Προβληματισμοί...

Δεν ξέρω τι να πω, τα έχω χαμένα τον τελευταίο καιρό…
Σπίτι δικό μου δεν έχω, εξοχικό δεν έχω, λεφτά για ξενοδοχεία για να πάω διακοπές με τα 5 παιδάκια μου, δεν έχω… Παλιά έκανα κάμπινγκ, αλλά με φάγανε τα οργανωμένα κάμπινγκ, μας κυνηγάγανε εμάς που κάναμε ελεύθερο, στα οργανωμένα είναι ο ένας πάνω στον άλλον, και εμένα με έπιανε μια περίεργη κλειστοφοβία, όταν έπρεπε να συνωστίζομαι με πολλούς, σε περιορισμένο χώρο…
Τελικά, αφού δεν είμαι τόσο πλούσιος όσο ο μέσος Έλληνας, που έχει σπίτι, πιθανόν εξοχικό και κάποια οικοπεδάκια αριστερά δεξιά, εγώ επέλεξα σαν τρόπο διακοπών να έχω ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος, αξίας περί τις 100 χιλιάδες ευρώ, που κοιμίζει 8 άτομα σε 4 διπλές καμπίνες. Κόστισε λιγότερο από όσο έχει ένα οικόπεδο στα Λουτρά της Ωραίας Ελένης.
Ετησίως μου στοιχίζει κατά μέσο όρο γύρω στις 8 με 10 χιλιάδες ευρώ (για έξοδα συντήρησης, αντικατάστασης εξοπλισμού, ελλιμενισμού κλπ), αλλά το σκάφος μου το έχω επαγγελματικό, και όχι μόνο κερδίζω τα έξοδα αυτά από την ναύλωση του σκάφους, αλλά συνήθως βγάζω και ένα μικρό κέρδος από αυτήν την δραστηριότητα, που μου καλύπτει την χαμένη υπεραξία του σκάφους όσο παλιώνει. Πόσο στοιχίζει ένα εξοχικό, σε λογαριασμούς σε συντήρηση, σε έξοδα πήγαινε έλα, σε έπιπλα και σκεύη κλπ?
Έχοντας το σκάφος επαγγελματικό, με μηδενικό κόστος, έχω την δυνατότητα κάποια Σαββατοκύριακα και κάποιο δεκαήμερο το καλοκαίρι, να πάρω την οικογένεια μου και να κάνω διακοπές, που δεν μου στοιχίζουν τίποτα, διότι πρωινά-μεσημεριανά-βραδινά, τα τρώμε στο σκάφος, σε κάποιον απόμερο κόλπο, στην ησυχία και στην δροσιά, έχω το πλωτό εξοχικό μου όπου μου αρέσει, νάναι καλά ο Αίολος, μπορώ να γυρίσω όλη την Ελλάδα χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψω πάνω από 100 ευρώ σε πετρέλαια… Μάλιστα, ακόμα και όταν κάνω ιδιόχρηση, πληρώνω φόρους και ΦΠΑ σαν να ήμουνα πελάτης του εαυτού μου!
Δεν συζητάω το ψαρεματάκι που μου εξασφαλίζει τον ολόφρεσκο μεζέ, το μπάνιο σε πεντακάθαρα νερά, τις αστροφεγγιές που έχω απολαύσει, την απόλυτη επαφή με την φύση, τον ήλιο και την θάλασσα, και όλα αυτά τζάμπα!!!
Και όμως, όπου έχουν ακούσει ότι είμαι πλοιοκτήτης, με θεωρούν σαν πλούσιο, σαν κάποιο χαρακτήρα της Δυναστείας, σαν κάποιον που τα λεφτά τρέχουν από τα μπατζάκια του!
Πλούσιοι και προνομιούχοι θεωρούνται και όσοι νοικιάζουν σκάφη σαν το δικό μου, βλέπω πολλές φορές την ζήλεια στα μάτια των περαστικών, αλλά ακούω και πολλά σχόλια. Πόσα θέλει κάποιος (Έλληνας ή ξένος) για να μετακινηθεί σε κάποιο νησί και εν συνεχεία στις παραλίες, να νοικιάσει δωμάτια για 7-8 άτομα, και να φάνε στις ταβέρνες και στα εστιατόρια για μια εβδομάδα? Διότι με κόστος το πολύ 30-40 ευρώ κατ άτομο την ημέρα, νοικιάζεις ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος, και έχεις συγχρόνως εξοχικό σπίτι, το δικό σου εστιατόριο, και το μεταφορικό μέσο που θα σε μετακινήσει σε περισσότερα νησιά, στις παραλίες, και θα απολαύσεις και την δράση της ιστιοπλοΐας, όλο το πακέτο που ακόμα και να μην το έχει ζήσει κάποιος, μπορεί να το φανταστεί με μεγάλη ευκολία.
Ακόμα κι αν δεν έχει τις γνώσεις κάποιος για να διακυβερνήσει ένα τέτοιο σκάφος, μπορεί να προσλάβει έναν σκίπερ, που θα ανεβάσει το κόστος κατά 15-20 ευρώ το άτομο την ημέρα, πράγμα όχι τόσο τραγικό. Πριν από ένα τέτοιο ταξίδι, με κόστος 350-400 ευρώ, μπορεί να παρακολουθήσει μαθήματα από κάποια σχολή ιστιοπλοΐας, πράγμα που αξίζει τον κόπο, διότι θα μάθει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, και θα περάσει πολύ όμορφα.
Τώρα τελευταία, διαβάζω δημοσιεύματα στις εφημερίδες για κυκλώματα σωματεμπορίας που ξέπλεναν μαύρο χρήμα από τις παράνομες δραστηριότητες τους, καθώς επίσης και ότι οργάνωναν κρουαζιέρες σεξουαλικού περιεχομένου… Επίσης διαβάζω ότι οι εγκέφαλοι του Υπουργείου Οικονομικών προσανατολίζονται να επιβάλουν τεκμήριο σε όσους νοικιάζουν τα σκάφη μας, και γενικά ότι θα αντιμετωπίζουν ανθρώπους σαν κι εμένα σαν έχοντες και κατέχοντες, σαν φοροφυγάδες, σαν απατεώνες…
Έχουνε τρελαθεί τελείως οι άνθρωποι αυτοί? Πότε έγινα «έχων και κατέχων»?
Σε μια περίοδο που τα σκάφη μας θα ήταν μια φτηνή λύση για διακοπές για πολύ περισσότερο κόσμο από αυτούς που παραδοσιακά προτιμούν αυτόν τον τρόπο διακοπών, έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία λασπώματος του κλάδου αυτού, ενώ ο τουρισμός έχει κάμψη και δυσκολευόμαστε να βγάλουμε το μεροκάματο που τόσα χρόνια βγάζαμε, προσφέροντας υπηρεσίες στον Ελληνικό Τουρισμό αφού πολλοί ξένοι έρχονται και ξανάρχονται στην πατρίδα μας και γνωρίζουν την πατρίδα μας, αφήνουν τα ωραία τους λεφτά και γίνονται οι καλύτεροι διαφημιστές της πατρίδας μας… Τώρα αυτοί έχουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, και εμείς τα παράπλευρα θύματα της.
Ούτε πλούσιοι είμαστε, ούτε απατεώνες που κάνουμε δουλειές με μαύρα χρήματα.
Κι αν υπάρχουν ανάμεσα μας ελάχιστοι τέτοιοι, ας μου πείτε σε ποιον επαγγελματικό κλάδο δεν υπάρχουν και κάποια λαμόγια ανάμεσα τους…
Ζούμε σε μια νησιωτική χώρα, ζούμε σε μια χώρα που ο τουρισμός είναι η μόνη της πετυχημένη δραστηριότητα, και ο θαλάσσιος τουρισμός είναι ένα κομμάτι αυτής της δραστηριότητας, που έχει μπει στο στόχαστρο των αρχών!!! Όλη η δραστηριότητα μας, γίνεται σε ανεπαρκείς εγκαταστάσεις, σε μαρίνες που δεν πληρούν τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις, πολεμάμε με την γραφειοκρατία και την στενοκεφαλιά, και τώρα πρέπει να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες…
Εάν υπάρχει έστω και ένας σκεπτόμενος άνθρωπος, παρακαλάω να σκεφτεί πως ο θαλάσσιος τουρισμός δεν αντέχει να δέχεται όλη αυτήν την λάσπη, και όταν βασίζεται στην πλειοψηφία του σε χομπίστες όπως εγώ, είναι κρίμα να μας οδηγήσουν σε μαρασμό και σε ανυποληψία.

Αντώνης Μάγγος
Ένας πολύτεκνος πλοιοκτήτης