Εκμετάλλευση αναπήρων

Έχω ακούσει σχόλια ότι δεν είμαι τίποτα άλλο, παρά κάποιος που προσπαθεί να βγάλει κέρδος από αναπήρους... Δεν διαφωνώ με αυτό, απλώς δεν καταλαβαίνω γιατί μου το λένε σαν κάτι κακό!!!
Κατ αρχάς, δεν έχει ποτέ επικρατήσει στην Ελλάδα ο κομμουνισμός. Ελεύθερη αγορά έχουμε, οι νόμοι προσφοράς και ζήτησης καθορίζουν τις τιμές για τα αγαθά και τις υπηρεσίες. Φυσικά κινητήριος μοχλός για κάθε δραστηριότητα, κάθε επένδυση κλπ είναι το κέρδος. Το κέρδος δεν είναι έγκλημα, δεν είναι κλοπή.

Αλλά να βγάλεις κέρδος από ανάπηρους? Αυτό κι αν φαίνεται σαν αίσχος!!!

Κατ’ αρχάς, σκέφτομαι ποιος δεν βγάζει κέρδος από τους ανάπηρους:
Σπάω το κεφάλι μου, αλλά δεν βρίσκω.
Όποιος μπορεί, ας μου επισημάνει κάποιον.

Αντιθέτως, μου είναι πολύ εύκολο να βρω ποιοι βγάζουν κέρδος από αυτούς:
Όλοι όσοι ξέρω!!!

• Οι επιχειρηματίες που πουλάνε αναπηρικά είδη καθώς και όσοι εργάζονται στην τοποθέτηση-εγκατάσταση τέτοιων ειδών, στην συντήρηση τους κλπ, και μάλιστα υπερκοστολογώντας τα είδη που πουλάνε, διότι τα έξοδα αυτά (και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό) τα καλύπτουν τις περισσότερες φορές το κράτος ή οι ασφαλιστικοί φορείς, και οι καταναλωτές-ανάπηροι δεν ιδρώνει το αυτί τους γιατί επιβαρύνεται όλο το κοινωνικό σύνολο με το φαγοπότι που γίνεται στην πλάτη τους, παρά μόνο όταν καλούνται να πληρώσουν μόνοι τους το κόστος αυτό.
• Οι γιατροί, οι νοσοκόμοι, τα κέντρα αποκατάστασης, οι φυσιοθεραπευτές, κλπ επαγγέλματα που αμείβονται (πλουσιοπάροχα σε κάποιες περιπτώσεις) για τις υπηρεσίες που προσφέρουν.
• Διάφορες μη κερδοσκοπικές μη κυβερνητικές οργανώσεις καθώς και διάφοροι φιλάνθρωποι οι οποίοι είτε ροκανίζουν κρατικά ή άλλα κονδύλια, ενώ παίρνουν παχυλές αποζημιώσεις και λοιπά δώρα για την συμμετοχή τους σε διοικητικά συμβούλια ή για τις παραστάσεις τους κλπ, είτε κερδίζουν αναγνωρισημότητα και προφίλ κοινωνικά ευαίσθητου ατόμου, το οποίο έχει από μόνο του εμπορική αξία.
• Πολιτικοί που κερδίζουν ψήφους από την παρουσία τους και τις κενές υποσχέσεις τους.
• Δημόσια έργα για προσβάσιμες υποδομές, όπου αντλούνται τρομερά κονδύλια ενώ τα έργα είναι χωρίς κάποια αξία διότι για παράδειγμα φτιάχνουν ράμπες σε πεζοδρόμια αλλά αμέσως μετά την ράμπα το ίδιο το πεζοδρόμιο είναι απροσπέλαστο λόγω σκαλιών, λόγω περιπτέρων, ταμπέλες, τραπεζοκαθίσματα κλπ.
• Αναπηροπατέρες συνδικαλιστές που θεωρώ περιττό να εξηγώ, όλοι α ξέρουμε.
• Σουβλατζήδες (!!!) που εκμεταλλεύονται την πείνα του περαστικού αναπήρου που θα αναγκαστεί να καταβάλλει το αντίτιμο για να αγοράσει ένα σουβλάκι και να διασκεδάσει την πείνα του...

Η απορία μου λοιπόν είναι ποιος και γιατί να ξοδέψει χρόνο και χρήματα, να δημιουργήσει από το μηδέν σκάφη που να είναι προσβάσιμα σε ανθρώπους με ανικανότητες, ώστε και οι άνθρωποι αυτοί να έχουν πρόσβαση σε δραστηριότητες που απολαμβάνουν οι σωματικά ικανοί, χωρίς αυτός ο άνθρωπος να πρέπει να κερδίσει τουλάχιστον όσα θα κέρδιζε εάν πρόσφερε παρόμοιες υπηρεσίες στους σωματικά ικανούς?

Γιατί με μέμφονται ότι ο σκοπός μου είναι το κέρδος?
Ποιανού δεν είναι αυτός ο σκοπός του?
Επενδύει και εργάζεται κανένας σκληρά, για την ψυχή της μάνας του?