...είμαι όμως εντός έδρας!!!
Εξακολουθώ να είμαι πολύ στενοχωρημένος. Θα μου πάρει καιρό να μην το σκέφτομαι, θα συνεχίσει να με τρώει όμως το θέμα!
Είναι προσωπικό το θέμα, άρα δεν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες, αυτό όμως που έχει σημασία είναι ότι όταν το ίδιο σου το παιδί δεν σε εμπιστεύεται, θεωρώ ότι το λάθος είναι του γονιού και όχι του παιδιού.
Βέβαια όταν μεσολαβεί ένα διαζύγιο, όσα και να έχεις προσφέρει, πάντα μένει ένα έλλειμα εξ αιτίας της απουσίας σου από τα καθημερινά προβλήματα, προστίθεται και η όποια κατασυκοφάντηση από το πρώην έτερο ήμισυ.
Δεν μπορώ να ησυχάσω, θεωρώ ότι έχω υποστεί ήττα, αλλά πέραν του προσωπικού μου πόνου, με στεναχωρεί τελικά ότι το παιδί μου δεν εμπιστεύεται τον πατέρα του. Δεν είναι καλό να προχωράει στην ζωή του με τέτοιο κενό μέσα του. Δεν ξέρω τι να κάνω...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Ρώτησα έναν πιτσιρικά, και μου είπε:
Ξέρεις γιατί είμαστε σκληροί με τους γονείς μας? Γιατί ξέρουμε ότι ότι και να γίνει, αυτοί θα είναι καλοί μαζί μας, θα συνεχίσουν να μας αγαπάνε ότι και να γίνει!!!
Μεγάλη κουβέντα, από εκεί που δεν την περιμένεις, όχι λόγω ηλικίας, αλλά γιατί ο συγκεκριμμένος δεν μου είχε δώσει τέτοια δείγματα
Post a Comment