιοι άλλοι χωρίς την δικιά μου εμπειρία, δεν θα μπορούσαν να αντιδράσουν σε μια περίπτωση που θα χρειαζόταν κάτι τέτοιο. Ο Juan, μας είπε πως ο ίδιος συντηρούσε το σκάφος, οπότε αισθάνθηκα ασφαλής πως αφού ο ίδιος ήταν τεχνικός, θα ήξερε να αντιμετωπίσει κάθε πρόβλημα που πιθανόν θα παρουσίαζε το σκάφος κατά την διάρκεια της ερχόμενης εβδομάδας.

Την Δευτέρα το πρωί, κι ενώ φυσούσαν άνεμοι 35-40 μιλίων, ετοιμάσαμε το σκάφος, και ήταν προφανές πως ο σκίππερ μας ο Juan, είχε μεγάλη δυσκολία να βγάλει το σκάφος από το λιμάνι... Γύρω στις 12 ξεκινήσαμε να λύσουμε τα springs και τα bow & stern lines, όταν το σκάφος βρέθηκε ακυβέρνητο μέσα στο λιμάνι, και... τελικά κατέληξε στον απέναντι ντόκο, παρασυρόμενο από τον άνεμο και το ρεύμα της θάλασσας. Η ρεβέρσα του σκάφους (gear box) ήταν χαλασμένη!!!
Μετά τα συμβάντα της προηγούμενης εβδομάδας, η εμπιστοσύνη μου στο επίπεδο συντήρησης των σκαφών κλονίστηκε τρομερά, διότι ήμασταν ξανά στο ίδιο σημείο που βρισκόμασταν την προηγούμενη εβδομάδα, με το προηγούμενο σκάφος... Παρόλα αυτά, ο Juan κατάφερε να κάνει την ρεβέρσα να δουλέψει, και τελικά μετά από αυτήν την περιπέτεια, βγήκαμε με τον πολύ δυνατό αέρα, και κάναμε πολύ όμορφη πλεύση, με storm jib και με mail sail on the 3rd reef. Αργότερα ο αέρας έπεσε λίγο, και βάλαμε και Yankee 3.
Στην επιστροφή μας στο λιμάνι, μείναμε πάλι ακυβέρνητοι από το πρόβλημα στο gear box. Ο Juan κατάφερε να βάλει το σκάφος μέσα στο λιμάνι, και ο αέρας μας έσπρωξε πάλι πάνω στον ντόκο, ενώ το gear box δεν δούλευε συνέχεια...

Έτσι, ειδοποιήθηκε τεχνικός, και την Τρίτη το πρωί, μείναμε στο λιμάνι περιμένοντας να γίνει η επισκευή. Παράλληλα, επειδή τα winches του σκάφους δεν δουλεύανε ούτε αυτά σωστά, με ευκαιρία την αναμονή, κάναμε επισκευή-συντήρηση των winches, τα οποία ήταν τελείως ξερά και αγρασάριστα.

Για να περάσει η ώρα μας, αρχίσαμε πάλι να ανεβοκατεβαίνουμε στο άλμπουρο, για αναμνηστικές φωτογραφίες. ενώ κάποιοι άλλοι απλώς περιμέναμε να περάσει η ώρα...
Το απόγευμα της Τρίτης, η βλάβη είχε αποκατασταθεί, και πήγαμε μια σύντομη εκπαιδευτική βόλτα, αφού όλο το πρωινό και το μεσημέρι είχε χαθεί λόγω της βλάβης.

Την Τετάρτη το πρωί, χωρίς προβλήματα επιτέλους, ταξιδέψαμε και κάναμε πάρα πολλούς χειρισμούς στο σκάφος, και όλα ήταν πάρα πολύ ωραία. Το μόνο πρόβλημα ήταν πως το σκάφος είχε 3 spinnakers, αλλά τα 2 από αυτά ήταν σκισμένα και δεν μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε, κι έτσι ενώ δεν είχε πολύ δυνατό άνεμο, χρησιμοποιούσαμε μόνο το spinnaker για τον δυνατό άνεμο.

Την Τετάρτη το απόγευμα, εγώ είχα ένα πολύ σοβαρό body collapse. Τις προηγούμενες 10 ημέρες, ίδρωσα πολλές φορές, κουράστηκα πάρα πολύ σωματικά, με αποτέλεσμα το σώμα μου να καταρρεύσει. Κοιμήθηκα αρκετά, και συνειδητοποίησα πως είχα αφυδατωθεί αρκετά, πάθαινα κράμπες και στα πόδια και στα χέρια, και με την συμβουλή του σκίππερ έφαγα αρκετό αλάτι και ήπια πολλά υγρά, και έτσι σιγά-σιγά συνήλθα.

Την Πέμπτη, ενώ το πρωί μας είπαν πως θα μείνουμε όλο το βράδυ στην θάλασσα και θα μείνουμε σε αγκυροβολία, τελικά το σχέδιο άλλαξε, και πήγαμε σε ένα λιμάνι, στο Dover, ενώ ο σκίππερ έδειχνε φανερά ανήσυχος και προβληματισμένος. Αφού δέσαμε στο λιμάνι, τον ρώτησα τι πρόβλημα υπήρχε, και μου είπε πως δεν μπορεί να μας κάνει εκπαίδευση με ένα σκάφος που is falling in parts!!!
Τελικά μου εξήγησε πως το gps του σκάφους είχε χαλάσει, το σκάφος δεν είχε επαρκείς χάρτες, και κατάφερε να βρει το λιμάνι μέσα στην ομίχλη και την βροχή, χρησιμοποιώντας το ραντάρ του σκάφους... Έτσι χάθηκε άλλο ένα νυχτερινό μάθημα, και ενώ τελείωσα και το part A και to part B, ουδέποτε εκπαιδεύτηκα στην αγκυροβολία και στις βάρδιες (watches) κλπ.

Την Παρασκευή το πρωί ήρθε κάποιος συνεργάτης και έφερε ένα gps χειρός, και μας είπαν πως θα επιστρέψουμε στο Gosport, αλλά επειδή κάναμε jybes βρεθήκαμε εκτός πορείας και χρόνου, κι έτσι διανυκτερεύσαμε στο Poole. Εκεί, κατά τις 8 το βράδυ, μέσα σε ένα μπαράκι με μισοσκόταδο και με δυνατή μουσική, πίνοντας την μπύρα μας, κάναμε άλλο ένα τεστ παρωδεία, που μας υπαγόρευσαν τις απαντήσεις και όλοι φαίνεται πως είχαμε εκπαιδευτεί στις θεωρητικές γνώσεις που υποτίθεται ότι διδαχτήκαμε και εμπεδώσαμε. Πραγματικά, κάτι ύποπτο συμβαίνει με αυτά τα τεστ, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν τα συμπληρώσανε μόνοι τους, αλλά μας υπαγόρευαν τις απαντήσεις να τις γράψουμε εμείς!!! Μήπως σε συνεργασία μα αυτό το Πανεπιστήμιο παίρνουν κάποια κονδύλια για τα εκπαιδευτικά σεμινάρια, και γι αυτό είχαν τόση αγωνία να γράψουμε όλοι καλά?

Το Σάββατο, ξεκινήσαμε για πίσω, αλλά ο σκίππερ δεν φαινόταν να είναι ικανός να υπολογίσει τα tides, και βρεθήκαμε το απόγευμα να είμαστε σχεδόν ακίνητοι, με ελάχιστο αέρα και με αντίθετο ρεύμα 4 μιλίων!!! Έτσι, πολλά μίλια μακριά από το λιμάνι, βρεθήκαμε να πηγαίνουμε με την μηχανή πίσω. Στο λιμάνι φτάσαμε γύρω στις 7 το απόγευμα. Κάναμε γρήγορα μπάνιο, γιατί στις 8 είχαμε κλείσει τραπέζι για να φάμε όλοι μαζί.

Και την δεύτερη εβδομάδα έμαθα πάρα πολλά, έμαθα να κάνω trimming του spinnaker, έγινα πάρα πολύ καλύτερος στο man over board, είχα περισσότερες ευκαιρίες να οδηγήσω το σκάφος, να κάνω trimming του main sail, όλες οι διαδικασίες με το spinnaker pole έγιναν ξεκάθαρες στο μυαλό μου, και τελικά είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω την σωματική μου αντοχή στο κρύο και στις συνθήκες που θα αντιμετωπίσω κατά την διάρκεια του leg of the south ocean που σκοπεύω να συμμετάσχω.

Ελπίζω ότι το επίπεδο της συντήρησης των σκαφών θα είναι καλύτερη του χρόνου, κατά την διάρκεια του race.

Νόμιζα πως αυτό που θα με απασχολούσε περισσότερο απόλα, κατά την διάρκεια του ταξιδιού στον Νότιο Ωκεανό θα είναι το κρύο... Όμως, αυτό που τώρα με προβληματίζει, είναι το θέμα του φαγητού. Χωρίς ψυγείο, δεν υπάρχει περίπτωση να έχουμε φρέσκια τροφή, και δεν με ενθουσιάζει η ιδέα να θρέφομαι μόνο με κονσέρβες, για 4-5 εβδομάδες. Η κακή διατροφή, εκτός που θα αποδυναμώσει το σώμα, θα ρίξει και την ψυχολογία. Σκοπεύω να πάρω μαζί μου βιταμίνες, αμινοξέα σε χαπάκια, για να βοηθήσω τον οργανισμό μου να αντεπεξέλθει. Σε ένα σκάφος που από ότι μας είπαν θα χρησιμοποιούμε την γεννήτρια 3-4 ώρες την ημέρα, δεν βλέπω τι δυσκολία θα υπήρχε να εγκατασταθεί ένα μηχανικό frigo, που θα κρατάει κάποια τρόφιμα σε συντήρηση για μεγάλο διάστημα, εξασφαλίζοντας μια πιο σωστή διατροφή και διατήρηση των τροφίμων. Εδώ και πολλά χρόνια επίσης, υπάρχουν τα φωτοβολταϊκά, που θα μπορούσαν άνετα να διατηρήσουν σε πλήρη λειτουργία κάποιο ψυγείο. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί δεν το κάνουν. Όταν ρώτησα κάποιον υπεύθυνο γι αυτό, μου απάντησε ότι το ψυγείο μπορεί να χαλάσει!!! Δεν αμφιβάλλω, αλλά εάν χαλάσει, θα πρέπει να τραφούμε με κάποια τρόφιμα που δεν θέλουν ψύξη, ενώ το να ξεκινάμε χωρίς ψυγείο, μας οδηγεί σε μια τέτοια κατάσταση εκ των προτέρων. Τέλος πάντων, όπως και να είναι, θα επιβιώσω όπως και οι άλλοι, αλλά δεν αισθάνομαι ότι η διατροφή μας και η συντήρηση των φρέσκων τροφίμων ήταν η ενδεδειγμένη, τουλάχιστον στα 2 πρώτα στάδια της εκπαίδευσης μας.

Ένα άλλο που συνειδητοποίησα, ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχουμε σωστά ρούχα, για να διατηρηθούμε ζεστοί και στεγνοί, και σημαντικότατο ρόλο θα παίξει η φυσική κατάσταση, οπότε από τώρα, θα αρχίσω πρόγραμμα γυμναστικής και αδυνατίσματος.

Σκοπεύω επίσης να διαβάσω όσο μπορώ περισσότερα, για να εξοικειωθώ περισσότερο με την ορολογία στα αγγλικά, και να συμμετάσχω σε αγώνες ιστιοπλοΐας εδώ στην Ελλάδα, για να γίνω ικανότερος και εμπειρότερος στο τριμάρισμα του σπίννακερ.

Η αλήθεια λοιπόν είναι πως έχω πολλά παράπονα από την υγιεινή και την διατροφή τις 2 εβδομάδες που πέρασαν, έχω πολλά παράπονα από το maintenance των σκαφών, αλλά... έμαθα πολλά, συνειδητοποίησα επίσης πολλά περισσότερα από όσα περίμενα, δοκιμάστηκα στην συμβίωση με 2 διαφορετικά γκρούπ ανθρώπων σε αντίξοες συνθήκες και μου άρεσε πάρα πολύ η εμπειρία αυτή, απόκτησα φίλους, γέλασα πολύ με διάφορα πράγματα, όπως το να κόβω woolies για το σπίνακερ,
φτιάχνοντας 8άρια με τα σκοινιά, χάρη στον Conrad έμαθα το thief knot that I should know years ago, γνώρισα καλά παιδιά όπως τον Antoine από την Γαλλία, τον Darios από την Λιθουανία, τον John από την Αγγλία, τον Nick από την Σερβία, τον Steve από την Αυστραλία, τον JC και τον Mike τους ήξερα ήδη αλλά χάρηκα που είχα περισσότερο χρόνο μαζί τους, τον Conrad από την Αμερική που θα τον θυμάμαι πάντα με πολύ αγάπη, την Karen την Freye και την Jo που τις θεωρώ πολύ καλές κοπέλες, καθώς και τους σκιππερς και τους mates που είχαμε και τις 2 βδομάδες. Ελπίζω να μην ξεχνάω κάποιον, αλλά πραγματικά χάρηκα για όλα όσα συνέβησαν.

Σε κάθε γκρουπ ανθρώπων, υπάρχουν κάποιοι που συμπαθείς περισσότερο, αλλά σε αυτές τις 2 εβδομάδες, ήμουνα πάρα πολύ τυχερός να συναντήσω τόσους πολλούς και καλούς ανθρώπους τους οποίους δεν μπορώ να ξεχωρίσω μεταξύ τους.

Ο μόνος από όσους γνώρισα που θεωρώ ότι ήταν ξένο σώμα με όλους όσους συμμετείχαν ήταν η Sally, η οποία για να είμαι ειλικρινής, δεν θα χαρώ καθόλου εάν θα πρέπει να ταξιδέψουμε μαζί στο ίδιο σκάφος. Δεν είχαμε κάποια αντιπαράθεση, αλλά ενώ όλοι στην διάρκεια της πρώτης ή της δεύτερης εβδομάδας έδειξαν πρόοδο και όρεξη για δουλειά, η συγκεκριμένη κοπέλα, κατά την γνώμη μου, δεν είχε την αντίστοιχη πορεία. Με την ανοχή του σκίππερ, αντί να κοιμάται στους θαλάμους όπως όλοι μας, αυτή είχε καταλάβει το σαλόνι, το είχε μετατρέψει σε προσωπική της γκαρσονιέρα και γκαρνταρόμπα, και ακόμα και την τελευταία ημέρα δεν ήξερε να βάλει clock wise στα βιντζιρέλα (wintches) τις σκότες (halyards and sheets), δεν είχε μάθει να κάνει τρίμινγκ, να βάζει το σπινακόξυλο (pole), κλπ. Βέβαια, τουλάχιστον 2 βράδια τα πέρασε εκτός σκάφους με τον σκίππερ, και μετά από ολονύχτιο ξενύχτι είναι λογικό να μην είχε μυαλό για τα υπόλοιπα, δεν με αφορά η προσωπική ζωή του Juan και της Sally,
αλλά... σε ένα γκρουπ ανθρώπων, τέτοιες συμπεριφορές σε κάνουν να χαλάς το ομαδικό πνεύμα μέσα σε ένα σκάφος. Εάν κάποιος δεν μπορεί να συμβιώσει στους θαλάμους διαβίωσης με όλους τους άλλους, δεν θα μπορέσει να το αντέξει ούτε κατά την διάρκεια του αγώνα, κατά την γνώμη μου. Ένα άλλο που δεν μου άρεσε με την συγκεκριμένη κοπέλα, είναι που μετά από 2 εβδομάδες, συνέχισε να παίρνει πολλά χαπάκια για να μην ζαλίζεται, και κάποιες φορές ήταν εμφανώς επηρεασμένη από την ναυτία. Ίσως να έφταιγαν και τα ξενύχτια για την εικόνα που παρουσίαζε. Αλήθεια, εάν κατά την διάρκεια του αγώνα αυτή η κοπέλα ή κάποιος άλλος έχει παρόμοια συμπεριφορά ή προβλήματα ναυτίας, τι θα γίνει? Αυτό θα πρέπει να απασχολήσει τους υπεύθυνους, και όχι εμένα, αλλά θεωρώ υποχρέωση μου να το αναφέρω, όπως και όλα τα άλλα που διαπίστωσα. Διότι λόγω της προσωπικής σχέσης που προφανώς είχε με τον σκίππερ-εκπαιδευτή, δεν νομίζω αυτή η κατάσταση να είναι σε γνώση των υπευθύνων εκπαίδευσης.

Εγώ έχω γνώσεις και εμπειρία από sailing, αλλά έχω πολλά να μάθω. Τις 2 αυτές εβδομάδες έμαθα πολλά, και στην συνέχεια θα μάθω ακόμα περισσότερα. Θεωρώ επίσης πολύ σημαντικό το ότι η εταιρεία Clipper Ventures δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους σαν κι εμένα αλλά και σε ανθρώπους με ακόμα λιγότερες γνώσεις, να κάνουμε τον γύρο του κόσμου με τα σκάφη της, ή να κάνουμε κάποια κομμάτια, όπως αυτό που εγώ έχω διαλέξει. Τα σκάφη δεν ήταν στο επίπεδο της συντήρησης και εξοπλισμού που θα περίμενα, χαθήκανε μέρες εκπαίδευσης, υπήρχαν κενά στα θέματα ασφάλειας και υγιεινής, αλλά παρόλα αυτά, κάναμε ιστιοπλοΐα με όλες τις καιρικές συνθήκες, κάναμε όμορφες πλεύσεις, και θα θυμάμαι για πάντα κάποιες εικόνες που είδα κατά την διάρκεια αυτών των 2 εβδομάδων και ελπίζω ότι μέχρι να ξεκινήσει ο γύρος του κόσμου, θα έχει γίνει πιο σοβαρή δουλειά σε αυτόν τομέα.

Στην ερώτηση λοιπόν τι θα πρότεινα, για να βελτιωθεί η εκπαίδευση θα έλεγα τα εξής:
• Πιο συντηρημένα σκάφη, για να μην χάνεται χρόνος εκπαίδευσης
• Καλύτερη διατροφή, για να αποδίδουν καλύτερα οι συμμετέχοντες
• Να μην γίνεται ειδική μεταχείριση σε ορισμένους, επειδή έχουν προφανή προσωπική σχέση με τον σκίππερ.
• Τα τεστ γνώσεων να μην είναι ψεύτικα, για να προκύπτει η πραγματική γνώση των συμμετεχόντων.

Αντώνης Μάγγος.

Friday, October 24, 2008

Ησυχία, μην κάνετε θόρυβο, ο Θεός κοιμάται!!!

Σύμφωνα με την δικιά μου θεωρία, καθαρά δικιά μου θεωρία, όταν την ακούσετε από άλλους είναι γιατί και αυτοί κάπως την μάθανε και την επαναλαμβάνουν, ο Θεός κοιμάται.

Αποδεχόμενοι την βιβλική ρήση ότι ο Θεός σε 5 ημέρες έφτιαξε τα πάντα, και την Έκτη έφτιαξε τον άνθρωπο, και μετά θαύμασε και αμέσως μετά ξεκουράστηκε την έβδομη, και δεδομένου ότι η ιστορία της Γης αντιπροσωπεύει το τελευταίο δευτερόλεπτο της 6ης ημέρας της δημιουργίας, η δε ιστορία της Γης, εάν μοιραστεί σε ένα 24ωρο, εμείς σαν είδος εμφανιζόμαστε μόλις στα τελευταία 10 λεπτά, βγαίνει το αβίαστο συμπέρασμα πως:
Η έβδομη μέρα του Θεού, που την έπεσε για ύπνο και για ξεκούραση, έχει μόλις αρχίσει!!! Και θα κρατήσει για πολλά (δικά μας) εκατομμύρια χρόνια.

Μπορεί για εμάς ο χρόνος να φαίνεται τεράστιος, αλλά σε χρόνους Θεού, ο Παντοδύναμος βρίσκεται στον πρώτο ύπνο.

Saturday, October 18, 2008

το σκάφος μου...

...εξακολουθεί να βρίσκεται στα κεραμύδια!!!

σκυλάκι αλυσοδεμένο!!!

Τι άλλο θα δούμε:
Σκυλάκι 2 κιλών, σαν τον κατάδικο στο Αλκατράζ...
Κρίμα!

Thursday, October 9, 2008

Τα νέα του σκάφους μου στην Ιταλία

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας τύπος, βλάκας με περικεφαλαία, που αποφάσισε να φτιάξει ένα σκάφος στην Ιταλία...
Περνούσαν τα χρόνια, και το σκάφος δεν έλεγε να τελειώσει, γιατί είχε μπλέξει με απατεώνες και λαμόγια...
Κάθε τρεις και λίγο ο τύπος, πήγαινε στην Ιταλία για να δει την πρόοδο των εργασιών... (ποια πρόοδο? τέλος πάντων!!!)
Ο τύπος είχε και μια γάτα που την υπεραγαπούσε, και κάθε φορά που πήγαινε στην Ιταλία, την άφηνε σε κάποιον φίλο του να του την προσέχει σαν τα μάτια του.

Όπως ήταν ο τύπος στην Ιταλία και έβλεπε το σκάφος που τελειωμό δεν είχε, του ήρθε ένα SMS από τον φίλο του: Η γάτα πέθανε!!!

Ο τύπος, ευαίσθητος όπως ήταν, έπαθε έμφραγμα, εγκεφαλικό, και κατέληξε για μήνες στα νοσοκομεία, χαροπάλεψε αλλά τελικά την γλύτωσε, συνήλθε κάπως και γύρισε στην Ελλάδα.

Ρε φίλε, είπε στον φίλο του, κόντεψες να με σκοτώσεις με το SMS που μου έστειλες...
Δεν τα λένε έτσι αυτά τα πράγματα!!! Έπρεπε αρχικά να μου στείλεις ένα μήνυμα ότι ας πούμε η γάτα ανέβηκε στα κεραμίδια αλλά να μην ανησυχώ. Εγώ, διαβάζοντας το μήνυμα αυτό θα ανησυχούσα αρχικά, αλλά θα έλπιζα η γάτα να κατέβει σώα και ασφαλής. Μετά από λίγο, ας μου έστελνες ένα μήνυμα ότι και καλά η γάτα έπεσε από τα κεραμίδια!!! Εγώ εκείνη την στιγμή θα έλπιζα πως οι γάτες συνήθως δεν παθαίνουν κάτι από την πτώση από τα κεραμίδια... Όμως, η ανησυχία μου θα ήταν σαφώς μεγαλύτερη, οπότε όταν θα μου έστελνες ένα τρίτο μήνυμα πως η γάτα χτύπησε σοβαρά, θα ήμουνα προετοιμασμένος ψυχολογικά και για τα χειρότερα. Έτσι όταν θα μάθαινα τελικά πως η γάτα πέθανε, ούτε εμφράγματα θα πάθαινα, ούτε εγκεφαλικά!!!

Ο τύπος, λόγω των προβλημάτων υγεία που του έμειναν, δεν μπορούσε να συνεχίσει να τρέχει κάθε τρεις και λίγο στην Ιταλία, άσε που οι επισκέψεις εκεί ήταν δυσάρεστες... Είχε περάσει άλλωστε ήδη πολύς καιρός από την τελευταία του επίσκεψη και δεν είχε καμία ενημέρωση, με αποτέλεσμα να παρακαλέσει τον φίλο του, να πάει αυτός στην Ιταλία, να δει τι έχει απογίνει το σκάφος που υποτίθεται ότι κατασκευαζόταν αλλά τελειωμό δεν είχε...

Όταν ο φίλος του έφτασε στο ναυπηγείο, του έστειλε το πιο κάτω SMS:
Φίλε μην ανησυχείς, όμως το σκάφος σου ανέβηκε στα κεραμίδια!!!

Wednesday, October 8, 2008

επιλεκτική προστασία από το κράτος

Κάθε επιχειρηματίας, κάθε εταιρεία, λειτουργούν με την άδεια του κράτους, και υπόκεινται τους ελέγχους από τις αρμόδιες αρχές, με πρώτη και καλύτερη την Εφορία.

Χωρίς την ανοχή του κράτους, δεν θα υπήρχαν απατεώνες.
Η έλλειψη ελέγχων και η απουσία του κράτους, βοηθάνε κακούς επαγγελματίες να στήσουν μπίζνες τέτοιες, που κάποια στιγμή τραβάνε ένα κανόνι και κλαίει ο κοσμάκης που πλήρωσε για τις υπηρεσίες τους ή οι προμηθευτές τους…

Τώρα που αποκαλύπτεται ότι το τραπεζικό σύστημα είχε μαύρες τρύπες και καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, οι κυβερνήσεις τους στηρίζουν και τους βοηθάνε οικονομικά για να συνεχίσουν να κερδοσκοπούν εις βάρος μας, όπως κάνανε τόσα χρόνια.

Όταν μια ΕΠΕ ή Ανώνυμη Εταιρεία πτωχεύει, γιατί οι πιστωτές παίρνουμε από τα τρία το μακρύτερο? Το κράτος, που υποτίθεται ελέγχει τις εταιρείες αυτές, με τις αρμόδιες υπηρεσίες, Νομαρχίες, Πρωτοδικεία, Εφορίες, Ορκωτοί λογιστές κλπ, γιατί νίπτει τας χείρας του?

Πως επιτρέπει το κράτος να λειτουργούν ιδιωτικές εταιρίες που δεν έχουν πραγματικά κεφάλαια που να δικαιολογούν τις δραστηριότητες τους, με αποτέλεσμα να βαράνε κανόνι και να εξαφανίζονται, και όσοι έχασαν τα λεφτά τους, ας πρόσεχαν!!!

Τώρα που οι πιστωτές των Τραπεζών κινδυνεύουν να χάσουν τα χρήματα τους, το κράτος εγγυάται κάποιο ποσό... Όσοι χάσανε χρήματα από ιδιωτικές εταιρείες που κατά καιρούς χρεοκόπησαν, γιατί δεν έχουν αντίστοιχη προστασία?

Tuesday, October 7, 2008

προβλέψεις για το 2009

Δεν έχω κληρονομικό χάρισμα προφητείας, αλλά...
πολύ φοβάμαι πως η ερχόμενη χρονιά (και οι επόμενες ίσως) θα είναι πολύ κακή για την εκμετάλλευση σκάφους.

Ήδη, η πτώση του δολαρίου τα τελευταία χρόνια έχει οδηγήσει στο να εξαφανιστούν οι Αμερικάνοι τουρίστες από την χώρα μας, αλλά και από τους άλλους Ευρωπαίκούς τουριστικούς προορισμούς, με αποτέλεσμα να υπαρχουν τρομερά φθηνές προσφορές σε άλλους τουριστικούς προορισμούς (πχ ξενοδοχεία της Ισπανίας), με αποτέλεσμα κάποιοι Ευρωπαίοι που θα σκεφτόντουσαν να κάνουν θαλάσσιο τουρισμό στην Ελλάδα, να προτιμούν άλλες διακοπές.

Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου έχει επίσης ελαχιστοποιήσει τις προσφορές στα αεροπορικά εισητήρια, ειδικά στην τουριστική σεζόν.

Η τρομοκρατολογία, η ψυχροπολεμική ψυχολογία που επικρατεί, επίσης δεν είναι βάση ανάπτυξης του τουρισμού.

Αλλά τα χειρότερα, δεν τα έχουμε δει ακόμα, και φοβάμαι πως του χρόνου τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου καλά. Και αυτό γιατί, τα προβλήματα της Αμερικάνικης οικονομίας και η κατάρρευση του τραπεζικού τους συστήματος, ότι ενέσεις κιαν του κάνουν, δημιουργούν ακόμα πιο κακή ψυχολογία για διακοπές.

Εαν δε συνυπολογίσουμε τις συνέπειες ντόμινο στην Ευρώπη, τα πράγματα δεν φαίνονται ρόδινα.

Ήδη, τα επιτόκια έχουν ανέβει, και η λήψη δανείου για να αγοράσει κάποιος ένα σκάφος επαγγελματικό έχει δυσκολέψει, τα δε μικρά περιθώρια κέρδους από την εκμετάλλευση του σκάφους μικραίνουν ακόμα περισσότερο.

Σε εποχές ύφεσης, ο κόσμος το πρώτο πράγμα που μειώνει είναι την διασκέδαση και τις διακοπές.

Κάποια γραφεία στην Ελλάδα, ήδη έχουν κάνει μεγάλη μείωση της τιμής ενοικίασης των σκαφών τους. Πως θα βγει λοιπόν η επένδυση σε ένα καινούργιο σκάφος?

Thursday, August 28, 2008

ένα μπουρδέλο είμαστε...

Οι γόπες από τα τσιγάρα, όσες δεν επικάθονται στον βυθό περιμένοντας την Δευτέρα παρουσία, καταλήγουν στο στομάχι των ψαριών (κάποια εξ αυτών πνίγονται, έχουν βρεθεί σφηνωμένες γόπες στα βράγχια τους), οι πλαστικές σακούλες το ίδιο (περιμένουν με τις γόπες την Δευτέρα παρουσία), τα λύματα (από τα σκάφη αλλά και τις παραθαλάσσιες ταβέρνες και όχι μόνο) στα λιμάνια και τους κόλπους, δημιουργούν μια λάσπη που επικάθεται στον βυθό και "πνίγει" την βλάστηση και υποβαθμίζει το περιβάλλον, τα άκαυστα πετρέλαια και τα καυσαέρια καταλήγουν επίσης στην θάλασσα, κλπ.

Εχθές, μιλούσα με έναν επιθεωρητή μεγάλου οργανισμού, και αναφέρθηκα στο θέμα, και μου είπε πως δεν υπάρχει ο παραμικρός έλεγχος στα καυσαέρια, στους ρύπους στις μηχανές των σκαφών και των κότερων (υπό μορφή ΚΤΕΟ, κάρτας καυσαερίων κλπ), ενώ τα περισσότερα σκάφη έχουν ξένες σημαίες, και δεν περνάνε ούτε την πιο απλή επιθεώρηση από τις Ελληνικές αρχές ή από τις αρχές τις χώρας τους!!! Ο καθένας πράττει κατά συνείδηση, και η συνείδηση είναι δυστυχώς κάτι που απουσιάζει από αυτήν την χώρα.

Τα λιμεναρχεία θα έπρεπε τουλάχιστον να ζητάνε από κάποιον πιστοποιημένο οργανισμό κάποιο πιστοποιητικό αξιοπλοΐας, αλλά... αυτό δεν υφίσταται στην πράξη.

για την φορολόγηση των εισοδημάτων μέχρι 10,500 ευρώ

Με αφορμή τα οικονομικά μέτρα που εξαγγέλθηκαν εχθές από τον υπουργό Οικονομίας, έχω άλλη μια απορία:

Αντί να φορολογούν τους μικρούς επαγγελματίες για εισοδήματα μέχρι 10,500 ευρώ, γιατί δεν κάνουν μια βόλτα στον Πόρο, στις Σπέτσες, στο Πόρτο Χέλι, αλλά και σε όλους τους γύρω κόλπους (δεν χρειάζεται να πάνε πιο μακριά, όχι ότι εκεί θα υπάρξει άλλο αποτέλεσμα...), να δούνε σκάφη πολλών εκατομμυρίων ευρώ, το ένα δίπλα στο άλλο, τα περισσότερα με ξένες σημαίες, κυρίως κοινοτικές, κάποια άλλα μαϊμού επαγγελματικά για να παίρνουν φτηνό πετρέλαιο? Να δούνε βίλες, με ιδιωτική παραλία και προσωπική μαρίνα, πάρκινγκ για το ελικόπτερο τους...

Ποιος έχει ελέγξει όλους αυτούς για το ΦΠΑ, για το πόθεν έσχες, για όλη αυτήν την χλιδή που κατά 99,9% δεν συνάδει με τις προσωπικές φορολογικές δηλώσεις όλων αυτών των έξυπνων?

Πως γίνεται να είμαστε μια φτωχή χώρα για να δώσουμε συντάξεις, επιδόματα σε κοινωνικές ομάδες που έχουν ανάγκες, ξεπουλάμε δρόμους, λιμάνια, εγκαταστάσεις, οργανισμούς κλπ αλλά... στις παραλίες μας γίνεται τέτοια παρέλαση από δισεκατομμύρια? Τι είναι όλα αυτά τα σκάφη με Ολλανδικές και Ιταλικές σημαίες, που τα έχουν και τα χρησιμοποιούν Έλληνες? Ποιος από αυτούς έχει ποτέ ελεγχθεί για τεκμήριο?

Όταν θα ξεπουλήσουν και τους υπόλοιπους δρόμους, τα υπόλοιπα αεροδρόμια, τα υπόλοιπα λιμάνια, τι άλλο θα πουλήσουν για να βρουν χρήματα, αφού τα χρήματα περνάνε κάτω από την μύτη τους, μπροστά στα μάτια τους αλλά αυτοί κοιτάνε από την άλλη?

Θα συνέχιζα να τα γράφω με μεγαλύτερη λεπτομέρεια, αλλά νομίζω ότι ο νοών νοείτο...
Τρέξε τώρα να κάνεις περαίωση μέχρι το 2006!!! Δηλαδή, ότι έκλεψες έκλεψες, δώσε κάτι να μην σε αγγίζει τίποτα!!!

Άλλωστε, από το γραφείο του Αλογοσκούφη, πρόσφατα, επέπληξαν διευθύντρια Τελωνείου γιατί ο προσωπικός γιατρός της μητέρας του Υπουργού παραπονέθηκε ότι δεν πέτυχε την υποτιμολόγηση που επιθυμούσε κατά την εισαγωγή του δικού του κότερου...

Αγαπητέ Έλληνα αναγνώστη, εάν θέλεις να δεις κι εσύ μια άσπρη μέρα, αγόρασε κι εσύ ένα κότερο, δανείσου στην ανάγκη, ξεπουλήσου, αλλά... κατάλαβε επιτέλους ότι εάν δεν έχεις πλεούμενο, δεν έχεις τύχη σε αυτήν την χώρα!!!

O tempora, o mores!!!

Tuesday, August 26, 2008

καλοκαίρι 2008



Και τι δεν έγινε φέτος το καλοκαίρι!!!
...ας αρχίσω με φωτοφραφίες:

Μήλος-Κλέφτικο, ταξίδι σε 42 μίλια αέρα στην Μήλο, χταποδάκια, δελφίνια και δελφινοκόριτσα!!!




















Όλα είναι αχταρμάς μέσα στο κεφάλι μου, θα προσπαθήσω να τα βρουν κάποια σειρά οι σκέψεις και τα συναισθήματα, και να γίνουν κατανοητές οι λέξεις που θα γράψω...

Κατ αρχάς, μπορώ να πω πως πέρασα τις καλύτερες διακοπές της ζωής μου. Μετά από πολλά χρόνια, φέτος νοίκιασα το σκάφος μου σε εμένα, έχασα κάμποσα λεφτά που θα μπορούσα να εισπράξω, αλλά χαλάλι μου, αξίζω κι εγώ λίγη ξεκούραση και χαρά.

Ξεκινήσαμε από Πόρο, πήγαμε Τσελεβίνια, Σουπιά, Δοκό, Ερμιόνη με ελαφρύ μελτέμι.
Από Ερμιόνη τραβήξαμε ένα μεγάλο μπράτσο για Μήλο, μείναμε 2 μέρες στο Κλέφτικο, αρόδο, μέχρι να ξεσπάσει το μελτέμι, μέτρησα μέχρι 42 μίλια αέρα στο ανεμόμετρο.

Μετά τραβήξαμε για Κίμωλο και Πολύαιγο, ήθελα να τραβήξω για Δεσποτικό και τις μικρές Κυκλάδες, αλλά... επειδή χορτάσαμε αέρα, είπαμε να μαζευτούμε στον Αργοσαρωνικό πριν φάμε κι άλλες σπιλιάδες που θα μας έκαναν να μην χαλαρώνουμε στις διακοπές μας.

Έτσι, τραβήξαμε προς Λεωνίδιο, μετά Σπέτσες, Τολό, ξανά Σπέτσες, Δοκό και πίσω στο Π. Φάληρο. Όλα αυτά σε 16 μέρες.

Σε αυτό το διάστημα ευχαριστήθηκα μπάνιο, χταπόδια, ψάρεμα, ηρεμία, το απέραντο γαλάζιο σε ηρεμία αλλά και σε φουρτούνα, βράχια, καταδύσεις σε πεντακάθαρα νερά, σε ζωντανές θάλασσες, μέχρι και σμέρνες είδαμε...

Φρέσκο ψαράκι ψητό, ψαρόσουπες, όλα τέλεια.

Είχαμε και τις περιπέτειες μας, μια ομίχλη στην μέση του πουθενά ανάμεσα από Αντίμηλο και Φαλκονέρα, στο Μηρτώο, για μια μιάμιση ώρα βρισκόμασταν στην χώρα που παραμυθιού, τρομακτικό μεν, αλλά άλλη μια απόδειξη του πόσο μικροί είμαστε. Ο αέρας των 42 μιλίων να σηκώνει κύμα στο κύμα, και να σε μαστιγώνει ο αφρός με μανία... Άγριο τοπίο, μοναδικής ομορφιάς.

Μετά από τσιμπούσι και ουζοκατάνυξη στο Κλέφτικο, με 30+ αέρα, μείναμε ακυβέρνητοι στο ντίνκυ, να ζωντανεύει το ενδεχόμενο να βρεθούμε κάποτε στην Κρήτη, και να κωπηλατούμε μισή ώρα για να κάνουμε 100 μέτρα!!!

Δελφίνια είδαμε μόνο την τελευταία μέρα, το μόνο παράπονο που είχα μετά από 200 και περισσότερα μίλια, δεν είχα δει δελφίνια φέτος.
Δεν μας χάλασαν το χατίρι τελικά, μας το κράτησαν για το τέλος.

Θα γκρινιάξω και για πολλά. Για τις σακούλες που έχουν γεμίσει τις θάλασσες μας, για τους κόλπους που ήταν γεμάτοι μέγα-γιώτς, για τα σκατά τους και τα βοθρολύματα στους κόλπους, για τα λύματα στα λιμάνια, για τους Ολλανδούς που έχουν γεμίσει τις θάλασσες μας με νηολόγια Άμστερνταμ που ανάθεμα μου εάν έστω και ένας από αυτούς έχει πληρώσει ΦΠΑ ή έχει καλύψει τα τεκμήρια κλπ, για την πλήρη ανυπαρξία των λιμεναρχείων και του μηδενικού ελέγχου στα πάντα, για το πετρέλαιο που χύνεται στις θάλασσες μας από τα ταχύπλοα αλλά κανένα ΚΤΕΟ δεν τα ελέγχει, για τα μπουκάλια και τα κονσερβοκούτια στους κόλπους που πετάνε οι Ελληναράδες κοτεράδες, αλλά ακόμα είμαι σε ηρεμία από τις διακοπές και θα τα πιάσω ένα ένα όταν θα είμαι πιο φορμαρισμένος...

Έκανα και φίλους, γνώρισα πολλούς, ένας από αυτούς άρχισε να μου λέει για τα τριήμερα της Νέας Γενιάς... Άστα φίλε, του είπα, τα έχω ήδη γράψει, επώνυμα, αλλά ποιος ακούει?

Εις το επανακούειν λοιπόν!!!

Monday, August 4, 2008

happy birthday

η αλήθεια για τον Ελληνικό Νηογνώμονα

O Ελληνικός Νηογνώμων είναι μια άρρωστη επιχείρηση, εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον. Μια ιδιωτική επιχείρηση που υποκαθιστά τον ρόλο του κράτους...

Όλοι οι απόστρατοι της Διεύθυνσης Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων του ΥΕΝ, καθώς και παιδιά-ανίψια υψηλόβαθμων του ΥΕΝ, προσλήφθηκαν στον Ελλ. Νηογν. για να πετύχουν το εξής αποτέλεσμα:

Οι ελέγχοντες, ελέγχουν τους μέχρι πρότινος προϊσταμένους τους καθώς και τα βύσματα τους, και εάν κλείσει το μαγαζάκι, θα χάσουν το αποκούμπι τους για όταν αποστρατευτούν και οι ίδιοι!!!

Επί πλέον, οι μέχρι πρότινος υπάλληλοι του ΥΕΝ που προσλαμβάνονται σε διευθυντικές θέσεις, γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα για τις μέχρι πρότινος Υπηρεσίες τους, ξέρουν τις βρωμοδουλειές όσων τους ελέγχουν, και έτσι οι ελέγχοντες όχι μόνο έχουν δεμένα τα χέρια, αλλά... διαπλέκονται με τους ελεγχόμενους, αποσκοπώντας να προσληφθούν στον Ελλ. Νηογνώμονα όταν αποστρατευτούν, περνάνε εγκυκλίους, νόμους κλπ υπέρ του μελλοντικού τους εργοδότη, ώστε... να εξασφαλίσουν την μελλοντική τους πρόσληψη αμέσως μετά την αποστρατεία.

Με τέτοιες πρακτικές, ποια θα μπορούσε να είναι η μοίρα του Ελληνικού Νηογνώμονα, πέραν της έκδοσης πιστοποιητικών κατά τα συμφέροντα των πλοιοκτητών, των συναδέλφων των μετόχων έτσι κι αλλιώς?

Βέβαια, ο κόσμος τόχει τούμπανο, κι εμείς κρυφό καμάρι, κανένας σοβαρός πλοιοκτήτης δεν χρησιμοποιεί τον Ελληνικό Νηογνώμονα, έτσι κι αλλιώς, και η διεθνής αναξιοπιστία των πιστοποιητικών, είναι δεδομένη.

Γι αυτό και από σήμερα, 4/8/2008 τα πιστοποιητικά του Ελληνικού Νηογνώμονα δεν έχουν καμία ισχύ!!! Οι διεθνείς οργανισμοί, τράβηξαν το χαλάκι κάτω από τα πόδια όλων αυτών των λαμόγιων.

Οι λόγοι που εντός των συνόρων, ο Ελλ Νηογνώμων είναι ικανοποιητικός, για τα μικρά σκάφη/ για τα Ελληνικά ύδατα, είναι γιατί... οι αρμόδιοι δεν θέλουν να στείλουν στην ανεργία τους πρώην συναδέλφους τους και τα παιδιά και τα ανίψια τους...

Thursday, July 10, 2008

Να πως κλέβουν οι μεσίτες αφορολόγητα!!!

Σε συνέχεια από τα προηγούμενα, η SUN YACHTING μου κατέβαλε στον λογαριασμό μου το ποσό 1500 ευρώ.



O Ιταλός πελάτης έχει πληρώσει 2700 ευρώ.

Εγώ τιμολόγησα (αναγκαστικά) 2700 σύμφωνα με το ναυλοσύμφωνο, εκ των οποίων τα 116,26 ευρώ ΦΠΑ.



Ο Έλληνας μεσίτης έχει κρατήσει προμήθεια 624,75 ευρώ, και ο ξένος μεσίτης 675,00 ευρώ με το ΦΠΑ.



Άσχετα με το ότι η προμήθειες και των 2 είναι εκτός κάθε λογικής και ουδέποτε συμφώνησα για τέτοιες προμήθειες, και πάνω απ όλα προφορικά μου είχαν παρουσιάσει εντελώς διαφορετική την προμήθεια για εντελώς διαφορετικό σύνολο του ναύλου ( μου είχαν πει ότι ήταν 2000 ευρώ και η προμήθεια και του Έλληνα και του ξένου 500,00, δηλαδή 25% συνολικά)...



...αυτό όμως που τελικά παρατηρώ, είναι πως το τιμολόγιο του μεσίτη της Ιταλίας, δεν αφορά εμένα, αλλά τον Έλληνα μεσίτη!!!

Δηλαδή, ενώ εισπράττει 525 ευρώ καθαρό κέρδος, με το τιμολόγιο του ξένου πράκτορα εμφανίζει ζημία 47 ευρώ!!! (με τον συμψηφισμό)



Δηλαδή, δεν φτάνει που εξαπάτησαν εμένα (με την παραπάνω-μη συμφωνηθείσα προμήθεια /εκτός κάθε λογικής και συναλλακτικών ηθών της αγοράς), κλέβουν και την Εφορία, γιατί αντί να φορολογηθούν για το κέρδος τους, θα αποφορολογήσουν την ζημιά που προκύπτει.



Έτσι κλέβουν την Εφορία οι κύριοι και οι κυρίες που εισπράττουν υπερπρομήθειες...

Ο ΕΟΤ και οι φορολογικές αρχές, τι γνώμη έχουν για τα παραπάνω?

Εμείς σαν σωματείο (ΣΙΤΕΣΑΠ), έχουμε κάποιο λόγο? Θα επιτρέπουμε σε αυτήν και σε άλλες (πιθανόν) όμοιες εταιρείες να θησαυρίζουν και να εξαπατούν ανεμπόδιστοι και ατιμώρητα (και αφορολόγητα)?



Αντώνης Μάγγος

Wednesday, July 9, 2008

Όλα πάνε στραβά

Αν και αυτό που καταγράφω παρακάτω, λίγους ενδιαφέρει, εαν κάποιος άνθρωπος διαβάζει, μπορεί άνετα να αισθάνεται τυχερός που είναι αυτός που είναι και δεν βρίσκεται στην θεση μου...

Εγώ το μόνο που έχω να σχολιάσω, είναι πως όποιος περπατάει, σκοντάφτει κιόλας. Όποιος μένει ακίνητος, δεν κινδυνεύει να πέσει.

Φυσικά, τα τελευταία βράδια δεν κοιμάμαι, και δεν αξίζει τον κόπο να έχω τέτοιο άγχος, τόση μαυρίλα.

Πρέπει να βρω επειγόντως την έξοδο κινδύνου. Μια στάση να κατέβω ρε παιδια!!!

this is the situation of my new boat

fromScuola Vela
toAntonis Mangos

dateTue, Jul 8, 2008 at 11:48 AM
subjectRe: Hellas 1
mailed-bypanservice.it


So, let's see what happens...
In the meantime things changed here, keeping on with the curse ! Please sit down !

Federico has to go out of the wharehoses for not paying the rent: so, Sabaudia Etica (we) and two other fellows who still have the boats there have taken the middle wharehouse where the catamaran is under construction) and succeded in renting that
wharehouse for 4 more months (till november).
After that time ,if we still are not ready,we can put eventually the boat outside with no problems.
I am going to sign the contract tomorrow morning at 11.00.
Than I have another bad news (for me). Our motor has been stolen !!! Of course Federico is not insured. I think that the rumanian group did it, but we have no proof. The Carabinieri are investigating...but I have very little hope. All we have left is the documents and the support which they forgot to steal.
Anyway, don't worry: I will pay back for the motor personally.
Now things are not going well for me, tha's why I will sell Tornavento and get some money from there.
I want to cry, but I have no time: I have to stay near you till the very end of this very unlucky story.
Perhaps somebody put a Macoomba on us (Guido and your skipper)
Luigi

---------------------

fromAntonis Mangos
toScuola Vela

dateTue, Jul 8, 2008 at 2:33 PM
subjectRe: Hellas 1
mailed-bygmail.com


Can we take the boat from there?
Can you organise to sent it here?

------------------------------

fromScuola Vela
toAntonis Mangos

dateTue, Jul 8, 2008 at 4:22 PM
subjectRe: Hellas 1
mailed-bypanservice.it

Too late to organize to take it from there, unfourtunately !
I don't want to do things too fast and risk it to make a mass.,besides, I really think that before sending the boat we should do the most important thing, the KEEL, the hatchway ,and rudders. Like this, at least the boat can travel and will have basic things to float.
Let me work on this, than perhaps you come over when the boat is ready to go. What do you think ?

ναύλος 4/7/2008

Προς κυρία Ιωάννα Πεταλά

Προ καιρού, μου κλείσατε έναν ναύλο σαν γραφείο της SUN YACHTING. Ο ναύλος ξεκίνησε χθες, το Σάββατο 5/7 και τελειώνει το Σάββατο στις 9 το πρωί στις 12/7.

Το σκάφος μου δεν το δίνω ποτέ για κάτω από 350 ευρώ την ημέρα, νετ για εμένα.
Για την εβδομάδα, θα έπρεπε να πάρω 2450 ευρώ. Αυτή είναι πάγια τακτική μου.

Οι πελάτες είναι μια τριμελής οικογένεια Ιταλών, ο άντρας είναι παραπληγικός (πολύ ψηλός και βαρύς) και είναι χρήστης αναπηρικής καρέκλας.

Η ίδια η κυρία Πεταλά, αλλά και η υπάλληλος σας η Ντόρα (δεν γνωρίζω το επώνυμο της), με πιέσατε να δεχτώ λιγότερα χρήματα, γιατί οι πελάτες είναι μόνο 3 άτομα, 2 ενήλικοι και 1 παιδάκι, και ότι προσπαθείτε να βοηθήσετε έναν άνθρωπο με αναπηρία να κάνει διακοπές, και να κλείσετε επιτέλους έναν τέτοιο ναύλο με ανθρώπους με αναπηρίες...

Μετά από αρκετή πίεση, δέχτηκα να πάρω νετ 1500 ευρώ, επειδή μου είπατε πως το προσφέρατε σε γκρος τιμή λιγότερο από 2 χιλιάδες ευρώ, και ότι εσείς οι ίδιοι δεν βγάζετε ούτε 100 ευρώ καλά καλά. Ήθελα κι εγώ με αυτόν το τρόπο να βοηθήσω μια τέτοια οικογένεια να κάνει διακοπές με πιο λογική τιμή για τα οικονομικά τους, και γι αυτό αποδέχτηκα την μειωμένη τιμή.

Το Σάββατο 5/7/2008 πήρα το αντίγραφο του ναυλοσυμφώνου, και διαπίστωσα πως έχω εξαπατηθεί. Ο συνολικός ναύλος που πλήρωσε ο πελάτης, είναι 2700 ευρώ.

Από ότι γνωρίζω, η νόμιμη προμήθεια του Ελληνικού γραφείου είναι 10%, και εάν μεσολαβεί γραφείο του εξωτερικού, παίρνει άλλα 20%.
Θεωρώντας ότι η συνολική νόμιμη (και εύλογη κατά τα συναλλακτικά ήθη) είναι 30%, το χρηματικό ποσό της νόμιμης προμήθειας σε αυτόν τον ναύλο θα έπρεπε να είναι 810 ευρώ (και να υπάρχουν τα σχετικά παραστατικά προς την εταιρεία μου) και το νετ που έπρεπε να πάρω είναι 1890 ευρώ.
Εάν εγώ πάρω 1500 ευρώ, σημαίνει ότι μου έχετε κρατήσει προμήθεια 45%. Είναι νόμιμο αυτό? Πότε αποδέχτηκα κάτι τέτοιο?

Είναι νόμιμο να με παραπλανείτε λέγοντας μου ότι ο ναύλος είναι λιγότερο από 2 χιλιάδες ευρώ μικτά, και γι αυτό εγώ να δεχτώ νετ 1500 ευρώ, αλλά στο έγγραφο που μου στείλατε να υπογράψω ότι αποδέχομαι τον ναύλο να λείπει (προφανώς σκοπίμως) η τιμή του συνολικού ναύλου?

Στα 2700 που είναι επισήμως ο ναύλος, εγώ θα υποχρεωθώ να καταβάλλω στην Εφορία το ποσό των 121,5 ευρώ για ΦΠΑ (4,5% επί της συνολικής τιμής ναύλου και όχι επί του νετ που παίρνω), οπότε στην ουσία θα εισπράξω ακόμα λιγότερα. Στην τιμή επίσης θεωρείτε included τον καθαρισμό, που επίσης θα μου στοιχίσει. Στην πραγματικότητα στην καλύτερη περίπτωση θα μου μείνουν 1300 ευρώ. Λιγότερα από το 50% όσων πλήρωσε ο πελάτης!!!


Άλλο ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζω αυτήν την στιγμή, είναι το εξής:
Εγώ, εξ αρχής ξεκαθάρισα με την Ντόρα ότι το σκάφος θα πρέπει να κινηθεί αποκλειστικά στα νησιά του Σαρωνικού και στις ακτές της Πελοποννήσου μέχρι τον Αργολικό κόλπο.
Οι λόγοι είναι ότι:
με έναν παραπληγικό επί του σκάφους, δεν μπορείς να βρεις προσβάσιμη θέση στα λιμάνια των Κυκλάδων που αυτήν την εποχή είναι γεμάτα, συνήθως δε οι άνεμοι είναι ισχυροί, και δεν είναι ασφαλές ένα άτομο με κινητική αναπηρία να ταξιδεύει με το σκάφος, ενώ έχει πάνω από 5 μποφόρ, διότι κινδυνεύει να έχει κάποιο ατύχημα κατά την μετακίνηση του επί του σκάφους, η οποία έτσι κι αλλιώς είναι δυσχερής.
Στον Σαρωνικό οι αποστάσεις είναι πιο μικρές, είπαμε πως το ημερήσιο ταξίδι δεν κρατάει πάνω από 4-5 ώρες, και υπάρχει εύκολη προσέγγιση μέσω ξηράς (από Αθήνα), οπότε σε περίπτωση οποιουδήποτε προβλήματος, μπορούμε να προστρέξουμε πολύ πιο εύκολα, από ότι σε ένα σκάφος που βρίσκεται στην μέση του Αιγαίου. Υπάρχει δε η βάση του Πόρου, με την οποία συνεργαζόμαστε, οπότε στο κέντρο του Σαρωνικού υπάρχουν άνθρωποι έτοιμοι να βοηθήσουν σε οτιδήποτε προκύψει.
Οι καιρικές συνθήκες είναι πολύ πιο ήπιες, η κατάσταση της θάλασσας πολύ πιο ήρεμη ακόμα και όταν οι άνεμοι είναι πιο ισχυροί.

Όμως, σύμφωνα με ότι μου είπε ο πελάτης που νοίκιασε το σκάφος μου, ουδέποτε του είπαν τα πιο πάνω, αντιθέτως του είπαν στην Ιταλία πως θα ταξιδέψει στα νησιά των Κυκλάδων. Μου έδειξε δε χαρακτηριστικά έναν χάρτη με τα νησιά των Κυκλάδων, που του έστειλαν με email. Φυσικά εγώ, έχοντας την εμπειρία από τις συνθήκες που συνήθως επικρατούν αλλά και έχοντας συναίσθηση ότι ο πελάτης δεν γνωρίζει τις δυσκολίες ή τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσει, επέμεινα για τον Σαρωνικό και αρνήθηκα να πάει το σκάφος στις Κυκλάδες.
Στο σκάφος είναι σκίππερ ένας Ολλανδός (Lex Van Der Post), πτυχιούχος ιστιοπλοΐας της Γυμναστικής Ακαδημίας της χώρας του, και πολύ έμπειρος, τον έχω χρησιμοποιήσει και άλλες χρονιές και ποτέ δεν είχα το παραμικρό complain από τους πελάτες μου, και βοηθός σκίππερ είναι ο γιος μου (Κλέων Μάγγος), ο οποίος επίσης γνωρίζει πολύ καλά το σκάφος και είναι εξοικειωμένος και έμπειρος στην βοήθεια σε ανθρώπους με αναπηρίες, αφού έχει ταξιδέψει πολλές φορές μαζί μου σε τέτοια ταξίδια, και εκτελεί και χρέη hostess. O γιος μου είναι έμπειρος, γιατί με βοηθάει εδώ και 5 χρόνια, όποτε έχει χρόνο από τις σπουδές του.
Ο πελάτης, με το δίκιο του ίσως, έχει ήδη παράπονα γιατί δεν βρίσκονται στις Κυκλάδες, και όλα του φταίνε. Άλλο ζήτησε (όχι από εμένα πάντως) και άλλο παίρνει. Αυτός όμως δεν είναι λόγος για να «επιτρέψω» να απομακρυνθούν με επιβάτες με αναπηρία από τα ασφαλή νερά του Σαρωνικού και του Αργολικού κόλπου. Δεν μπορώ να έχω την ευθύνη. Ουδέποτε υποσχέθηκα κάτι τέτοιο.
Ακόμα και με την Ντόρα, στο τροχόσπιτο της SUN YACHTING στην μαρίνα Αλίμου, καθώς περιμέναμε τους πελάτες, μιλούσαμε για Σαρωνικό, για Επίδαυρο, για Πόρο, για Ύδρα, Ερμιόνη, Αίγινα κλπ. Δεν είπαμε τίποτα για Κυκλάδες.
Έχω δώσει σχετικές οδηγίες στον σκίππερ και στον βοηθό του να προσπαθήσουν ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό να βοηθήσουν να αποκατασταθεί το κλίμα και να περάσουν όσο δυνατόν καλύτερα οι πελάτες, αλλά αυτό δεν είναι εύκολο εάν αυτοί είναι δύστροποι και να γκρινιάζουν για τα πάντα, γιατί δεν βρίσκονται στις Κυκλάδες.
Ως προς το οικονομικό, θα ζητήσω να υπάρχουν τα σχετικά τιμολόγια προμήθειας κατά την εξόφληση μου, και να λάβω τουλάχιστον το ποσό των 1890 ευρώ και όχι των 1500 ευρώ. Είμαι πολύ στενοχωρημένος για την συμπεριφορά σας, κατά την διαδικασία της αποδοχής του ναύλου, που με παραπλανήσατε για το συνολικό ποσό του ναύλου.
Σήμερα είναι Κυριακή, χθες που ξεκίνησε ο ναύλος έμειναν αρόδο στην Μονή, και σήμερα είναι στον Πόρο αφού έπλευσαν αρχικά προς την Επίδαυρο και έκαναν μπάνιο στο Ασκέλι.
Εάν εκ των υστέρων αναφέρω αυτά, ίσως θεωρηθούν ότι προσπαθώ να βρω δικαιολογίες. Δεν θα ήθελα να ξαναβρεθώ σε αυτήν την δυσάρεστη θέση, να έχω πελάτες με αναπηρίες πάνω στο σκάφος μου που τους υποσχέθηκαν να πάνε αλλού, και να είναι θυμωμένοι γι αυτό, ενώ εγώ δεν ήμουνα ενήμερος γι αυτό.
Είναι φυσικό να έχουν παράπονα στο τέλος, αλλά δεν φταίω εγώ σε αυτό. Όταν ο πελάτης έχει ζητήσει να ταξιδέψει στο Αιγαίο και στις Κυκλάδες, δεν είναι λογικό να το μαθαίνω μετά την επιβίβαση του, από τον ίδιον. Παρόλα αυτά, ακόμα και το χαρτί του απόπλου (που δεν το ετοίμασα εγώ αλλά εσείς...) γράφει για τον Σαρωνικό, και όχι τις Κυκλάδες. Δεν θα είχα ποτέ δεχτεί τον ναύλο, εάν γνώριζα εξ αρχής κάτι τέτοιο, ούτε για το θέμα των χρημάτων, ούτε φυσικά για τον προορισμό.


Αντώνης Μάγγος
Π Φάληρο, 6/7/2008


--
Sailing Charters For All MCPY

-----------------------

Αγαπητέ Κε. Μαγγο,

Το e-mail σας (στις 6 Ιουλίου και ώρα 9΄34 μ.μ) κρίνεται από την εταιρεία μας ακρως αντιεπαγγελματικό, αντιδεοντολογικό και απαράδεκτο.

Ωστόσο τα συνεχή τηλεφωνήματα του Ιταλού αντζέντη, που ειναι σε διαρκή επικοινωνία με τον πελάτη, μας υπενθυμίζουν οτι πάνω απ' όλα προέχει η επιτυχία του ναύλου
( η οποία δυστυχώς δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένη) και μετά έχει σειρά η απάντηση στην ατυχή επίθεση σας κατά της εταιρείας μας.

Τα σημεία δυσαρέσκειας του πελάτη είναι :
- το συνεχές τριγύρισμα γύρω από τα ίδια μέρη , και
- η άφιξη του σκάφους μέσα στα λιμάνια παρα πολύ νωρίς , δηλαδη καταμεσήμερο .

Για να καταρίψουμε προκαταβολικά την εσφαλμένη και άστοχη εντύπωση σας , ότι για όλα αυτά φταίει η εταιρεία μας, σας ενημερώνουμε οτι σε προσωπική επάφή με τον Ιταλό ατζέντη, σας καλύψαμε πλήρως όσο αφορά το δρομολόγιο σε κοντινά και προσβάσιμα για αναπήρους μέρη, αντί των αφιλόξενων Κυκλάδων και επίσης σας δικαιολογήσαμε κατά το δυνατό, όσον αφορά την πρόωρη άφιξη του σκάφους στα λιμάνια, καθημερινά.

Για την ιστορία σημειώστε οτι ουδέποτε υποσχεθήκαμε Κυκλάδες στον πελάτη, αλλά είναι πέρα από αυτον'οητο, ότι οποιος ξένος έρχεται Ελλάδα έχει κρυφό πόθο να κολυμπήσει στα νερά των Κυκλάδων και όχι στην Αίγινα ή τη Σαλαμίνα, πχ. Δεν είναι δύσκολο λοιπόν για ένα πελάτη να προιδεαστεί για Κυκλάδες μέσα απο τους τουριστικούς οδηγούς και τις αναφορές φίλων του , αλλά πάντως όχι από εμάς σαν γραφείο, όπως πολύ αστοχα υπαινίσεσται.

Σας διαβεβαιωνουμε ότι αυτό που θα μπορουσε να βελτιώσει το κλίμα μεταξύ πελάτη και πληρώματος , είναι η παραμονή του σκάφους για λίγο περισσότερο, σε ωραία
κολπάκια για μπάνιο και relax και εάν το πλήρωμα έχει αγχος εάν θα εξασφαλίσει θέση στο επόμενο λιμάνι ή όχι, δεν έχει παρά να ενημερώσει τον πελάτη σχετικά και να τον αφήσει να αποφασίσει ο ίδιος. Προτιμά να κολυμπήσει παραπάνω ρισκάροντας να παραμείνει αρόδο το βράδυ, η επιθυμεί να εξασφαλίσει θέση στο ντόκο, θυσιάζοντας το μπάνιο του?

Είναι λογικό ο πελάτης να μην πείθετε για όλα δια στόματος πληρώματος, αν δεν βιώσει το πρόβλημα. Γιατί λοιπόν δεν δοκιμάζει το πλήρωμα να του κάνει μια φορά το χατήρι , ώστε να ανακαλύψει και μόνος του μπαίνοντας αργά στο λιμάνι, το αληθές των λόγων του καπετάνιου του. Μόνο έτσι θα εμπιστευτεί και θα δικαιώσει το πλήρωμα, βγαζοντας από το μυαλό του την ιδέα , ότι τα παιδιά προσπαθούν να φτιάξουν ένα πρόγραμμα στα μέτρα τους και όχι στα μέτρα του πελάτη, όπως θα έπρεπε.

Ευελπιστούμε ότι θα μεριμνήσεται για την αποκάτασταση του καλού κλίματος πάνω στο σκάφος και θα προτείνετε στα παιδιά λύσεις , που θα δώσουν στον πελάτη λίγη παραπάνω χαρά .

Τα άλλα σημεία του e-mail σας θα απαντηθούν λεπτομερώς, με τιμολόγια προμηθείας (25% απο χρόνια) απο τον ατζεντη και θα ανακαλύψεται , οτι αδίκως χάσατε το μοναδικο γραφειο στη αγορά που διαφήμιζε με δικα του έξοδα, το πρόγραμμα σας και υποστήριζε την ιδέα σας.

Ιωάννα Πεταλά
Ντόρα Χατζηβασιλείου

Sun Yachting Greece ltd
21, Poseidonos Ave.
174 55 Alimos

------------------

Κυρία Πεταλά,


Ο Ιταλός ατζέντης προφανώς θεώρησε περιττό να συζητήσει μαζί σας, κι εν συνεχεία μαζί μου (μέσω εσάς) τις λεπτομέρειες του ταξιδιού.
Για εμένα, προέχει η ασφάλεια του πελάτη.

Είναι γεγονός πως (προφανώς) μετά τις εξηγήσεις που έλαβε από τον ατζέντη, έπαψε να διαμαρτύρεται για την διαδρομή και το ταξίδι, από εχθές.

Όμως, όσο κι αν το εξήγησα εγώ το Σάββατο, και όσο κι αν το εξηγούσαν τα παιδιά που εργάζονται στο σκάφος σαν πλήρωμα την Κυριακή, πριν την επιστολή μου, η κατάσταση ήταν οριακή, και ο πελάτης διαμαρτυρόταν ασταμάτητα για το ότι πλήρωσε Κυκλάδες και δεν λαβαίνει αυτό που πλήρωσε.

Όφειλα να ενημερώσω, όφειλα να ξεκαθαρίσω την θέση μου, και να προειδοποιήσω για τα προβλήματα που υπάρχουν.

Λέτε πως γυρίζουν στο λιμάνι καταμεσήμερο, ενώ ξεκίνησαν το Σάββατο, πήγαν αρόδο στην Μονή, και την Κυριακή έκαναν ιστιοπλοΐα προς την Επίδαυρο, μετά κατευθύνθηκαν προς τα Μέθανα, κατέπλευσαν στο Ασκέλι στον Πόρο, και μπήκαν στο λιμάνι στις 5 το απόγευμα, διότι οι πελάτες διαμαρτυρόντουσαν για την πορεία τους και για το εάν θα κατευθυνθούν τελικά προς τις Κυκλάδες ή όχι, και ότι δεν ήταν αυτό που πλήρωσαν για τις διακοπές τους. Το πρόβλημα τους δεν ήταν σε καμία περίπτωση η ώρα άφιξης την συγκεκριμένη ημέρα στο λιμάνι, αλλά η διαδρομή.

Ξεχνάτε (ίσως από άγνοια της ιδιαιτερότητας του συγκεκριμένου ναύλου) ότι ο άνθρωπος αυτός είναι πανύψηλος και υπερβολικά βαρύς (λόγω ύψους), και ότι για να μπει στην θάλασσα χρειάζεται να τον βοηθήσουν, για να βγει από την θάλασσα το ίδιο, για να μπει στο ντινκυ είναι ολόκληρη διαδικασία, για να πάει στην καμπίνα χρειάζεται να ακολουθηθεί ένα πρωτόκολλο και μια διαδικασία που δεν είναι καθόλου εύκολη για τα παιδιά που εργάζονται στο σκάφος, για να πάει στην τουαλέτα το ίδιο, και για κάθε μετακίνηση του στο σκάφος χρειάζεται την βοήθεια αλλά και την προσοχή του πληρώματος, εκτός των άλλων για να μην γίνει κάποιο ατύχημα. Τα παιδιά εργάζονται πολύ πιο σκληρά από ότι φαντάζεστε.

Ίσως νομίζετε πως ο σκίππερ και ο βοηθός στον ναύλο αυτό όταν δένουν στο λιμάνι, ή όταν μένουν αρόδο (ήδη σήμερα Τρίτη 8/7 ήταν η δεύτερη διανυκτέρευση τους αρόδο) το πλήρωμα πάει για μπύρες... Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Σε κάθε μετακίνηση του πάνω στο σκάφος, από την ώρα που ξυπνάει μέχρι την ώρα που θα κοιμηθεί χρειάζεται την βοήθεια και των δυο, ειδικά στην περίπτωση του λόγω βάρους, ακόμα και μέσα στο λιμάνι.

Με είχατε όντως ρωτήσει εάν τα κρεβάτια του σκάφους είναι αρκετά ευρύχωρα για έναν ψηλό άνθρωπο, και είχα απαντήσει θετικά, αλλά αυτό που προφανώς δεν έχετε αντιληφθεί, είναι ότι λόγω ύψους, είναι ανάλογο και το βάρος του. Γι αυτό και επέμεινα στο να πάει άντρας βοηθός, και όχι κάποια κοπέλα.

Το πλήρωμα λοιπόν, εργάζεται πολύ πιο σκληρά και κοπιαστικά από ότι φαντάζεστε, και σε εξαντλητικό ωράριο. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν, αντί να εκτιμηθεί η προσπάθεια και η προσφορά τους για αμοιβή ανάλογη με έναν ναύλο με αρτιμελείς που θα μετακινηθούν μόνοι τους, θα κολυμπήσουν μόνοι τους, θα ασχολούνται μόνο με τα καθήκοντα τους της διακυβέρνησης του σκάφους και της προετοιμασίας των γευμάτων, να υπαινίσσεστε ότι λουφάρουν μπαίνοντας νωρίς στο λιμάνι. Ακόμα και στο λιμάνι, αυτοί δεν σχολνάνε, είναι εκεί, απίκο, και βοηθάνε σε κάθε μετακίνηση του κυρίου Rabbeni. Κάτι έχετε καταλάβει λάθος...

Ειδικά η Ντόρα που γνωρίζει πολύ καλά τα μέρη και τις διαδρομές, πως να προσεγγίσουν στην Ύδρα ή στις Σπέτσες εάν δεν μπουν πολύ νωρίς? Και εάν μιλάμε για μη ανάπηρο, το πολύ πολύ θα δέσεις σε δεύτερη και τρίτη ντάνα, ή μένεις και αρόδο, όπως πολύ εύστοχα λέτε. Με τον παραπληγικό επιβάτη, τι θα κάνεις δεύτερη και τρίτη ντάνα? Και σε περίπτωση ανάγκης, που τι θα κάνεις?

Ίσως δεν έχετε αναλογιστεί το πόσο εύκολο είναι να πάθει κάποιο ατύχημα, ένας τέτοιος άνθρωπος, στο περιβάλλον της θάλασσας και ενός σκάφους, όσο κι αν έχουν φροντίσει για την ασφάλεια του και για την προσβασιμότητα του.

Είναι επίσης προφανές ότι δεν αντιλαμβάνεστε πόσο σκληρά εργάζονται τα παιδιά του πληρώματος, ακόμα και όταν το σκάφος βρίσκεται στο λιμάνι. Κατά την διάρκεια του πλου, με εξαίρεση ίσως τα απόνερα των καραβιών, η πλεύση είναι γλυκιά και το σκάφος είναι αρκετά σταθερό. Όταν στέκεται στην άγκυρα όμως, κάπου αρόδο, έχετε αναλογιστεί ότι με έναν άνθρωπο με περιορισμένη κινητικότητα, κάθε κυματάκι, κάθε απόνερο ακόμα και από ένα ντίνκυ που περνάει, είναι θέμα?

Λέτε να έχω ξοδέψει μια μικρή περιουσία για να κάνω το σκάφος μου προσβάσιμο σε τέτοιους ανθρώπους, ενώ δεν θέλω να περάσουν τις καλύτερες διακοπές της ζωής τους?

Ή έχετε την εντύπωση πως εάν δεν πληρωθώ 1890 ευρω που δικαιούμαι, και πληρωθώ ας πούμε περισσότερα, θα γίνω πλούσιος ή έστω θα γίνει κερδοφόρα η επένδυση μου για να κάνω το σκάφος μου προσβάσιμο σε τέτοιους ανθρώπους? Τα χρήματα που έχω ξοδέψει για να κάνω εφικτό σε έναν άνθρωπο με τα κινητικά προβλήματα του κυρίου Rabbeni να ταξιδέψει αξιοπρεπώς και με ασφάλεια, δεν πρόκειται ποτέ να αποσβεστούν. Δεν δέχομαι όμως να με πιάνετε κορόιδο.

Εάν το πρόβλημα μου ήταν οικονομικό, δεν θα είχα δεχτεί την τιμή των 1500 ευρώ όταν αναληθώς μου είπατε τηλεφωνικά πως εσείς δεν παίρνετε προμήθεια ούτε 100 ευρώ και ότι η τιμή είναι χαμηλή, σαν προσφορά στον άνθρωπο αυτόν. Εγώ είμαι αυτός που δέχτηκε να πάρει λιγότερα χρήματα από όσα δικαιούμαι για ένα τέτοιο σκάφος. Η πρακτική όλης της αγοράς είναι οι προμήθεια του ξένου πράκτορα 20% και του Έλληνα 10%. Με ψεύδη με παραπλανήσατε, ότι η τιμή που προσφέρατε το σκάφος είναι ειδική, αλλά προφανώς είναι ειδική μόνο για εμένα, εσείς θέλετε να καρπωθείτε το 45% ετσιθελικά.
Εγώ όμως, ουδέποτε αποδέχτηκα τέτοιες προμήθειες.

Το να με παραπλανάτε λοιπόν για το ποσό του ναύλου, για να αποδεχτώ μια χαμηλότερη τιμή νετ, αποσκοπώντας να κρατήσετε για τον εαυτό σας υπερ-προμήθειες, είναι απαράδεκτο.

Λέτε πως εσείς επιλέγετε σαν γραφείο να δίνετε μεγαλύτερες προμήθειες από τους άλλους στους πράκτορες σας. Ακόμα και εάν αυτό αληθεύει, εσείς προφανώς το κάνετε για να εξασφαλίσετε τον ναύλο και την δική σας αμοιβή σε σχέση με τους δικούς σας ανταγωνιστές. Προφανώς λοιπόν, η επιπλέον προμήθεια που πιθανόν να συμφωνείτε με τους προμηθευτές σας, αφορά δική σας επιλογή και δαπάνη, που θα πρέπει να αφαιρείτε από το δικό σας ποσοστό. Αλλιώς θα έπρεπε να έχετε την σύμφωνη γνώμη του πλοιοκτήτη, για να του χρεώσετε επιπλέον προμήθεια.

Όχι να του λέτε (όπως στην περίπτωση μου) ότι δεν παίρνετε παρά ελάχιστη-αστεία προμήθεια, γιατί είναι χαμηλός ο ναύλος, και στο τέλος να του ζητάτε 45%!!!

Αύριο είναι Τετάρτη, 9 Ιουλίου 2008, και θέλω άμεσα να φροντίσετε γα την εξόφληση του ναύλου, μείον την νόμιμη προμήθεια 30% συνολικά, αλλιώς θα καταγγείλω το ναυλοσύμφωνο και θα σταματήσω το ναύλο όπου βρίσκονται. Δεν βλέπω τον λόγο να συνεχίζει ο ναύλος αυτός, ενώ δεν έχω καμία εμπιστοσύνη πλέον ότι θα πληρωθώ στο τέλος από εσάς αυτό που δικαιούμαι.

Μέχρι τις 11 το πρωί παρακαλώ να έχει τακτοποιηθεί το θέμα, αλλιώς θα δώσω εντολή στο πλήρωμα να επιστρέψει.


Αντώνης Μάγγος