Wednesday, June 24, 2009
μετά από αρκετές συζητήσεις και προβληματισμό, κατάληξα στα εξής συμπεράσματα:
• ανέκαθεν, ο κινητήριος μοχλός όλης της τουριστικής βιομηχανίας του θαλάσσιου τουρισμού, ήταν οι αναψυχάδες. Άνθρωποι που είχαν πέντε δεκάρες στην άκρη (ή διευκολύνθηκαν από τα δάνεια που δίνονται μόνο σε επαγγελματικά σκάφη), θέλανε να ζήσουν την εμπειρία της ιστιοπλοΐας και της επαφής με την θάλασσα, αλλά δεν μπορούσαν να έχουν δικό τους σκάφος (είτε για οικονομικούς, είτε για φορολογικούς λόγους), κι έτσι κατέληγαν στην αγορά επαγγελματικού σκάφους, που συνδυάζει το τερπνό μετά του ωφελίμου: Έχεις σκάφος για την (μικρή) προσωπική σου χρήση, και κάνεις ναύλα για να καλύπτεις τα έξοδα συντήρησης, ελλιμενισμού καθώς και την χαμένη υπεραξία λόγω παλαιότητας και χρήσης. Σχεδόν ποτέ δεν υπήρξαν στην Ελλάδα επενδυτές, που επένδυσαν μεγάλα κεφάλαια με μοναδικό σκοπό την πραγματική εκμετάλλευση, κι αν υπήρξαν τέτοιοι, αυτοί ήταν η σπάνια εξαίρεση. Μια πολεμική τακτική από πλευράς των Υπηρεσιών, θα είχε σαν αποτέλεσμα να φοβηθεί ο μέσος άνθρωπος που σκέφτεται να στραφεί στην απόκτηση επαγγελματικού σκάφους, με αποτέλεσμα να υποστούμε μεγάλη ζημιά σαν κλάδος, αλλά και σαν χώρα γενικότερα, αφού ήδη είμαστε ουραγοί σε σχέση με τους γείτονες ανταγωνιστές.
• Τα σκάφη μας τα νοικιάζουν Έλληνες και ξένοι, κυρίως ξένοι, οι οποίοι ρεφενέ μοιράζονται το κόστος, και με εβδομαδιαίο κόστος από 200 μέχρι 300 ευρώ το άτομο, κάνουν φθηνές διακοπές στα νησιά μας. Στην χειρότερη περίπτωση το εβδομαδιαίο κόστος ανά άτομο φτάνει στα 400 με 500 ευρώ. Μιλάω για ιστιοπλοϊκά σκάφη μέχρι 15-16 μέτρα. Το ναυλοσύμφωνο εκδίδεται στο όνομα του ενός από όλους, και για κάθε ναυλοσύμφωνο εκδίδεται μια συνολική απόδειξη ή τιμολόγιο. Η πιθανότητα να γίνονται φορολογικοί έλεγχοι στον κάθε πελάτη μας (και μάλιστα σε έναν εξ αυτών για το σύνολο του ποσού της ναύλωσης), γιατί νοίκιασε ένα σκάφος, θα τον αποθαρρύνει να το κάνει, για να μην γίνει στόχος της Εφορίας.
• Οι αρμόδιοι που παίρνουν αποφάσεις, ίσως να θέλουν να βάλουν ταφόπλακα στο μόνο κομμάτι της Ελληνικής οικονομίας αντέχει και στέκεται όρθιο, παρά την ανεπάρκεια των υποδομών ( μαρίνες-μπουρδέλα, άθλιες συνθήκες στα περισσότερα νησιά για τον ελλιμενισμό, γραφειοκρατία, κλπ), και παρά τα προβλήματα εξ αιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που μας ταλαιπωρεί έτσι κι αλλιώς. Δεν έχουν το παραμικρό δικαίωμα να καταστρέφουν έναν ολόκληρο κλάδο, αναγγέλλοντας υποτιθέμενα μέτρα (που θα ληφθούν στο μέλλον). Εάν αντίστοιχα ανακοινώσουν ότι σκοπεύουν να βάλουν τεκμήριο και θα ελεγχθούν για το πόθεν έσχες όσοι νοικιάσουν ξενοδοχεία, αυτοκίνητα, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εάν πούνε ότι θα βάλουν τεκμήριο σε όσους διαλέξουν για τις διακοπές τους την Μύκονο ή την Σαντορίνη, τι θα γίνει? Ας το σκεφτούν σοβαρά και να βάλουν τεκμήριο και σε όσους κάθονται σε ψαροταβέρνες ή σε ακριβές καφετέριες!!!
Δεν είναι εποχή για πειραματισμούς στις πλάτες ενός κλάδου, που διαφημίζει την χώρα μας σε όλο τον κόσμο, διότι μπορεί να είμαστε πίσω σε υποδομές, είμαστε όμως προνομιούχοι σε ήλιο, θάλασσα, νησιά, απόμερους κόλπους, υπέροχο τοπίο. Εάν θέλουν να καταστρέψουν τον κλάδο μας και να παραδώσουν τον θαλάσσιο τουρισμό στα χέρια των ξένων, θα πρέπει να μας βρούνε όλους σε θέση μάχης.
...μου τρώει τα σπλάχνα, δεν βγάζω άχνα!!! Όχι εγώ, τουλάχιστον θα τους τα πω κατάμουτρα...
• ανέκαθεν, ο κινητήριος μοχλός όλης της τουριστικής βιομηχανίας του θαλάσσιου τουρισμού, ήταν οι αναψυχάδες. Άνθρωποι που είχαν πέντε δεκάρες στην άκρη (ή διευκολύνθηκαν από τα δάνεια που δίνονται μόνο σε επαγγελματικά σκάφη), θέλανε να ζήσουν την εμπειρία της ιστιοπλοΐας και της επαφής με την θάλασσα, αλλά δεν μπορούσαν να έχουν δικό τους σκάφος (είτε για οικονομικούς, είτε για φορολογικούς λόγους), κι έτσι κατέληγαν στην αγορά επαγγελματικού σκάφους, που συνδυάζει το τερπνό μετά του ωφελίμου: Έχεις σκάφος για την (μικρή) προσωπική σου χρήση, και κάνεις ναύλα για να καλύπτεις τα έξοδα συντήρησης, ελλιμενισμού καθώς και την χαμένη υπεραξία λόγω παλαιότητας και χρήσης. Σχεδόν ποτέ δεν υπήρξαν στην Ελλάδα επενδυτές, που επένδυσαν μεγάλα κεφάλαια με μοναδικό σκοπό την πραγματική εκμετάλλευση, κι αν υπήρξαν τέτοιοι, αυτοί ήταν η σπάνια εξαίρεση. Μια πολεμική τακτική από πλευράς των Υπηρεσιών, θα είχε σαν αποτέλεσμα να φοβηθεί ο μέσος άνθρωπος που σκέφτεται να στραφεί στην απόκτηση επαγγελματικού σκάφους, με αποτέλεσμα να υποστούμε μεγάλη ζημιά σαν κλάδος, αλλά και σαν χώρα γενικότερα, αφού ήδη είμαστε ουραγοί σε σχέση με τους γείτονες ανταγωνιστές.
• Τα σκάφη μας τα νοικιάζουν Έλληνες και ξένοι, κυρίως ξένοι, οι οποίοι ρεφενέ μοιράζονται το κόστος, και με εβδομαδιαίο κόστος από 200 μέχρι 300 ευρώ το άτομο, κάνουν φθηνές διακοπές στα νησιά μας. Στην χειρότερη περίπτωση το εβδομαδιαίο κόστος ανά άτομο φτάνει στα 400 με 500 ευρώ. Μιλάω για ιστιοπλοϊκά σκάφη μέχρι 15-16 μέτρα. Το ναυλοσύμφωνο εκδίδεται στο όνομα του ενός από όλους, και για κάθε ναυλοσύμφωνο εκδίδεται μια συνολική απόδειξη ή τιμολόγιο. Η πιθανότητα να γίνονται φορολογικοί έλεγχοι στον κάθε πελάτη μας (και μάλιστα σε έναν εξ αυτών για το σύνολο του ποσού της ναύλωσης), γιατί νοίκιασε ένα σκάφος, θα τον αποθαρρύνει να το κάνει, για να μην γίνει στόχος της Εφορίας.
• Οι αρμόδιοι που παίρνουν αποφάσεις, ίσως να θέλουν να βάλουν ταφόπλακα στο μόνο κομμάτι της Ελληνικής οικονομίας αντέχει και στέκεται όρθιο, παρά την ανεπάρκεια των υποδομών ( μαρίνες-μπουρδέλα, άθλιες συνθήκες στα περισσότερα νησιά για τον ελλιμενισμό, γραφειοκρατία, κλπ), και παρά τα προβλήματα εξ αιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που μας ταλαιπωρεί έτσι κι αλλιώς. Δεν έχουν το παραμικρό δικαίωμα να καταστρέφουν έναν ολόκληρο κλάδο, αναγγέλλοντας υποτιθέμενα μέτρα (που θα ληφθούν στο μέλλον). Εάν αντίστοιχα ανακοινώσουν ότι σκοπεύουν να βάλουν τεκμήριο και θα ελεγχθούν για το πόθεν έσχες όσοι νοικιάσουν ξενοδοχεία, αυτοκίνητα, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εάν πούνε ότι θα βάλουν τεκμήριο σε όσους διαλέξουν για τις διακοπές τους την Μύκονο ή την Σαντορίνη, τι θα γίνει? Ας το σκεφτούν σοβαρά και να βάλουν τεκμήριο και σε όσους κάθονται σε ψαροταβέρνες ή σε ακριβές καφετέριες!!!
Δεν είναι εποχή για πειραματισμούς στις πλάτες ενός κλάδου, που διαφημίζει την χώρα μας σε όλο τον κόσμο, διότι μπορεί να είμαστε πίσω σε υποδομές, είμαστε όμως προνομιούχοι σε ήλιο, θάλασσα, νησιά, απόμερους κόλπους, υπέροχο τοπίο. Εάν θέλουν να καταστρέψουν τον κλάδο μας και να παραδώσουν τον θαλάσσιο τουρισμό στα χέρια των ξένων, θα πρέπει να μας βρούνε όλους σε θέση μάχης.
...μου τρώει τα σπλάχνα, δεν βγάζω άχνα!!! Όχι εγώ, τουλάχιστον θα τους τα πω κατάμουτρα...
Friday, June 19, 2009
εαν τολμήσουν...
... να πειράξουν τον κλάδο μας, θα βάλουμε στα σκάφη μας Τούρκικη σημαία, και θα γεμίσουμε το Αιγαίο με την σημαία αυτή, κι άντε να καταλάβουν οι ξένοι μετά, σε ποιά χώρα βρίσκονται!!!
Προβληματισμοί...
Δεν ξέρω τι να πω, τα έχω χαμένα τον τελευταίο καιρό…
Σπίτι δικό μου δεν έχω, εξοχικό δεν έχω, λεφτά για ξενοδοχεία για να πάω διακοπές με τα 5 παιδάκια μου, δεν έχω… Παλιά έκανα κάμπινγκ, αλλά με φάγανε τα οργανωμένα κάμπινγκ, μας κυνηγάγανε εμάς που κάναμε ελεύθερο, στα οργανωμένα είναι ο ένας πάνω στον άλλον, και εμένα με έπιανε μια περίεργη κλειστοφοβία, όταν έπρεπε να συνωστίζομαι με πολλούς, σε περιορισμένο χώρο…
Τελικά, αφού δεν είμαι τόσο πλούσιος όσο ο μέσος Έλληνας, που έχει σπίτι, πιθανόν εξοχικό και κάποια οικοπεδάκια αριστερά δεξιά, εγώ επέλεξα σαν τρόπο διακοπών να έχω ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος, αξίας περί τις 100 χιλιάδες ευρώ, που κοιμίζει 8 άτομα σε 4 διπλές καμπίνες. Κόστισε λιγότερο από όσο έχει ένα οικόπεδο στα Λουτρά της Ωραίας Ελένης.
Ετησίως μου στοιχίζει κατά μέσο όρο γύρω στις 8 με 10 χιλιάδες ευρώ (για έξοδα συντήρησης, αντικατάστασης εξοπλισμού, ελλιμενισμού κλπ), αλλά το σκάφος μου το έχω επαγγελματικό, και όχι μόνο κερδίζω τα έξοδα αυτά από την ναύλωση του σκάφους, αλλά συνήθως βγάζω και ένα μικρό κέρδος από αυτήν την δραστηριότητα, που μου καλύπτει την χαμένη υπεραξία του σκάφους όσο παλιώνει. Πόσο στοιχίζει ένα εξοχικό, σε λογαριασμούς σε συντήρηση, σε έξοδα πήγαινε έλα, σε έπιπλα και σκεύη κλπ?
Έχοντας το σκάφος επαγγελματικό, με μηδενικό κόστος, έχω την δυνατότητα κάποια Σαββατοκύριακα και κάποιο δεκαήμερο το καλοκαίρι, να πάρω την οικογένεια μου και να κάνω διακοπές, που δεν μου στοιχίζουν τίποτα, διότι πρωινά-μεσημεριανά-βραδινά, τα τρώμε στο σκάφος, σε κάποιον απόμερο κόλπο, στην ησυχία και στην δροσιά, έχω το πλωτό εξοχικό μου όπου μου αρέσει, νάναι καλά ο Αίολος, μπορώ να γυρίσω όλη την Ελλάδα χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψω πάνω από 100 ευρώ σε πετρέλαια… Μάλιστα, ακόμα και όταν κάνω ιδιόχρηση, πληρώνω φόρους και ΦΠΑ σαν να ήμουνα πελάτης του εαυτού μου!
Δεν συζητάω το ψαρεματάκι που μου εξασφαλίζει τον ολόφρεσκο μεζέ, το μπάνιο σε πεντακάθαρα νερά, τις αστροφεγγιές που έχω απολαύσει, την απόλυτη επαφή με την φύση, τον ήλιο και την θάλασσα, και όλα αυτά τζάμπα!!!
Και όμως, όπου έχουν ακούσει ότι είμαι πλοιοκτήτης, με θεωρούν σαν πλούσιο, σαν κάποιο χαρακτήρα της Δυναστείας, σαν κάποιον που τα λεφτά τρέχουν από τα μπατζάκια του!
Πλούσιοι και προνομιούχοι θεωρούνται και όσοι νοικιάζουν σκάφη σαν το δικό μου, βλέπω πολλές φορές την ζήλεια στα μάτια των περαστικών, αλλά ακούω και πολλά σχόλια. Πόσα θέλει κάποιος (Έλληνας ή ξένος) για να μετακινηθεί σε κάποιο νησί και εν συνεχεία στις παραλίες, να νοικιάσει δωμάτια για 7-8 άτομα, και να φάνε στις ταβέρνες και στα εστιατόρια για μια εβδομάδα? Διότι με κόστος το πολύ 30-40 ευρώ κατ άτομο την ημέρα, νοικιάζεις ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος, και έχεις συγχρόνως εξοχικό σπίτι, το δικό σου εστιατόριο, και το μεταφορικό μέσο που θα σε μετακινήσει σε περισσότερα νησιά, στις παραλίες, και θα απολαύσεις και την δράση της ιστιοπλοΐας, όλο το πακέτο που ακόμα και να μην το έχει ζήσει κάποιος, μπορεί να το φανταστεί με μεγάλη ευκολία.
Ακόμα κι αν δεν έχει τις γνώσεις κάποιος για να διακυβερνήσει ένα τέτοιο σκάφος, μπορεί να προσλάβει έναν σκίπερ, που θα ανεβάσει το κόστος κατά 15-20 ευρώ το άτομο την ημέρα, πράγμα όχι τόσο τραγικό. Πριν από ένα τέτοιο ταξίδι, με κόστος 350-400 ευρώ, μπορεί να παρακολουθήσει μαθήματα από κάποια σχολή ιστιοπλοΐας, πράγμα που αξίζει τον κόπο, διότι θα μάθει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, και θα περάσει πολύ όμορφα.
Τώρα τελευταία, διαβάζω δημοσιεύματα στις εφημερίδες για κυκλώματα σωματεμπορίας που ξέπλεναν μαύρο χρήμα από τις παράνομες δραστηριότητες τους, καθώς επίσης και ότι οργάνωναν κρουαζιέρες σεξουαλικού περιεχομένου… Επίσης διαβάζω ότι οι εγκέφαλοι του Υπουργείου Οικονομικών προσανατολίζονται να επιβάλουν τεκμήριο σε όσους νοικιάζουν τα σκάφη μας, και γενικά ότι θα αντιμετωπίζουν ανθρώπους σαν κι εμένα σαν έχοντες και κατέχοντες, σαν φοροφυγάδες, σαν απατεώνες…
Έχουνε τρελαθεί τελείως οι άνθρωποι αυτοί? Πότε έγινα «έχων και κατέχων»?
Σε μια περίοδο που τα σκάφη μας θα ήταν μια φτηνή λύση για διακοπές για πολύ περισσότερο κόσμο από αυτούς που παραδοσιακά προτιμούν αυτόν τον τρόπο διακοπών, έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία λασπώματος του κλάδου αυτού, ενώ ο τουρισμός έχει κάμψη και δυσκολευόμαστε να βγάλουμε το μεροκάματο που τόσα χρόνια βγάζαμε, προσφέροντας υπηρεσίες στον Ελληνικό Τουρισμό αφού πολλοί ξένοι έρχονται και ξανάρχονται στην πατρίδα μας και γνωρίζουν την πατρίδα μας, αφήνουν τα ωραία τους λεφτά και γίνονται οι καλύτεροι διαφημιστές της πατρίδας μας… Τώρα αυτοί έχουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, και εμείς τα παράπλευρα θύματα της.
Ούτε πλούσιοι είμαστε, ούτε απατεώνες που κάνουμε δουλειές με μαύρα χρήματα.
Κι αν υπάρχουν ανάμεσα μας ελάχιστοι τέτοιοι, ας μου πείτε σε ποιον επαγγελματικό κλάδο δεν υπάρχουν και κάποια λαμόγια ανάμεσα τους…
Ζούμε σε μια νησιωτική χώρα, ζούμε σε μια χώρα που ο τουρισμός είναι η μόνη της πετυχημένη δραστηριότητα, και ο θαλάσσιος τουρισμός είναι ένα κομμάτι αυτής της δραστηριότητας, που έχει μπει στο στόχαστρο των αρχών!!! Όλη η δραστηριότητα μας, γίνεται σε ανεπαρκείς εγκαταστάσεις, σε μαρίνες που δεν πληρούν τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις, πολεμάμε με την γραφειοκρατία και την στενοκεφαλιά, και τώρα πρέπει να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες…
Εάν υπάρχει έστω και ένας σκεπτόμενος άνθρωπος, παρακαλάω να σκεφτεί πως ο θαλάσσιος τουρισμός δεν αντέχει να δέχεται όλη αυτήν την λάσπη, και όταν βασίζεται στην πλειοψηφία του σε χομπίστες όπως εγώ, είναι κρίμα να μας οδηγήσουν σε μαρασμό και σε ανυποληψία.
Αντώνης Μάγγος
Ένας πολύτεκνος πλοιοκτήτης
Σπίτι δικό μου δεν έχω, εξοχικό δεν έχω, λεφτά για ξενοδοχεία για να πάω διακοπές με τα 5 παιδάκια μου, δεν έχω… Παλιά έκανα κάμπινγκ, αλλά με φάγανε τα οργανωμένα κάμπινγκ, μας κυνηγάγανε εμάς που κάναμε ελεύθερο, στα οργανωμένα είναι ο ένας πάνω στον άλλον, και εμένα με έπιανε μια περίεργη κλειστοφοβία, όταν έπρεπε να συνωστίζομαι με πολλούς, σε περιορισμένο χώρο…
Τελικά, αφού δεν είμαι τόσο πλούσιος όσο ο μέσος Έλληνας, που έχει σπίτι, πιθανόν εξοχικό και κάποια οικοπεδάκια αριστερά δεξιά, εγώ επέλεξα σαν τρόπο διακοπών να έχω ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος, αξίας περί τις 100 χιλιάδες ευρώ, που κοιμίζει 8 άτομα σε 4 διπλές καμπίνες. Κόστισε λιγότερο από όσο έχει ένα οικόπεδο στα Λουτρά της Ωραίας Ελένης.
Ετησίως μου στοιχίζει κατά μέσο όρο γύρω στις 8 με 10 χιλιάδες ευρώ (για έξοδα συντήρησης, αντικατάστασης εξοπλισμού, ελλιμενισμού κλπ), αλλά το σκάφος μου το έχω επαγγελματικό, και όχι μόνο κερδίζω τα έξοδα αυτά από την ναύλωση του σκάφους, αλλά συνήθως βγάζω και ένα μικρό κέρδος από αυτήν την δραστηριότητα, που μου καλύπτει την χαμένη υπεραξία του σκάφους όσο παλιώνει. Πόσο στοιχίζει ένα εξοχικό, σε λογαριασμούς σε συντήρηση, σε έξοδα πήγαινε έλα, σε έπιπλα και σκεύη κλπ?
Έχοντας το σκάφος επαγγελματικό, με μηδενικό κόστος, έχω την δυνατότητα κάποια Σαββατοκύριακα και κάποιο δεκαήμερο το καλοκαίρι, να πάρω την οικογένεια μου και να κάνω διακοπές, που δεν μου στοιχίζουν τίποτα, διότι πρωινά-μεσημεριανά-βραδινά, τα τρώμε στο σκάφος, σε κάποιον απόμερο κόλπο, στην ησυχία και στην δροσιά, έχω το πλωτό εξοχικό μου όπου μου αρέσει, νάναι καλά ο Αίολος, μπορώ να γυρίσω όλη την Ελλάδα χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψω πάνω από 100 ευρώ σε πετρέλαια… Μάλιστα, ακόμα και όταν κάνω ιδιόχρηση, πληρώνω φόρους και ΦΠΑ σαν να ήμουνα πελάτης του εαυτού μου!
Δεν συζητάω το ψαρεματάκι που μου εξασφαλίζει τον ολόφρεσκο μεζέ, το μπάνιο σε πεντακάθαρα νερά, τις αστροφεγγιές που έχω απολαύσει, την απόλυτη επαφή με την φύση, τον ήλιο και την θάλασσα, και όλα αυτά τζάμπα!!!
Και όμως, όπου έχουν ακούσει ότι είμαι πλοιοκτήτης, με θεωρούν σαν πλούσιο, σαν κάποιο χαρακτήρα της Δυναστείας, σαν κάποιον που τα λεφτά τρέχουν από τα μπατζάκια του!
Πλούσιοι και προνομιούχοι θεωρούνται και όσοι νοικιάζουν σκάφη σαν το δικό μου, βλέπω πολλές φορές την ζήλεια στα μάτια των περαστικών, αλλά ακούω και πολλά σχόλια. Πόσα θέλει κάποιος (Έλληνας ή ξένος) για να μετακινηθεί σε κάποιο νησί και εν συνεχεία στις παραλίες, να νοικιάσει δωμάτια για 7-8 άτομα, και να φάνε στις ταβέρνες και στα εστιατόρια για μια εβδομάδα? Διότι με κόστος το πολύ 30-40 ευρώ κατ άτομο την ημέρα, νοικιάζεις ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος, και έχεις συγχρόνως εξοχικό σπίτι, το δικό σου εστιατόριο, και το μεταφορικό μέσο που θα σε μετακινήσει σε περισσότερα νησιά, στις παραλίες, και θα απολαύσεις και την δράση της ιστιοπλοΐας, όλο το πακέτο που ακόμα και να μην το έχει ζήσει κάποιος, μπορεί να το φανταστεί με μεγάλη ευκολία.
Ακόμα κι αν δεν έχει τις γνώσεις κάποιος για να διακυβερνήσει ένα τέτοιο σκάφος, μπορεί να προσλάβει έναν σκίπερ, που θα ανεβάσει το κόστος κατά 15-20 ευρώ το άτομο την ημέρα, πράγμα όχι τόσο τραγικό. Πριν από ένα τέτοιο ταξίδι, με κόστος 350-400 ευρώ, μπορεί να παρακολουθήσει μαθήματα από κάποια σχολή ιστιοπλοΐας, πράγμα που αξίζει τον κόπο, διότι θα μάθει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, και θα περάσει πολύ όμορφα.
Τώρα τελευταία, διαβάζω δημοσιεύματα στις εφημερίδες για κυκλώματα σωματεμπορίας που ξέπλεναν μαύρο χρήμα από τις παράνομες δραστηριότητες τους, καθώς επίσης και ότι οργάνωναν κρουαζιέρες σεξουαλικού περιεχομένου… Επίσης διαβάζω ότι οι εγκέφαλοι του Υπουργείου Οικονομικών προσανατολίζονται να επιβάλουν τεκμήριο σε όσους νοικιάζουν τα σκάφη μας, και γενικά ότι θα αντιμετωπίζουν ανθρώπους σαν κι εμένα σαν έχοντες και κατέχοντες, σαν φοροφυγάδες, σαν απατεώνες…
Έχουνε τρελαθεί τελείως οι άνθρωποι αυτοί? Πότε έγινα «έχων και κατέχων»?
Σε μια περίοδο που τα σκάφη μας θα ήταν μια φτηνή λύση για διακοπές για πολύ περισσότερο κόσμο από αυτούς που παραδοσιακά προτιμούν αυτόν τον τρόπο διακοπών, έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία λασπώματος του κλάδου αυτού, ενώ ο τουρισμός έχει κάμψη και δυσκολευόμαστε να βγάλουμε το μεροκάματο που τόσα χρόνια βγάζαμε, προσφέροντας υπηρεσίες στον Ελληνικό Τουρισμό αφού πολλοί ξένοι έρχονται και ξανάρχονται στην πατρίδα μας και γνωρίζουν την πατρίδα μας, αφήνουν τα ωραία τους λεφτά και γίνονται οι καλύτεροι διαφημιστές της πατρίδας μας… Τώρα αυτοί έχουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, και εμείς τα παράπλευρα θύματα της.
Ούτε πλούσιοι είμαστε, ούτε απατεώνες που κάνουμε δουλειές με μαύρα χρήματα.
Κι αν υπάρχουν ανάμεσα μας ελάχιστοι τέτοιοι, ας μου πείτε σε ποιον επαγγελματικό κλάδο δεν υπάρχουν και κάποια λαμόγια ανάμεσα τους…
Ζούμε σε μια νησιωτική χώρα, ζούμε σε μια χώρα που ο τουρισμός είναι η μόνη της πετυχημένη δραστηριότητα, και ο θαλάσσιος τουρισμός είναι ένα κομμάτι αυτής της δραστηριότητας, που έχει μπει στο στόχαστρο των αρχών!!! Όλη η δραστηριότητα μας, γίνεται σε ανεπαρκείς εγκαταστάσεις, σε μαρίνες που δεν πληρούν τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις, πολεμάμε με την γραφειοκρατία και την στενοκεφαλιά, και τώρα πρέπει να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες…
Εάν υπάρχει έστω και ένας σκεπτόμενος άνθρωπος, παρακαλάω να σκεφτεί πως ο θαλάσσιος τουρισμός δεν αντέχει να δέχεται όλη αυτήν την λάσπη, και όταν βασίζεται στην πλειοψηφία του σε χομπίστες όπως εγώ, είναι κρίμα να μας οδηγήσουν σε μαρασμό και σε ανυποληψία.
Αντώνης Μάγγος
Ένας πολύτεκνος πλοιοκτήτης
Saturday, June 13, 2009
«Να σαλπάρουν για τα πέλαγα όλοι, χωρίς διακρίσεις».
Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ kiousis@enet.gr
http://www.enet.gr
Εξορμήσεις στα νησιά με σκάφος προσβάσιμο
Αυτή ήταν η σκέψη και το σύνθημα με το οποίο άνοιξε ρότα για ταξίδια αναψυχής, ακόμη και για όσους μετακινούνται δύσκολα, όχι μόνο για άτομα με αναπηρίες αλλά και για ηλικιωμένους, για οικογένειες με παιδιά, για εγκύους.
Είναι η λύση για όσους επιθυμούν να συμμετέχουν σε αγώνες ιστιοπλοΐας, να κάνουν διακοπές, να κολυμπάνε σε γαλαζοπράσινα νερά και ερημικούς όρμους με πεύκα, να επισκέπτονται τα νησιά και να απολαμβάνουν τα ήσυχα ηλιοβασιλέματα.
Για τον Αντώνη Μάγγο, ιστιοπλόο από το 1976, ένα απλό (Dufour Atoll 43) 13 μέτρων «Solis invictis» του 2001 διαμορφώθηκε κατάλληλα το 2003, προκειμένου να υποδέχεται κυρίως φίλους του που είχαν την ατυχία να έχουν κάποιο κινητικό πρόβλημα και να μην μπορούν να χαρούν τη θάλασσα.
Με κατάλληλο σχεδιασμό τοποθετήθηκε προσβάσιμη ράμπα στην είσοδο από τον ντόκο, ανελκυστήρας, υπερυψωμένα πατώματα για να υπάρχει μόνο ένα επίπεδο, ειδικός γερανός για να μπορεί να ανεβαίνει και να κατεβαίνει κάποιος στο νερό της θάλασσας.
Τακτικός της παρέας που οργώνει με τον καπετάν Αντώνη τις θάλασσες είναι ο Παναγιώτης Τσίγκανος, πρόεδρος της Sailability Hellas: «Για όποιον έχει ταξιδέψει στη θάλασσα για οποιονδήποτε λόγο, θα το έχει νιώσει. Μα, ακόμα και μια μοναχική βόλτα στην άκρη κάποιου μόλου θα μπορούσε να "εξηγήσει" αυτό που θέλω να πω».
Ο ίδιος υπογραμμίζει πως η θάλασσα είναι πλανεύτρα: την ταξιδεύεις και σε ταξιδεύει. «Για κάποιον με σωματική αναπηρία η ιστιοπλοΐα είναι εξίσου μαγευτική εμπειρία. Ο Αντώνης Μάγγος προσφέρει, με τις προσαρμογές που έκανε στο κότερό του, τη δυνατότητα σε ανθρώπους με αναπηρίες να ταξιδέψουν στην ανοιχτή θάλασσα με τη συντροφιά του κύματος και του ανέμου μόνο, με ασφάλεια, για αξέχαστα ολιγόωρα ή πολυήμερα θαλασσινά ταξίδια».
Friday, June 12, 2009
νερό
Γιατί να ξοδεύουμε πόσιμο νερό, για το πλύσιμο του σκάφους αλλά και για το πλύσιμο το δικό μας?
Έτσι κι αλλιώς, δεν το πίνουμε το νερό από τα τάνκια, γιατί να μην λειτουργεί μία μονάδα αφαλάτωσης, με αποτέλεσμα το νερό που χρησιμοποιούμε στα λιμάνια και τις μαρίνες να μην είναι β διαλογής, ώστε να μην επιβαρύνουμε με την χρήση αυτή τα αποθέματα του πόσιμου νερού?
Έτσι κι αλλιώς, δεν το πίνουμε το νερό από τα τάνκια, γιατί να μην λειτουργεί μία μονάδα αφαλάτωσης, με αποτέλεσμα το νερό που χρησιμοποιούμε στα λιμάνια και τις μαρίνες να μην είναι β διαλογής, ώστε να μην επιβαρύνουμε με την χρήση αυτή τα αποθέματα του πόσιμου νερού?
Thursday, June 4, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)
