Τα νέα για το καινούργιο σκάφος

Τα νέα για το καινούργιο σκάφος, δεν είναι ευχάριστα.
Το hull και το deck είναι έτοιμα εδώ κι ένα χρόνο.

Η αρχική συμφωνία ήταν για ένα κόστος τάξης μεγέθους 190,000.00 ευρώ, που υπολόγιζα με τα λίγα με τα πολλά, έτοιμο στην Ελλάδα, με όλο τον επιπλέον εξοπλισμό, όργανα, μεταφορά, εκτελωνισμός και έγγραφα, ασφάλεια κλπ να φτάσει στα 220 με 230,000.00 το πολύ.

Το ναυπηγείο θεωρούσε ότι θα βασιστεί σε υπάρχον καλούπι, στο οποίο θα έκανε κάποιες τροποποιήσεις.

Εν τέλει, έφτιαξαν καινούργια καλούπια. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρξουν μεγάλες υπερβάσεις στο κόστος (υλικά, εργατικά κλπ), αλλά και στον χρόνο.

Εγώ μέχρι στιγμής έχω πληρώσει (στα χέρια τους) 160,000.00 ευρώ.
Τα χρήματα αυτά έχουν ξοδευτεί, ενώ το το σκάφος παραμένει hull και deck, φτιαγμένο βέβαια όλο στο χέρι, με εξαιρετική ποιότητα (καμμία σχέση με τα μαζικής παραγωγής σκάφη). Εαν το αξιολογήσουμε με βάση τι θα στοίχιζε απλώς ένα hull και deck, (με βάση τα μαζικής παραγωγής σκάφη) η αξία του δεν θα ξεπερνούσε τις 50 το πολύ 60,000.00 ευρώ.

Εκτός του hull και deck έχει γίνει και κάποια ξυλοδουλειά εσωτερικά, υπάρχει ο ανοξείδωτος μηχανισμός για την κάθοδο στον εσωτερικό χώρο (τύπου ασανσέρ), κάποια hutches, το ψυγείο, το roll bar, το πίσω μπαλκόνι και λίγα ακόμα μικροπράγματα.

Προσπαθώντας να εκτιμήσω την αξία του σκάφους (δεδομένης της ιδιαιτερότητας της κατασκευής, αλλά και των αντικειμενικών δυσκολιών) θα έλεγα ότι αυτό που μέχρι στιγμής υπάρχει, αξίζει 80 με 90,000.00 ευρώ.

Τα υπόλοιπα χρήματα (μέχρι τις 160,000.00 που έχω πληρώσει) έχουν χαθεί.
Εκτός αυτών, για έξοδα διαφήμισης, προβολής, ταξίδια, εκθέσεις κλπ, έχω ξοδέψει περί τις 30,000.00 ευρώ επιπλέον.

Στο σημείο που βρισκόμαστε, υποτίθεται ότι κατασκευάζονται τα τιμόνια, η καρίνα, και συνεχίζουν την ξυλοδουλειά μέσα.

Με πρόχειρους υπολογισμούς, το κόστος ολοκλήρωσης του σκάφους θα φτάσει ή και ξεπεράσει τις 100,000.00 ευρώ, δεδομένου ότι μόνο το άλμπουρο-ξάρτια κλπ κοστίζουν περίπου ένα εικοσιπεντάρι, η μηχανή κάνα δεκάρικο, πανιά-μπαλόνι κάνα τάληρο, όργανα κλπ κάνα εικοσάρι, και ούτω καθεξής.

Αυτό δεν ήταν στις αρχικές μου προθέσεις, να φτάσουμε σε συνολικό κόστος περί τις 300 χιλ. ευρώ!!! Το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι αλλού:

Το σκάφος (στα σχέδια) επρόκειτο να φιλοξενεί μέχρι 7 επιβάτες, εκ των οποίων οι δυο να είναι χειριστές αναπηρικών αμαξιδίων...

Εν τέλει, το σκάφος θα μπορεί να φιλοξενεί το πολύ 5 επιβάτες!!!
(εκ των οποίων οι δυο να είναι χειριστές αναπηρικών αμαξιδίων)

Αυτό περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα, διότι με βάση το κόστος, η τιμή ναύλωσης του σκάφους ανεβαίνει δραματικά (κατά 50%) ενώ ταυτοχρόνως θα μοιράζεται σε λιγότερους επιβάτες...

Το κόστος που προκύπτει, θα είναι απαγορευτικό!!!
Μόνο εαν και εφ όσον βρεθεί χορηγός, που θα αναλάβει το (λειτουργικό) κόστος αυτό, θα μπορέσουμε να προσφέρουμε το σκάφος σε ανταγωνιστική τιμή που να προσελκύσει ανθρώπους με αναπηρίες.

Αλλιώς, μετά από τόσα έξοδα, τόση προσπάθεια, τόσο κόπο, θα καμαρώνουμε το σκάφος (οταν θα είναι έτοιμο) να κουνιέται στο λιμάνι, και κανένας δεν θα πλησιάζει!!!

Είμαι πάρα πολύ προβληματισμένος, έχω μπλέξει σε αδιέξοδο.
Τι μέλλει γεννέσθαι, ο Θεός και η ψυχή μου!

Υ.Γ.

Επειδή κάποιοι θα απορούν για τα χρήματα, αρχικά, κι ενώ ο προυπολογισμός για την κατασκευή του σκάφους δεν επρόκειτο να ξεπεράσει τις 200 χιλ ευρώ, ξεκινήσαμε οι 3 συνέταιροι που εξακολουθούμε να είμαστε και σήμερα μαζί κάτω από αυτόν τον σκοπό, καθώς και 2 ακόμα, που θα συμμετείχαν οικονομικά αγοράζοντας άνω του 50% των εταιρικών μεριδίων... Δυστυχώς, ο ένας (που βοηθούσε και πρακτικά) κουράστηκε από την αναμονή ενώ ο άλλος (που ήταν Εγγλέζος) είχε παράλογες απαιτήσεις για εξασφαλίσεις κερδών στο κεφάλαιο που θα τοποθετούσε, κι έτσι καταλήξαμε στην μη συνεργασία.

Όταν συνέβησαν αυτά, αναζητήσαμε άλλους χρηματοδότες, αλλά "ευτυχώς" δεν βρέθηκαν... "Ευτυχώς", γιατί τώρα θα έπρεπε να απολογούμαστε για τις καθυστερήσεις, λες και ευθυνόμαστε εμείς. Όμως, τα χρήματα που δεν βάλανε οι 2 "συνέταιροι" που αποχώρησαν έπρεπε κάπως να καλυφθούν.

Εαν το σκάφος ετοιμαζόταν εμπρόθεσμα, η μόνη λύση για εμάς, ήταν να πάρουμε δάνειο, προκειμένου να πληρώσουμε το κόστος του σκάφους, και να αποπληρωθεί το δάνειο από τα έσοδα που προέρχονται από τις ναυλώσεις.

Λόγω της διετούς καθυστέρησης, τα χρήματα βρέθηκαν (σιγά σιγά μέσα στα 3 προηγούμενα χρόνια) από τις ναυλώσεις άλλων σκαφών που νοικιάζουμε έτσι κι αλλιώς παράλληλα με αυτήν την δραστηριότητα...

Τώρα έχουμε ξαναβρεθεί στο σημείο της λήψης δανείου, λόγω της υπέρβασης κόστους κατασκευής...

Αυτό το οποίο τσούζει περισσότερο, είναι ότι όλα αυτά τα χρήματα που αντιπροσωπεύουν σκληρή δουλειά 3 ανθρώπων, δουλειά 7 ημέρες την εβδομάδα, 12 μήνες τον χρόνο, εαν είχαν επενδυθεί σε άλλο σκοπό, εαν είχαν επεδυθεί στην ναύλωση "νορμαλ" σκαφών, θα είχαμε βγάλει επιπλέον κέρδη, ενώ τώρα, τα κέδη των άλλων δραστηριοτήτων έχουν τοποθετηθεί στον σκοπό αυτό, και είμαστε μπροστά στο φάσμα να πάρουμε και δάνεια για να φτάσουμε στην απόκτηση του "ειδικού" σκάφους που Κύριος οίδεν εαν θα δουλέψει και με τι κόστος, με τι έσοδα κλπ.

Η πικρία μου, είναι πως ήδη, κι ενώ ούτε το σκάφος υπάρχει, ούτε κανένας φορέας, καμμία υπηρεσία, κανένα κράτος κλπ, δεν μας έχει βοηθήσει υλικά ή ηθικά, κάποιοι μας κατηγορούν ότι είμαστε κοινοί κερδοσκόποι που θέλουμε να εκμεταλλευτούμε φτωχούς ανθρώπους με αναπηρίες!!!

Επ αυτού, θα τοποθετηθώ σε επόμενο θέμα.