Φίλες και φίλοι


Το μπλογκ αυτό είναι προσωπικό ημερολόγιο.
Δεν καταγράφω πότε έφαγα πότε ξύπνησα κλπ, αλλά τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου κατά την περίοδο που χτίζω ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος, για οικουμενική χρήση, δηλαδή είναι προσβάσιμο σε όλους, άσχετα φυσικής ικανότητας.

Έτσι, οι άνθρωποι με κινητικές αναπηρίες θα μπορούν ισότιμα και με ασφάλεια να ταξιδεύουν με ιστιοπλοϊκό σκάφος, να συμμετέχουν σε αγώνες ιστιοπλοΐας, να κάνουν διακοπές, να κολυμπάνε σε όμορφες παραλίες και ερημικούς κόλπους, να επισκέπτονται τα νησιά και να απολαμβάνουν τις ομορφιές της θάλασσας.

Στην ιδέα αυτή είχα συνεταίρους που ήδη κουράστηκαν και την "έκαναν" με ελαφρά πηδηματάκια, αλλά και άλλους που ακόμα με στηρίζουν. Η στήριξη είναι και οικονομικής φύσης, εργασία, αλλά και ανοχή στον χρόνο που αφιερώνω σε αυτόν τον σκοπό.

Περισσότερο απ όλους θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια μου, που με ανέχεται και συμμετέχει στα όνειρα μου.

Υπάρχουν πολλά προσωπικά στοιχεία, τα οποία δεν έχουν άμεση σχέση με τον πιο πάνω σκοπό, αλλά συμπληρώνουν τις σκέψεις και τις δραστηριότητες μου σε σχέση με την ιστιοπλοΐα και την θάλασσα, καθώς και με τον κλάδο του θαλάσσιου τουρισμού γενικότερα.

Κάποτε, ένας Ταϋλανδός που γνώρισα στην Παραολυμπιάδα του 2004, μου είπε πως θα περάσω φάσεις μεγάλης απογοήτευσης, θα κουραστώ, θα απελπιστώ, αλλά να μην σταματήσω τον αγώνα που ξεκίνησα... Είχε δίκιο. Ελπίζω να μην φτάσω στο σημείο τα πιο πάνω συναισθήματα που ήδη έχω νοιώσει, να με σταματήσουν.

Tuesday, July 24, 2007

Λιμεναρχεία και λιμενικοί...


Πριν 2-3 χρόνια, φθάνω στις 5 το πρωί στην Σέριφο, το μελτέμι έχει πέσει στα 4 μποφώρ περίπου...
Το προηγούμενο βράδυ είχα κοιμηθεί 1-2 ώρες, ήμουνα πτώμα, και μετά από μια κουραστική μέρα, ξεκίνησα το απόγευμα από Πόρο για Σέριφο...
Φθάνοντας λοιπόν, έκανα το λάθος να μην πάω κατ ευθείαν στο λιμάνι, αλλά έμεινα αρόδο (για να κοιμηθώ λίγο) σε έναν κολπο νοτιοδυτικά του νησιού, δεν θυμάμαι πως τον λένε...
Κατά τις 10 το πρωί ξύπνησα, και ξεκίνησα για το λιμάνι, αλλά ο άνεμος πλέον χτυπούσε 35-40 μίλια μέσα στο λιμάνι.Δεν είχε θέση σταβέντο, άσε που το λιμανάκι έχει ρηχά και αν γίνει το παραμικρό λάθος, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για να ξεφύγεις, παρόλη την κούραση αποφάσισα να φύγουμε για Σίφνο...
Φθάνοντας στις Καμάρες, είμαι ζόμπι από την κούραση, και μέσα στο λιμάνι γίνεται της κολάσεως, ο αέρας στιφογυρίζει μέσα, και κάθε στιγμή σου έρχεται από άλλη κατεύθυνση...
Με δεδομένη την κούραση που μου επιρρέασε την κρίση, αποφάσισα ότι το πιο σωστό ήταν να μείνω αρόδο και να στριφογυρίζω με ασφάλεια στην μέση του κόλπου. Όποιος ήθελε ας έβγαινε με το φουσκωτό, εγώ δεν κουνούσα από εκεί!!!
Το απόγευμα, ένα ταχύπλοο σηκώνει άγκυρα και φεύγει από το λιμάνι... Υπάρχει ελεύθερη θέση στο λιμάνι!!!!!!!!!!!Βάζω μπρος, σηκώνω την άγκυρα, και εξηγώ στους επιβάτες ότι λόγω αέρα, έχουμε μια πιθανότητα να βάλουμε το σκάφος στην θέση, μπαλόνια στα χέρια για 2 από αυτούς, ο άλλος στην άγκυρα με σαφείς οδηγίες να κοιτάζει συνέχεια εμένα για να ρίξει την άγκυρα την στιγμή που θα του πω χωρίς να χάσει δευτερόλεπτο, και στην συνέχεια να κοιτάζει εμένα αν θα του πω stop ή up...
Ενώ ο αέρας σαρανταρίζει και συνεχίζει να στριφογυρίζει, κάνω τα πάντα σωστά, και μπαίνω δίπλα σε ένα μεγάλο ταχύπλοο, άγγιχτος...
Ο τύπος έχει στο πλάι μια σκάλα για να κατεβαίνουν στο dinghy.
Φώναξα στους "μπαλονάδες" να πάνε από εκεί, και να φροντίσουν με τα μπαλόνια να μην ακουμπήσουμε την σκάλα...
Ενώ απέχω 3-4 μέτρα από τον ντόκο, είμαι μέσα στην θέση, ο τρελός του λιμανιού αρχίζει και μου φωνάζει να φύγω!!!
Η θέση είναι του κυρίου Κοντέλη (φορτν θέλεις?)...
Τον γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι, και πετάω σκοινι έξω, αλλά κανένας από τους 10 τουλάχιστον τύπους που στέκονται στον ντόκο δεν το πιάνουν για να το δέσουν στην πίντα...
Όλοι μαζί μου φωνάζουν να φύγω, εγώ στέκομαι με φουλ ανάποδα και την άγκυρα καργαρισμένη, και τελικά ο τρελός δένει την πρυμάτσα, αλλά συνεχίζει να φωνάζει να φύγω...
Σε 2 λεπτά σκάει και το λιμεναρχείο...
Ξέρετε, μου λέει ο λιμενικός, η θέση αυτή είναι του κυρίου Κοντέλη, που έχει και το διπλανό σκάφος, μόλις βγήκε εξω με το μικρός του ταχύπλοο για να κάνει το μπάνιο του, και σε λίγο θα ξαναγυρίσει, το μικρό ταχύπλοο το δένει δίπλα στο μεγάλο κότερο, και ανεβοκατεβαίνει με την πλαϊνή σκάλα...
Εγώ δεν κουναω από εδώ, απαντάω, εκτός και αν μου φέρετε κάποιο χαρτί ότι η θέση αυτή του ανήκει!!!
Θα κάνεις ζημιά στην σκάλα του σκάφους του, μου απαντάσει ο λιμενικός...
Κι εσύ τι είσαι εδώ? Φύλακας του σκάφους του Κοντέλη?
Να σου πω, συνεχίζω να του λέω, δεν θα κάνω εγώ ζημιά στην σκάλα του Κοντέλη, η σκάλα θα κάνει ζημιά στο δικό μου σκάφος, και να του πεις να μαζέψει την σκάλα τώρα, γιατί αν πάθω κάποια ζημιά από την σκάλα αυτή, θα σου κάνω μήνυση ότι εξ αιτίας σου έγινε!!!
Αποτέλεσμα?
Από την άλλη μεριά είχα ένα σκάφος του λιμενικού, το οποίο έδενε με ρεμέντζο. Με εντολή του λιμενικού, και με το φουσκωτό του μεγάλου κότερου, πέρασαν ένα πεντένι στο ρεμέντζο του λιμεναρχείου, και έτσι εκτός της άγκυρας απέκτησα και ρεμέντζο, έτσι ώστε να μην υπάρξει πιθανότητα (με το γύρισμα του αέρα) να πιεστεί το σκάφος μου στην πλαϊνή σκάλα του κότερου!!!Κάτσαμε εκεί μιαμιση μέρα, κανένας δεν τόλμησε να μου ξαναμιλήσει... Μάλιστα την άλλη μερα, πιάσαμε την κουβέντα με τον καπετάνιο του Κοντέλη, ο οποίος έλεγξε την σκάλα του, και μου έδωσε συγχαρητήρια γιατί με τόσο δυνατό αέρα έβαλα το σκάφος μου χωρίς να ακουμπήσω καν την σκάλα αυτήν...
Πόσα να τους χώνει ο τύπος για να τρέχει ένα ολόκληρο λιμάνι και το λιμεναρχείο για να τον υπηρετούν?
Σημείωση:Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζω ποιανού ήταν το σκάφος, εγώ δεν γνώρισα τον ιδιοκτήτη του, εκείνοι έλεγαν και ξανάλεγαν ότι ήταν του Κοντέλη. Εαν το σκάφος δεν ανήκε σε αυτόν, να με συγχωρέσει ο άνθρωπος που τον αναφέρω, δεν τον γνωρίζω, δεν έχω κανέναν λόγο να ασχοληθώ μαζί του, άλλοι τον ανάφεραν συνέχεια...Έχω κρατήσει φωτογραφίες, το σκάφος είχε ελληνική σημαία-επαγγελματικό!!!
Προφανώς ο ιδιοκτήτης του σκάφους αυτού, επειδή ήθελε να συμπληρώσει το εισόδημα του, το έκανε επαγγελματικό για να κερδίζει από τα ναύλα... Όχι, αποκλείεται να το έκανε για να παίρνει φθηνό πετρέλαιο και για να μην τον πιάσουν τεκμήρια και πόθεν αίσχη, ούτε καν για να μην πληρώσει το ΦΠΑ...
Οι μπίζνες με τα φορντ δεν πάνε καλά, και είπε να επεκταθεί και στον τουρισμό!!!
Άλλωστε δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος...
Βέβαια, ο λιμενικός ήταν πολύ απασχολημένος για να προστατεύσει την θέση του εν λόγω κυρίου, κι έτσι δεν θα βρήκε χρόνο για να ασχοληθεί με τα έγγραφα του σκάφους, με το πόσο νόμιμο είναι να στέκεται εκεί το σκάφος όλο το καλοκαίρι για προσωπική χρήση του ιδιοκτήτη του, τι καύσιμα κατανάλωνε (τράνζιτ ή ελεύθερα) κλπ.
Λεπτομέρειες...

Monday, July 23, 2007

Ποιοί είμαστε!!!

θα παραθέσω μερικά στιγμιότυπα, για να μην τα ρίχνετε στους άλλους καπεταναίους , αλλά στην ίδια μας την φάρα...

1) στην Ύδρα , όλοι ξέρουν ότι θα μπλεχτούν οι άγκυρες . Εξ' ου και θησαυρίζει ο κομαντο-βαρκάρης με τη γενειάδα, που φυσικά αντιτίθεται στο να μπουν κάποιες τσαμαδούρες για ρεμέντζα, γιατί θα χάσει την δουλειά και το αφορολόγητο εισόδημα... ποιος μιλά επίσημα για αυτό ? ΚΑΝΕΙΣ !!!

2) στο κανάλι του Πόρου, προς την μεριά του Σταυρού, όσοι κάνουν κινήσεις για πρυμνοδετήσουν, έχουν 50 % πιθανότητα να μπλεχτούν με την γιγάντια καδένα ( κατά το μήκος του καναλιού ), που έβαλαν για μια ρεγκάτα πριν 10 χρόνια και από τότε έμεινε εκεί.Οι 2 τοπικοί δύτες, παρατηρούν ( σε βάρδιες ΝΑΙ !) με κιάλια από τα πάνω σπίτια και μόλις δουν το ανύποπτο θύμα , κατεβαίνουν - και προσφέρουν την α μ ε ρ ι σ τ η βοήθεια τους ......... ποιος έκανε κάτι εκεί ? ΚΑΝΕΙΣ !

3) στη Σίφνο, φθάνεις συνήθως με 6-8 Μποφόρ, είσαι πτώμα από την ένταση και την ευθύνη που έχεις για όσους κουβαλάς, με κλειδώσεις που πονάνε από την διαρκή κλίση, μπαίνεις στο μέσα του μόλου και εκεί σου απαγορεύουν οι ψαράδες να δέσεις γιατί ..."αύριο πρωί-πρωί θα φύγουν ...."Επειδή το έμαθα στα πολλά χρόνια που πηγαίνω, τους προκαλώ λέγοντας ότι θα μπω 1η ντάνα ( με χρήση άγκυρας και την πρύμνη μου ανάμεσα στις πλώρες τους ), θα σηκωθώ όμως κι εγώ μαζί τους για να λύσω και να ξαναδέσω!!! Ξέρετε πως πιάνει αυτό το κόλπο?Όταν μάλιστα δεν εμφανίζονται ποτέ το πρωί και είναι στα καφενεία? Γιατί έξω απλά λυσσομανάει ..

4) στη Σέριφο , η μέσα μεριά του μόλου έχει ένα αμαρκάριστο ξέχωμα από άμμο.Αν δεν το ξέρεις, έκατσες επάνω του. Ξέρετε τι κάνουν όσοι σε βλέπουν να μπαίνεις και να πηγαίνεις προς τα εκεί για να πάρεις γωνία για πρυμνοδέτηση ? ΤΙΠΟΤΑ !!!!

Αυτοί είμαστε λοιπόν!!!

Tο κείμενο αυτό το έγραψε ένας φίλος, σε κάποιο φόρουμ (www.naytilia.gr), και το προσυπογράφω.

Να συμπληρώσω ότι ένα καινούργιο επάγγελμα που έχουν ανακαλύψει οι ψαράδες στα διάφορα νησιά με πρόβλημα θέσεων ελιμενισμού, με πρώτη και καλύτερη την Αίγινα, είναι να βγάζουν γερό μεροκάματο φυλώντας μια θέση με το ψαροκάϊκο, και όταν σκάσει η θαλαμηγός φεύγουν και δένουν σε κάποια τσαμαδούρα, εναντι αδράς αμοιβής, για να δέσει ο κύριος νεοπλουτίδης με την θαλαμηγό στην θέση που φυλάγανε...

Εν γνώσει των λιμεναρχείων, και με την ανοχή τους (προφανώς με το αζημίωτο)...
Ξέρετε πόσα παίρνουν? 150-200 ευρώ!!! Είπατε τίποτα???

Friday, July 20, 2007

Ξέρω, είμαι εκτός θέματος...

...είμαι όμως εντός έδρας!!!

Εξακολουθώ να είμαι πολύ στενοχωρημένος. Θα μου πάρει καιρό να μην το σκέφτομαι, θα συνεχίσει να με τρώει όμως το θέμα!

Είναι προσωπικό το θέμα, άρα δεν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες, αυτό όμως που έχει σημασία είναι ότι όταν το ίδιο σου το παιδί δεν σε εμπιστεύεται, θεωρώ ότι το λάθος είναι του γονιού και όχι του παιδιού.

Βέβαια όταν μεσολαβεί ένα διαζύγιο, όσα και να έχεις προσφέρει, πάντα μένει ένα έλλειμα εξ αιτίας της απουσίας σου από τα καθημερινά προβλήματα, προστίθεται και η όποια κατασυκοφάντηση από το πρώην έτερο ήμισυ.

Δεν μπορώ να ησυχάσω, θεωρώ ότι έχω υποστεί ήττα, αλλά πέραν του προσωπικού μου πόνου, με στεναχωρεί τελικά ότι το παιδί μου δεν εμπιστεύεται τον πατέρα του. Δεν είναι καλό να προχωράει στην ζωή του με τέτοιο κενό μέσα του. Δεν ξέρω τι να κάνω...

Thursday, July 19, 2007

Το ήξερα...

Afto poy moy zitises de to ekana k de nomizw oti mporw.
Fovamai oti kati den tha paei kala, edw pera ine trelamenoi me tin asfaleia k de kserw poso bathia mporei na psaxnoun to paramikro!!!



Dear Antonis, It would be my pleasure to return a favour to you after all the ones you have done for me in the past...

ασχολίαστο!!!

Thursday, July 12, 2007

τύχη και ατυχία

θρηνούμε το δάσος της Πάρνηθας, θρηνούμε τους δασοπυροσβέστες στην Κρήτη, θρηνούμε για την σύγκρουση του προαστειακού με την εμπορική αμαξοστοιχία στις τρεις γέφυρες...

Είναι θέμα τύχης ή ατυχίας?
Όταν τσακώνονται οι οδηγοί των λεωφορείων και λένε ότι για κάποιο ατυχημα φταίει η κακή συντήρηση των λεωφορείων, ενώ οι συνητρητές λένε ότι 1 στους 4 οδηγούς λεωφορείου είναι ανίκανοι και απαράδεκτοι για να είναι οδηγοί... τότε καταλήγουμε ότι δεν είναι θέμα τύχης ή ικανότητας, αλλά ένα γενικό χάλι!!!

Δυστυχώς, το χάλι είναι γενικό και πιάνει κάθε πλευρά αυτής της κοινωνίας:
  • Πουλημένοι πολιτικοί που κυβερνάνε χάρη στο μαύρο χρήμα
  • πουλημένοι δημοσιογράφοι, που κονομάνε από το μαύρο χρήμα
  • επίορκοι γιατροί, που συσσωρεύουν μαύρο χρήμα
  • διεφθαρμένοι δημόσιοι υπάλληλοι που χτίζουν πολυκατοικίες με μαύρο χρήμα το οποίο νομιμοποιούν και ελέγχουν μόνοι τους τους εαυτούς τους!
  • ανίκανοι και ανευθυνουπεύθυνοι σε κάθε θέση, σε κάθε πόστο...
Η σαπίλα και η βρώμα έχει ξεχειλίσει, κι εμείς ψάχνουμε για αρωματικά μαντηλάκια για να καταπολεμήσουμε την σήψη...

Είμαι στις κακές μου σήμερα!!!