Σχετικά με τα τέλη κυκλοφορίας:
Κανένα τέλος κυκλοφορίας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιβληθεί σε επαγγελματικά σκάφη. Ανεξαρτήτως μήκους, και είδους. Παρόλα αυτά, σε περίπτωση που η κυβέρνηση θέλει να μην υποχωρήσει σε αυτό το θέμα, τα τέλη κυκλοφορίας δεν μπορεί να είναι όμοια μεταξύ ιστιοπλοϊκών και μηχανοκίνητων σκαφών, καθώς επίσης δεν μπορεί να είναι όμοια είτε είναι σκάφη αναψυχής, είτε είναι σκάφη επαγγελματικά. Ένα επαγγελματικό ιστιοπλοϊκό σκάφος αξίας 90 χιλιάδων ευρώ, 16 μέτρων, δεν μπορεί να πληρώσει το 10 ή το 20% της αξίας του σε τέλη!!!
Δεν μπορεί να πληρώνει το ίδιο ποσό, ένα σκάφος που προορίζεται για προσωπική χρήση, με ένα σκάφος που χρησιμοποιείται σαν επαγγελματικό εργαλείο.
Γιατί στα επαγγελματικά αυτοκίνητα, δεν πληρώνουν τα ίδια τέλη κυκλοφορίας οι επαγγελματίες με τους ιδιώτες? Μήπως δεν υπάρχουν και στα αυτοκίνητα «μαϊμού» επαγγελματικά αυτοκίνητα? Εξ αιτίας αυτών, έχετε τολμήσει ποτέ να θίξετε τους πραγματικούς επαγγελματίες αυτοκινητιστές? Όχι βέβαια, γιατί οι αυτοκινητιστές θα κλείσουν τους δρόμους, και θα παραλύσουν την χώρα.
Στα επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη, τολμάτε να βάλετε έκτακτες εισφορές ή τέλη κυκλοφορίας? Όχι βέβαια!!!
Εάν επιβληθούν εισπρακτικά μέτρα, κατά του κλάδου των επαγγελματικών σκαφών, θα έχει 2 αποτελέσματα:
• Θα κατέβουμε σε απεργία, θα ακυρώσουμε όλα τα ναύλα του Αυγούστου, θα επιστρέψουμε τις προκαταβολές, και θα δέσουμε τα σκάφη μας στα λιμάνια. Θα γνωστοποιήσουμε σε όλον τον κόσμο και στους Ευρωπαίους εταίρους, την κυβέρνηση, καθώς επίσης για τον τρόπο που λειτουργούν οι μαρίνες και τα τουριστικά λιμάνια, χωρίς κανονισμό, χωρίς άδεια λειτουργίας, χωρίς σύστημα διαχείρισης αποβλήτων, χωρίς όλα αυτά που θα έπρεπε να κάνει ένα πολιτισμένο και οργανωμένο κράτος. Έχουμε πληρώσει (σαν κλάδος) πολύ περισσότερα από όσα θέλετε να μας επιβάλλετε, διότι έχουμε τεράστια απώλεια εσόδων εξ αιτίας της ανεπάρκειας των υποδομών, εξ αιτίας του τρόπου που λειτουργούν τα πάντα σε αυτήν την χώρα. Μετά τις αρχές της δεκαετίας του 1980, ουδέποτε δεν ενταχτήκαμε σε κανέναν αναπτυξιακό νόμο, ουδέποτε δεν είχαμε το κράτος αρωγό στις προσπάθειες μας για την ανάπτυξη της βιομηχανίας το θαλάσσιου τουρισμού. Θα κλείσουμε κι εμείς λιμάνια, για να διαπιστώσετε στην πράξη ότι μάλλον δεν έχετε αντιληφθεί την δύναμη που έχουμε.
• Θα απευθυνθούμε σε γείτονα χώρα, που με ετήσιο κόστος 250 ευρώ την κλίνη, προσφέρει ετήσια άδεια για επαγγελματική εκμετάλλευση, χωρίς υποχρέωση τήρησης λογιστηρίου με όσα έξοδα σημαίνει αυτό, χωρίς απόδοση ΦΠΑ, χωρίς υποχρέωση σε ΤΕΒΕ ή σε ΤΑΝΠΥ που εμείς πληρώνουμε, χωρίς γραφειοκρατία, χωρίς έξοδα σε διάφορα χαρτόσημα και τέλη, και φυσικά χωρίς καμία φορολόγηση επί του εισοδήματος. Εάν αυτό σας κάνει περήφανους, στείλτε εμάς και τα τουριστικά μας σκάφη αλλού, εκεί που τα κόστη είναι λογικά και δεν έχουν γραφειοκρατία, και υπάρχει πληθώρα μαρινών, και έργων υποδομής για την ανάπτυξη του τουρισμού τους.
Πρόταση:
Όλα τα ιδιωτικά σκάφη να πληρώνουν ένα λογικό ποσό τελών κυκλοφορίας, ανεξαρτήτως μήκους, και όλα τα σκάφη, ιδιωτικά και επαγγελματικά, να υποχρεωθούν να κολλήσουν ειδικό αυτοκόλλητο σήμα στην πρύμνη, είτε γιατί έχουν απαλλαγεί από τα τέλη (μετά από έλεγχο, τα επαγγελματικά), είτε για το ποσό που πληρώσανε, αντίστοιχα με αυτό που συμβαίνει με τα αυτοκίνητα.
Έτσι, θα γίνεται εύκολος ο έλεγχος από τα αρμόδια λιμενικά ή φορολογικά όργανα, καθώς επίσης θα φαίνονται σαν την μύγα μες το γάλα όσα σκάφη με τον οποιονδήποτε τρόπο δεν έχουν πληρώσει τέλη. Διότι όλα τα διερχόμενα σκάφη με κοινοτική σημαία, δεν καταγράφονται πουθενά, και θα χαθούν πάρα πολλά έσοδα, από την αδυναμία εύκολου και γρήγορου ελέγχου, από τον κάθε περαστικό. Μόνιμα ελλιμενισμένα κοινοτικά, παριστάνουν τα διερχόμενα, και δεν ελέγχονται από κανέναν.
Απαλλάσσετε από τέλη και εισφορές τα ιδιωτικά ιστιοπλοϊκά σκάφη μέχρι 12 μέτρα, και τα ιδιωτικά μηχανοκίνητα σκάφη μέχρι τα 10 μέτρα, ενώ… τα σκάφη αυτά είναι η πλειοψηφία των σκαφών που κυκλοφορούν, γεμίζουν τις ακτές κι τους κόλπους που πηγαίνουμε με τους πελάτες μας, δεν βρίσκουμε να δέσουμε στα λιμάνια που καταφθάνουμε με τους πελάτες μας, και δεν πληρώνουν τίποτα και πουθενά.
Πρόταση:
Να επιβληθεί ένα μικρό ποσό ανά μηχανοκίνητο ιδιωτικό σκάφος μέχρι 10 μέτρα, ώστε αυτά που υπολογίζατε να εισπράξετε από τα επαγγελματικά, να τα πάρετε από αυτούς, και μάλιστα περισσότερα.
Άλλωστε, στην κατηγορία μηχανοκίνητων σκαφών μέχρι 10 μέτρα, ανήκουν και όλα αυτά τα φουσκωτά και τα ταχύπλοα που κοστίζουν πολύ περισσότερο από το μέσο επαγγελματικό ιστιοπλοϊκό σκάφος των 15 και 16 μέτρων. Για ποιο λόγο απαλλάσσετε όλα αυτά τα ιδιωτικά σκάφη?
Τα τζετ σκι, που ενοχλούν όλο τον κόσμο πλην όσων τα χρησιμοποιούν, με τον θόρυβο, με τις συνεχείς παραβάσεις της απόστασης από την ακτή και τους λουόμενους, που κοστίζουν μια μικρή περιουσία, αυτά γιατί τα απαλλάσσετε?
Κανένα τέλος και εισφορά σε επαγγελματικά σκάφη! Ο κλάδος μας εισπράττει τα αποτελέσματα της παγκόσμιας κρίσης και της πολυετούς κρατικής αδιαφορίας, αναποτελεσματικότητας, και ανικανότητας διαχείρισης των υπαρχόντων υποδομών, και της αδυναμίας για ανάπτυξη και δημιουργία νέων.
Συνεχείς ελέγχους στα επαγγελματικά επανδρωμένα και μη, ιδίως στα μηχανοκίνητα σκάφη, ώστε να εξαλειφτούν τα φαινόμενα «μαϊμού» επαγγελματιών.
Αλλαγή του καθεστώτος της πετρελαίευσης, όπως είναι στις προτάσεις που ακολουθούν, ώστε να μην προσελκύονται «μαϊμού» επαγγελματίες, και να γίνουν ρεαλιστικά και αποτελεσματικά τα τεκμήρια, με βάση τα πραγματικά έξοδα, και την κατανάλωση των καυσίμων από την πραγματική χρήση.
Πρόταση για τον τρόπο πετρελαίευσης των επαγγελματικών σκαφών.

Όταν ένα σκάφος ξεκινάει να φύγει σε ναύλο, οφείλει να είναι ήδη γεμάτο σε πετρέλαια. Η πρακτική των «πονηρών» είναι να κάνουν ένα ναυλοσύμφωνο, και με τιμή τράνζιτ να γεμίζουν τα ήδη μισο-άδεια τάνκια, από προγενέστερη χρήση. Όταν ο ναύλος τελειώσει, τότε ο πελάτης οφείλει να γεμίσει τα τάνκια, για να πληρώσει για το καταναλωθέν (από αυτόν) πετρέλαιο. Άρα, η πρώτη πετρελαίευση είναι εκ του πονηρού.
Πρόταση:
Να μην γεμίζει το επαγγελματικό σκάφος με τράνζιτ πετρέλαιο, όταν ξεκινάει ο ναύλος, διότι 100% αυτό το πετρέλαιο έχει καταναλωθεί από ιδιόχρηση του ιδιοκτήτη ανάμεσα από τον προηγούμενο και τον επόμενο ναύλο...
Το επαγγελματικό σκάφος, πιθανόν να ανεφοδιαστεί κατά την διάρκεια του ναύλου (ανάλογα τις πραγματοποιηθείσες ώρες), και 100% θα γεμίσει στο τέλος, για να παραδοθεί όπως παρελήφθη, γεμάτο. Για να πάρει τράνζιτ πετρέλαιο, με όσα ισχύουν τώρα, πληρώνει ο ναυλωτής την υψηλή τιμή, εκδίδεται τιμολόγιο στο όνομα του πλοιοκτήτη (ενώ είναι δαπάνη του ναυλωτή), και η πετρελαίευση γίνεται υποχρεωτικά παρουσία Τελώνη, με τα γνωστά δικαιολογητικά κι διαδικασίες.
Πρόταση:
Να μην εκδίδεται τιμολόγιο στο όνομα του πλοιοκτήτη, αλλά στο όνομα του ναυλωτή, ο οποίος άλλωστε πληρώνει έτσι κι αλλιώς. Ο τελώνης, παρίσταται έτσι κι αλλιώς, και πρέπει να ελέγξει ότι ο πελάτης επιβαίνει στο σκάφος, αλλιώς ο ναύλος μπορεί να είναι «μαϊμού». Άρα, είναι πολύ εύκολο, αφού κάνει όλη την τυπική διαδικασία που έτσι κι αλλιώς προβλέπεται, να ελέγχει ο Τελώνης ότι το τιμολόγιο του πετρελαιά έχει τα σωστά στοιχεία του ναυλωτή, και να σημειώνει τον προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό του ναυλωτή, καθώς και τα υπόλοιπα στοιχεία του, ΑΦΜ ελληνικό ή ξένο, στοιχεία ταυτότητας ή διαβατηρίου κλπ. Έτσι, θα επιτυγχάνεται ο πραγματικός έλεγχος των στοιχείων του ναυλωτή, κι η μη εικονικότητα της ναύλωσης. Η επιστροφή του ΕΦΚ και του ΦΠΑ των καυσίμων, θα καταλήγει απ ευθείας στον πραγματικό δικαιούχο, στον ναυλωτή, μετά από έλεγχο από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Έτσι, θα επιτυγχάνεται και άλλος ένας στόχος: Ο ναυλωτής, θα είναι υπόχρεος να εξηγήσει το πόθεν έσχες όχι μόνο για την τιμή ναύλωσης του σκάφους, αλλά στο πραγματικό κόστος των διακοπών του με κάποια πολυτελή θαλαμηγό, που ένα (μικρό πολλές φορές) μέρος της είναι ο ημερήσιος ναύλος, ενώ το μεγαλύτερο (πραγματικό) κόστος των διακοπών με πολυτελείς μηχανοκίνητες θαλαμηγούς, ανεξαρτήτως μήκους, είναι το κόστος των καυσίμων.
Θα αποκλείεται ο πλοιοκτήτης να καρπώνεται την διαφορά της τιμής των πετρελαίων, ούτε το πλήρωμα των επανδρωμένων που πιθανόν εκμεταλλεύεται τον ναυλωτή. Ούτε μπορεί ο πλοιοκτήτης να περάσει στις δαπάνες του, τιμολόγια πετρελαίων που στην πραγματικότητα έχουν πληρωθεί από τον ναυλωτή, αλλά τιμολογούνται σε εκείνον με το υπάρχον σύστημα.
Το μέλι που προσελκύει κάποιους κυρίους Καραχλίδογλου στο να «βαπτίσουν» επαγγελματικό, το προσωπικό τους σκάφος, είναι κατά το μεγαλύτερο ποσοστό η εκμετάλλευση της διαφοράς της τιμής του πετρελαίου. Είναι άδικο να θιχτούν τα πραγματικά επαγγελματικά μηχανοκίνητα σκάφη, και ο κλάδος αυτός των πραγματικών επαγγελματιών. Η κατάργηση της ατέλειας, θα καταστρέψει τους πραγματικούς επαγγελματίες. Αντίθετα, με τον τρόπο που προτείνουμε εμείς, οι «μαϊμού» επαγγελματίες, δεν θα τολμήσουν να «δώσουν» την επιστροφή του ΕΦΚ και του ΦΠΑ του πετρελαίου σε έναν «μαϊμουδένιο» ναυλωτή, άλλωστε, δεν θα υπάρχουν πολλοί μαϊμουδένιοι ναυλωτές που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν το τεκμήριο του (υψηλού) ναύλου σε τέτοια σκάφη, εάν προστεθεί σε αυτό και το κόστος των καυσίμων. Μια καθιέρωση τεκμηρίου ναύλωσης σε πολυτελής μηχανοκίνητες θαλαμηγούς, που θα λειτουργούσε προσθετικά με το κόστος των πετρελαιεύσεων, θα ξεχώριζε αμέσως το στάχυ από την ήρα.

Πρόταση:
Για κάθε πετρελαίευση, ακόμα και όταν τα σκάφη δεν είναι σε ναύλο, ακόμα και στα ιδιωτικά σκάφη, να υποχρεούνται να εκδίδουν τιμολόγια τα βυτιοφόρα. Οι καταστάσεις των πετρελαιεύσεων να καταλήγουν στην ΥΠΕΕ, με τον ΑΦΜ του κάθε πλοιοκτήτη ή του ναυλωτή εάν μιλάμε για επαγγελματικά σκάφη, είτε το πετρέλαιο είναι ελεύθερο, είτε είναι μαύρο, είτε πρόκειται να ζητηθεί επιστροφή του ΕΦΚ και του ΦΠΑ, είτε όχι. Οι πλοιοκτήτες, στην ετήσια φορολογική τους δήλωση, να υποχρεούνται να δηλώσουν την ετήσια δαπάνη τους, και να γίνεται δειγματοληπτικός έλεγχος και διασταύρωση με τις καταστάσεις από τους πετρελαιάδες.
Έτσι, θα υπάρχει πραγματική αξιολόγηση του μεγαλύτερου κόστους χρήσης (στα ιδιωτικά μηχανοκίνητα), και ο «μαϊμού» επαγγελματίας θα πρέπει να εξηγήσει πως έκανε τόσα έξοδα πετρελαίου, εάν δεν έκανε ο ίδιος ιδιόχρηση… Η πραγματική ιδιόχρηση και το κόστος της, θα προκύπτει άμεσα και αποτελεσματικά.
Μια τέτοια ολοκληρωμένη (από τους αρμόδιους και τους υπεύθυνους) πολιτική, στο θέμα των καυσίμων των σκαφών, θα στραγγάλιζε τον «μαϊμού» επαγγελματία, θα έκανε απαγορευτικό το κλέψιμο στους ναυλωτές από τα πληρώματα, και θα απόκλειε συναλλαγές μεταξύ του πληρώματος και των ναυλωτών, για το κόστος των πετρελαίων. Θα δημιουργούσε επίσης μια βάση, για τον καταλογισμό πραγματικών τεκμηρίων, με βάση το πραγματικό κόστος χρήσης, και όχι με βάση αυθαίρετες εκτιμήσεις. Εάν ένα μηχανοκίνητο σκάφος κινηθεί ελάχιστα τον χρόνο, και έχει λίγα έξοδα κίνησης, και με δεδομένα τα έξοδα ελλιμενισμού και ασφάλισης, γιατί να έχει υπέρογκο τεκμήριο? Αντιθέτως, ένα μηχανοκίνητο σκάφος με σχετικά μικρό μήκος, που οργώσει το Αιγαίο και τα νησιά, και έχει ένα τεράστιο κόστος σε πετρέλαια, γιατί να έχει μικρότερο τεκμήριο από τα πραγματικά του έξοδα?
Πιστεύω ότι με τις προτάσεις μας, μπορούν ταυτόχρονα να επιτευχθούν πολλοί στόχοι, όφελος στο κράτος και στους πραγματικούς και έντιμους επαγγελματίες, και θα είναι ταυτοχρόνως εφιαλτικό για τους μαϊμουδιάρηδες κάθε τάξης. Θα δημιουργήσει και μια πραγματική τράπεζα πληροφοριών, για τους φοροφυγάδες χλιδάτους σκαφάτους, και θα είναι δίκαιο για όσους αναψυχάδες κινούνται λίγο ή ιστιοπλοούν οικολογικά στις θάλασσες μας.
Πρόταση:
Εκπτώσεις σε διάφορα τιμολόγια, όπως για παράδειγμα στα τέλη ελλιμενισμού, είναι επίσης ένα κίνητρο για την ύπαρξη «μαϊμού» επαγγελματιών.
Το ειδικό τιμολόγιο των επαγγελματικών σκαφών, στην μαρίνα Αλίμου, να ισχύει μόνο για τα μέλη του σωματείου μας. Άλλωστε, εμείς πετύχαμε το τιμολόγιο αυτό, με την προσφυγή μας στο συμβούλιο της Επικρατείας. Οι διάφοροι χλιδάτοι μαϊμού επαγγελματίες, ουδέποτε υπήρξαν μέλη μας, και τα λίγα μέλη μας με μηχανοκίνητα, είναι πραγματικοί επαγγελματίες, και τους γνωρίζουμε έναν προς έναν. Και όμως, καρπώνονται τις εκπτώσεις και το ειδικό καθεστώς, έστω κι αν είναι μαϊμού μηχανοκίνητα επαγγελματικά.
Εάν εμείς γίνουμε «εγγυητές» και «θεματοφύλακες» της πραγματικής επαγγελματικότητας των σκαφών των μελών μας, ώστε να τύχουν του εκπτωτικού τιμολόγιο (το λιμάνι είναι μικρό και γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον), οι διάφοροι κύριοι Καραχλίδογλου δεν θα τολμήσουν καν να ζητήσουν να γίνουν μέλη μας, αλλά θα χάσουν αυτό το προνόμιο που τους κάνει να προτιμούν να έχουν τα σκάφη τους μαϊμού επαγγελματικά. Άλλωστε και εμείς θα ελεγχόμαστε, και θα κρινόμαστε για τον τρόπο που διαχειριζόμαστε αυτήν την ευθύνη, που θα μας δώσετε. Ποιος είναι καλύτερος στο να ελέγχει ποιος είναι «μαϊμού» και ποιος όχι, από εμάς τους ίδιους?
Μείωση της ιδιόχρησης των επαγγελματικών σκαφών. Κανένας επαγγελματίας δεν χρησιμοποιεί το σκάφος του πάνω από 15-20 ημέρες τον χρόνο. Είτε για δοκιμαστικούς πλόες, είτε γιατί έχει κάποιο κενό, και εκμεταλλεύεται το σκάφος για φτηνές διακοπές, αφού δεν δουλεύει, γιατί να μην το χρησιμοποιήσει για τις δικές του διακοπές, που με άλλον τρόπο θα του στοίχιζαν ακριβά? Όμως η ιδιόχρηση 60 ημερών, εξυπηρετεί μονάχα τους μαϊμού επαγγελματίες… Προτείνω την μείωση της ιδιόχρησης σε 30 ημέρες το πολύ.

Με την διαδικασία του επείγοντος, μέσα στο καλοκαίρι, χωρίς σφαιρική εικόνα της πραγματικής αγοράς, και χωρίς τον υπολογισμό των συνεπειών στο κλάδο των πραγματικών επαγγελματιών που τόσα χρόνια αγωνίζονται σε αντίξοες συνθήκες, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν σε αντιδράσεις, και είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει προβλήματα σε όλον τον κλάδο.
Μην κάνετε εσπευσμένες κινήσεις, και πάρτε σοβαρά υπ όψιν σας τις προτάσεις μας. Ζούμε από αυτήν την δουλειά, και πασχίζουμε να επιβιώσουμε, διότι την τελευταία 7ετία, μετά την κατάργηση της δραχμής, ο κλάδος μας στην πραγματικότητα είναι ζημιογόνος, οι περισσότεροι είμαστε εγκλωβισμένοι σε αυτήν την δουλειά, το 99% από εμάς ευχαρίστως θα πουλούσαμε το σκάφος αύριο το πρωί και βγαίναμε από αυτόν τον κλάδο, είναι ελάχιστοι όσοι καινούργιοι που την «πατάνε» και μπαίνουν σε αυτήν την δουλειά, ενώ οι περισσότεροι που μπαίνουν στον κλάδο, είναι οι «μαϊμού» επαγγελματίες. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν αγοραστές για τα σκάφη μας, και είμαστε υποχρεωμένοι να χορεύουμε, διότι κάποτε μπήκαμε στον χορό. Με χίλια ζόρια επιβιώνουμε, δεν έχουμε κανένα περιθώριο για εισφορές και για τέλη.
Δεν υπάρχει καμία μέριμνα για την καταπολέμηση των παράνομων ναυλώσεων σκαφών υπό ξένη σημαία, και οι παράνομοι ναυλωτές βαφτίζονται φίλοι του αλλοδαπού ιδιοκτήτη ή φιλοξενούμενοι της offshore εταιρείας. Να μην επιτρέπεται η κίνηση ιδιωτικών σκαφών, χωρίς την υποχρεωτική παρουσία του ιδιοκτήτη ή του χρήστη, και να ελέγχεται αυτό από τις αρχές.
Εάν εκλείψει το φαινόμενο της παράνομης ναύλωσης ιδιωτικών σκαφών, εάν λειτουργήσουν σωστά τα λιμάνια και οι μαρίνες, και εάν γίνουν έργα υποδομής για τον θαλάσσιο τουρισμό, ο κλάδος μας μπορεί να ανακάμψει και να πάψει να είναι ζημιογόνος.
Στα χαρτιά, φαίνεται κερδοφορία στις επιχειρήσεις μας, διότι οι ναύλοι που εισπράττουμε είναι κατά 35 με 40% μικρότεροι από την ονομαστική τους αξία επί του ναυλοσυμφώνου (σε ορισμένες περιπτώσεις και στο 45 ή και το 50%), οι διάφοροι πράκτορες Έλληνες και ξένοι καθώς και διάφοροι μεσάζοντες παίρνουν προμήθειες, χωρίς να υπάρχουν αντίστοιχα παραστατικά στις περισσότερες περιπτώσεις. Όποιος μιλήσει ή διαμαρτυρηθεί, δεν ξαναβλέπει ναύλο. Επίσης, ενώ οι δαπάνες συντήρησης και κατοχής ενός μέσου επαγγελματικού ιστιοπλοϊκού σκάφους είναι 10 με 12 χιλιάδες ετησίως, για μεγάλο μέρος αυτών των δαπανών, επίσης δεν υπάρχουν παραστατικά. Έτσι, εμφανίζουμε οι περισσότεροι, πλασματική κερδοφορία.
Όταν ένα σκάφος στην πρώτη πενταετία αξίζει σχεδόν το μισό της αρχικής του τιμής, και λόγω της κρίσης ακόμα λιγότερο, τα όποια κέρδη από την εκμετάλλευση, εξανεμίζονται την στιγμή της μεταπώλησης.
Όταν το σκάφος περάσει τα 5 χρόνια, τότε τα περισσότερα γραφεία γυρνάνε την πλάτη τους, και δεν δίνουν ναύλα. Όποιος έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια μικρή προσωπική πελατεία, επιβιώνει. Δεν μπορείτε να καταδικάσετε όλους αυτούς, ούτε να τους σφίξετε περισσότερο την θηλιά που ήδη έχουν στον λαιμό τους. Ο κλάδος μας χρειάζεται βοήθεια, όχι εισπρακτική επιδρομή.
Μετά τιμής

Α Μάγγος